به نقل از دیجیکالا:
درونگراها روابط اجتماعی را دوست ندارند. برونگراها شادتر هستند. درونگراها و برونگراها با هم کنار نمی‌آیند. حتما جمله‌هایی شبیه به این جمله‌ها را شنیده‌اید. شاید این جمله‌ها در نگاه اول درست به نظر برسند ولی لزوما صددرصد درست نیستند. در ادامه با دیجیکالا مگ همراه باشید تا در مورد شخصیت‌های درونگرا و برونگرا و باورهای اشتباهی که در مورد آن‌ها وجود دارد بیشتر بخوانید.
درونگرایی و برونگرایی چیست؟
درونگرایی و برونگرایی ویژگی‌های شخصیتی هستند و اغلب تحت تأثیر طبیعت و پرورش شکل می‌گیرند. از آنجاکه به طور گسترده این عناوین در محافل تجاری، اجتماعی و روابط مورد بحث قرار می‌گیرند، اغلب به اشتباه تفسیر می‌شوند و باورهای غلط در مورد این شخصیت‌ها و ویژگی‌های آن‌ها شکل می‌گیرد.
برونگرایی و درونگرایی به منبعی اشاره دارد که افراد از آن انرژی دریافت می‌کنند. برونگراها با معاشرت در گروه‌های بزرگ‌تر، داشتن دوستان زیاد به جای چند دوست صمیمی، انرژی می‌گیرند؛ در حالی که درونگراها با گذراندن وقت به تنهایی یا با گروه کوچک‌تری از دوستان انرژی می‌گیرند.
نکته‌ی مهم در مورد این تعریف این است که شکل رفتارهای شما اهمیتی ندارد، بلکه مهم این است که در چه موقعیت‌هایی پیشرفت می‌کنید و از چه موقعیت‌هایی انرژی بیشتر می‌گیرید.
۹ باور اشتباه در مورد شخصیت‌های درونگرا و برونگرا
با در نظر گرفتن این موضوع، در ادامه به چند باور اشتباه اشاره می‌کنیم که در مورد شخصیت‌های درونگرا و برونگرا مطرح می‌شود ولی لزوما برای همه‌ی افراد صادق نیست.
۱. فقط برونگراها اجتماعی هستند
حتما شنیده‌اید که برونگراها اجتماعی هستند و حضور در محافل اجتماعی را دوست دارند اما این ویژگی فقط به آن‌ها محدود نمی‌شود و درونگراها هم می‌توانند کاملا اجتماعی باشند. در واقع تفاوت بین این دو شخصیت، بین تعداد آدم‌هایی است که ترجیح می‌دهند با آن‌ها روابط اجتماعی داشته باشند.
اغلب افراد فکر می‌کنند درونگراها افرادی اجتماع‌گریز هستند اما درونگرایان هم از داشتن دوست و روابط اجتماعی لذت می‌برند. فقط سطح تحمل متفاوتی نسبت به برونگراها برای پذیرش روابط جدید دارند و شاید دیرتر یا کمتر، با دیگران احساس راحتی کنند.
در مقابل، برونگراها را به‌شدت اجتماعی می‌دانند. البته برونگرایی و اجتماعی بودن، با هم بی‌ارتباط نیست ولی همیشه این گزاره درست نیست که برونگراها اجتماعی‌تراند. درونگراها معمولا از اوقات تنهایی خود لذت می‌برند و شکایتی از آن ندارند ولی به این معنا نیست که از بودن کنار دوستانشان لذتی نمی‌برند.
۲. درونگراها ریسک نمی‌کنند
اینکه چه تعداد دوست و رابطه‌ی اجتماعی دارید یا اینکه ترجیح می‌دهید زمان خود را در تنهایی بگذرانید یا با دیگران، ربطی به قابلیت ریسک‌پذیری ندارد. ترس‌ها و علایق، دو موضوع کاملا جدا هستند و ربطی به برونگرایی و درونگرایی ندارند. این قبیل گزاره‌های بی‌پایه و اساس، باعث می‌شود که روی افرادی که دقیق نمی‌شناسیم، برچسب بزنیم.
به‌جای اینکه افراد درونگرا را از موقعیت‌های ریسک‌دار کنار بگذارید، به آن‌ها فرصت دهید تا خودشان را نشان دهند و خودشان انتخاب کنند که آیا یک فعالیت یا پروژه برای آن‌ها مناسب است یا نه و مایل‌اند آن را انجام دهند یا خیر؟
۳. برونگراها شادترند
وقتی شما همان‌طور که خودتان دوست دارید، زندگی کنید و سبک زندگی مطلوب خود را دنبال کنید، شاد خواهید بود؛ فرقی نمی‌کند که دونگرا باشید یا برونگرا. اما زمانی که سعی کنید ادای یک شخصیت دیگر را دربیاورید، مثلا درونگرا باشید و سعی کنید شبیه برونگراها به نظر برسید، در این میان مجبور می‌شوید کارهایی انجام دهید که قلبا دوست ندارید. یعنی طوری رفتار کنید که با طبیعت و اخلاق شما تناقض داشته باشد. در این صورت نمی‌توانید زندگی شادی داشته باشید.
