به نقل از دیجیکالا:
انجام حرکات کششی و ورزش کردن با پای برهنه در باشگاه‌های یوگا و پیلاتس بسیار رایج هستند. اما این در حالی است که در باشگاه‌های سنتی‌تر ورود بدون کفش خارج از محدوده‌ی استانداردها تلقی می‌شود. در واقع بسیاری از باشگاه‌ها کد لباس پوشیدن مخصوصی دارند که باید هنگام ورود به باشگاه برای ایمنی حتما کفش ورزشی بپوشید.
اما در بعضی از باشگاه‌ها هم ایده‌های دیگری برای پوشیدن کفش مناسب در هنگام ورزش کردن وجود دارد. ممکن است در شبکه‌های اجتماعی فیلم‌هایی را در رابطه با ورزش کردن با پاهای برهنه دیده باشید. بسیاری از مربی‌های شخصی و کارشناس‌های ورزشی بدون کفش ورزش می‌کنند تا از فواید خاص آن بهره‌مند شوند.
چرا برخی افراد با پای برهنه ورزش می‌کنند؟
ورزش کردن با پای برهنه در حال کسب محبوبیت بیشتر است. ورزش با پای برهنه فواید بسیاری برای پا و کل بدن دارد. این مدل ورزش کردن در صورتی که به درستی انجام شود می‌تواند چابکی، مقاومت مچ و مدل قرار گرفتن مچ پا را بهبود دهد. به عنوان مثال در برخی افراد می‌تواند دردهای جزئی مانند خمیدگی یا درد اندک ناشی از حرکات تکراری مانند دویدن را کاهش دهد.
اما قبل از اینکه تصمیم بگیرید کفش‌هایتان را در آورده و با پای برهنه ورزش کنید باید یک سری نکات را در نظر بگیرید. افرادی که به ورزش کردن با پای برهنه عادت نکرده‌اند ممکن است سریع‌تر خسته شوند یا بیشتر در معرض آسیب دیدگی قرار بگیرند.
افرادی که به تازگی تصمیم به ورزش با پای برهنه گرفته‌اند باید روزی ۵ دقیقه بدون با پای برهنه قدم بزنند. این کار را می‌توانند در اطراف منزل انجام دهند. سپس به آرامی با انجام ورزش‌های کوتاه‌تر، گرم کردن پا قبل از آغاز ورزش و فکر کردن درباره‌ی فرم صحیح و موقعیت مناسب پا در طول ورزش شروع به تمرین با پای برهنه کنند.
فواید ورزش کردن با پای برهنه
فواید بسیاری برای ورزش کردن با پای برهنه وجود دارد که در ادامه بیان شده‌اند.
۱. پایداری و استقامت
ورزش کردن بدون کفش به افزایش استقامت پاها و بدن کمک می‌کند. هنگامی که با پای برهنه تمرین می‌کنید می‌توانید انگشتان پا را بکشید (برخلاف زمانی که کفش ورزشی پوشیده‌اید و انگشتان پا فشرده هستند) زیرا سطح تماس بزرگ‌تری با زمین دارند و همین مساله استقامت و پایداری بیشتری را فراهم می‌کند.
علاوه بر این تمرین بدون کفش به تنظیم مجدد پاها که در طول زمان به دلیل کفش پوشیدن شکلشان عوض شده است کمک می‌کند و همین مساله تاثیر شگرفی بر پایداری و استقامت دارد.
۲. افزایش هماهنگی و تناسب
پا برهنه بودن بخشی طبیعی از انسان بودن است. بازگشتن به طبیعت خود، یادگیری دوباره‌ی الگوهای حرکتی و بهبود درگیری ماهیچه‌ها فعالیت عصب‌های خودپذیر را افزایش داده، هماهنگی، پایداری و تعادل را به سطح بالاتری ارتقا می‌دهد. این مساله منجر به داشتن مفاصل سالم‌تر و کاهش محسوس خطر آسیب می‌شود که فرد را از نظر زیست حرکتی موثرتر می‌سازد.