به‌جای اینکه خودتان را مجبور کنید در موقعیت‌های اجتماعی مختلفی قرار بگیرید که دوست ندارید، عادی رفتار کنید. هر جایی که واقعا دوست دارید حضور پیدا کنید. زندگی مطابق با خواسته‌های درونی است که شما را به انسان شادتری تبدیل می‌کند.
۴. افراد درونگرا بیشتر به بیماری‌های ذهنی مبتلا می‌شوند
اینکه فردی در گروه‌های اجتماعی بزرگ، احساس راحتی می‌کند یا در جمع، زیاد حرف می‌زند به این معنا نیست که اصلا دچار مشکلات و بیماری‌های روحی و ذهنی نمی‌شود. حتی این برداشت که برونگراها دچار بیماری‌های روحی نمی‌شوند، می‌تواند خطرناک هم باشد. این افراد شاید طبق این باور، مشکلات روحی را کمتر جدی بگیرند.
در بررسی بیماری‌های روحی، عوامل مختلفی در نظر گرفته می‌شود؛ بیولوژی، آسیب‌های دوران کودکی، سابقه‌ی خانوادگی و خلق‌وخوی کلی فرد.
۵. افراد برونگرا اعتمادبه‌نفس بیشتری دارند
اعتمادبه‌نفس یعنی بدانید که چه کاری برای شما بهتر است و بدانید که دوست دارید وقت خود را با چه کسانی بگذرانید. داشتن دوستان بیشتر یا دائما در جمع بودن، به‌معنای اعتمادبه‌نفس بیشتر نیست. اگر یک فرو درونگرا کمتر سعی می‌کند که روابط جدید و گسترده داشته باشد، به‌خاطر نداشتن اعتمادبه‌نفس نیست بلکه ترجیح شخصی خودشان است که روابط محدودتری داشته باشند.
افراد چه درنگرا باشند چه برونگرا، تا زمانی که مطابق میل خود رفتار کنند، این ویژگی شخصیتی نمی‌تواند روی اعتمادبه‌نفس آن‌ها تاثیرگذار باشد.
۶. درونگراها کم‌حرف‌اند
درونگراها لزوما خجالتی و کم‌حرف نیستند. اگر می‌بینید که در گروه‌های بزرگ اجتماعی، تعداد کمی فرد درونگرا پیدا می‌شود، به این دلیل است که آن‌ها چنین گروه‌های بزرگی را برای خودشان دوست ندارند و محیطی نیست که در آن راحت باشند. اما این دلیل نمی‌شود که کم‌حرف یا خجالتی باشند. صرفا در محیطی که دوست ندارند، حضور پیدا نمی‌کنند.
در واقع آن‌ها کم‌حرف و ساکت به نظر می‌رسند. شاید شما هم تجربه‌ای شبیه این داشته‌اید. تصور می‌کردید که یک نفر کم‌حرف و خجالتی است ولی وقتی با او آشنا شده‌اید و او را بیشتر شناخته‌اید، متوجه شده‌اید که اصلا شبیه تصورات شما نیست و حتی شاید کاملا برعکس، بسیار پرحرف باشد.
۷. درونگراها و برونگراها با هم کنار نمی‌آیند
درونگراها و برونگراها ویژگی‌های شخصیتی متفاوتی دارند اما به این معنی نیست که لزوما با هم به مشکل می‌خورند. درونگراهای زیادی هستند که در جمع‌های بزرگ حضور پیدا می‌کنند و برونگراهای زیادی هم هستند که روابط عمیق و محدود را دوست دارند.
این ترجیحات شخصی باعث نمی‌شوند که دو نفر نتوانند در کنار هم زندگی کنند. باید برای آشنا شدن و دوستی با افراد دیگر، به خودتان و دیگران فرصت بدهید. زمان مشخص می‌کند که آیا می‌توانید در کنار هم بمانید یا نه. پیش‌داوری از روی ویژگی‌های شخصیتی، معمولا پیش‌داوری صحیحی در مورد سرنوشت روابط نیست.
۸. درونگراها اضطراب سخنرانی در جمع دارند
معمولا تصور عمومی بر این است که افراد برونگرا برای صحبت کردن در جمع، راحت‌تر هستند و افراد درونگرا برای صحبت کردن در مقابل جمع بزرگی از مخاطبان، دچار اضطراب می‌شوند. اما در یکی از تحقیقاتی که با همین موضوع انجام شد، مشخص شده است که ۸۴ درصد از اضطراب مربوط به سخنرانی در جمع، به عوامل دیگری غیر از شخصیت خود افراد بستگی دارد.
صحبت کردن به‌خصوص در جمع، عملی نیست که فقط برونگراها از پس آن بربیایند. بلکه نوعی اجرا است که همه می‌توانند تجربه کنند. این روزها افراد زیادی روی صحنه می‌روند و سخنرانی دارند در حالی که کاملا درونگرا هستند. سخنرانی در جمع مهارتی است که هر کسی می‌تواند فارغ از ویژگی‌های شخصیتی خود به آن دست پیدا کند.
۹. برونگراها رهبران و مدیران بهتری هستند
در یک تحقیق، ۹۶ درصد از رهبران و مدیران سازمان‌ها اعلام کرده‌اند که برونگرا هستند. همچنین در یک نظرسنجی ۶۵ درصد از مدیران ارشد اعلام کرده‌اند که برونگرا بودن برای رهبران یک وظیفه است و تنها ۶ درصد، درونگرایی را یک مزیت می‌دانند. با این آمار و ارقام شاید فکر کنید برونگراها باید رهبران بهتری باشند!
اما حقیقت این است که برونگراها لزوما رهبران و مدیران بهتری نیستند ولی به دلیل ویژگی‌های شخصیتی که دارند، بیشتر احتمال دارد که برای موقعیت‌ها و منصب‌های مدیریتی انتخاب شوند. بیشتر بودن تعداد رهبران برونگرا به‌معنای عملکرد بهتر آن‌ها نیست.
جالب است بدانید که مدیران درونگرا معمولا تمایل بیشتری برای شنیدن پیشنهادات و حرف‌ها زیردستان خود دارند.
ویژگی‌های شخصیتی افراد درونگرا و برونگرا
وقتی از شما بخواهند یک فرد درونگرا را توصیف کنید احتمالا بسیاری از باورهای اشتباهی که بالاتر گفتیم، به ذهنتان می‌رسد. مثلا افرادی کم‌حرف، گوشه‌گیر و ساکت را تصور می‌کنید که از موقعیت‌های اجتماعی تا جایی که بتوانند دوری می‌کنند.
در مقابل اگر بخواهند یک فرد برونگرا را توصیف کنید، احتمالا به ویژگی‌هایی مثل پرحرف و شلوغ بودن، حضور فعال در موقعیت‌های اجتماعی و علاقه داشتن به جمع‌های بزرگ اشاره می‌کنید. اما ویژگی‌های شخصیتی افراد درونگرا و برونگرا معمولا چیست؟
افراد برونگرا معمولا ویژگی‌های زیر را دارند:
- به دنبال تعامل اجتماعی و گفت‌وگو هستند.
- در محیط‌های شلوغ انگیزه و انرژی بیشتری دارند.
- احساسات و افکار خود را به‌راحتی بیان می‌کنند.
- از بودن در جمع لذت می‌برند.
- با تکانش بیشتری عمل می‌کنند.
- از گذراندن وقت به‌تنهایی، خودداری می‌کنند.
افراد درونگرا معمولا ویژگی‌های زیر را دارند:
- در محیط‌های ساکت عملکرد بهتری دارند.
- از گذراندن وقت به‌تنهایی لذت می‌برند.
- در محیط‌های اجتماعی، محتاطانه‌تر اشتیاق نشان می‌دهند.
جمع‌بندی
درونگرایی و برونگرایی از جمله ویژگی‌های شخصیتی است که زیاد در مورد آن بحث می‌شود. احتمالا شما هم زیاد شنیده‌اید که صفت‌ها و ویژگی‌های خاصی را به هر کدام از این دو دسته نسبت می‌دهند. اما بسیاری از این نسبت‌ها، لزوما صحیح نیست. هر فردی ویژگی‌های متفاوتی دارد و نمی‌توان بر اساس درونگرا یا برونگرا بودن، شخصیت و عملکرد افراد را قضاوت کرد.
بعضی از این باورها ممکن است در بیشتر موارد، درست باشند ولی برای همه‌ی افراد صدق نمی‌کنند. قبل از اینکه بر اساس درونگرا یا برونگرا بودن افراد، در مورد آن‌ها فکر کنید، به هر کسی فرصت بدهید تا به‌مرور زمان ویژگی‌های شخصیتی‌اش را در یک موقعیت خاص، نشان دهد.
منبع: Healthline