۳. تقویت پاها
هنگامی که بدون کفش ورزش می‌کنید همه‌ی ماهیچه‌های پاهایتان به گونه‌ای درگیر می‌شوند که قبلا به دلیل پوشیدن کفش نمی‌توانستند. به عنوان مثال بسیاری از کفش‌های مخصوص دویدن به گونه‌ای طراحی شده‌اند که فرد را به سمت حرکت به جلو سوق دهند نه اینکه به او کمک کنند تعادلش را حفظ کند. بنابراین پا به درستی درگیر ورزش نمی‌شود و همین مساله ماهیچه‌های باریک‌تر، فشار بیشتر به مفاصل و پاهای ضعیف‌تر را به همراه دارد.
ورزش کردن بدون کفش می‌تواند چرخش و خمیدگی پاها را کاهش داده یا از بین ببرد زیرا پا را تقویت کرده و با ایجاد امکان بلند شدن برای قوس پا ماهیچه را تقویت می‌کند. مطالعه‌ای با ۵۷ دونده نشان داد که پوشیدن کفش‌های ساده می‌تواند به تقویت پا کمک کند. نتایج حاکی از آن بودند که ورزش کردن با پای برهنه می‌تواند به اندازه انجام تمرینات پا برای تقویت پاها موثر باشد.
۴. افزایش حرکت پا
ورزش کردن بدون کفش به افزایش حرکت پاها کمک کرده و با اتصال بافت‌ها از انگشتان پا، کف پا تا مچ حرکت مچ را بهبود می‌دهد. اگرچه اغلب شیوه‌ی رایج این است که برای ورزش کردن کفش بپوشید اما این موضوع می‌تواند تاثیرات نه چندان خوبی روی پاها و بدن بگذارد. با وجود اینکه پوشیدن کفش قطعا فوایدی دارد اما بدن بدن مطابق کفش تغییر می‌کند که این موضوع می‌تواند نتایجی شامل پاهای ضعیف‌تر و تقسیم وزن غیر طبیعی را به همراه داشته باشد.
هنگامی که کفش نپوشیده‌اید همه‌ی ماهیچه‌هایتان را به شیوه‌ای مناسب درگیر می‌کنید که این امکان را فراهم می‌کند که ارتباط لازم بین بافت‌ها و رباط‌ها ایجاد شوند زیرا بدن در راستای تلاش برای یافتن تعادل تغییر نمی‌کند.
۵. آگاهی حسی
یکی از فواید ورزش کردن با پای برهنه دریافت فیدبک حسی هنگام ارتباط مستقیم پا با زمین است. پس از دریافت این فیدبک ذهنمان به بدنمان می‌گوید چگونه پایمان را روی زمین بگذاریم و چقدر فشار وارد کنیم.
ارتباط فرد با زمین این امکان را فراهم می‌کند که در همه‌ی زمان‌ها ارتباط مستقیمی با جایی که در حال حرکت است برقرار کند. هنگامی که کفش می‌پوشیم حس کردن سطح و دریافت ورودی حسی دشوار شده و همین مساله منجر به ورزش بیش از حد می‌شود. این موضوع می‌تواند نیرویی بیش از نیاز را وارد کرده و به مرور زمان به مفاصل آسیب بزند.
چه زمانی نباید بدون کفش ورزشی ورزش کنیم؟
برخی باشگاه‌ها ممکن است اجازه ندهند که بدون کفش ورزش کنید، زیرا قوانین لباس پوشیدنشان به دلایل ایمنی اینگونه است. علاوه بر این، در نظر گرفتن بهداشت و تمیزی هم بسیار مهم است. در صورتی که در باشگاه سطح نامنظمی وجود دارد یا شرایط بهداشتی مناسب نیست بسیار مهم است که محتاطانه عمل کرده و تنها در صورتی که محیط ورزش مناسب بود بدون کفش ورزش کنید.
بررسی فضای تمرین هم قبل از درآوردن کفش‌ها بسیار مهم است. نباید به دلایل ایمنی در هر جایی بدون کفش ورزش کنید. ابتدا مطمئن شوید که فضای اطرافتان تمیز باشد همچنین خیلی مراقب کف پایتان باشید.
| بدون کفش ورزش کنیم | بدون کفش ورزش نکنیم |
| جایی که زمین صاف است. | کف زمین تیز یا ناهموار است. |
| کف زمین تمیز است. | کف زمین کثیف است. |
| نیاز به رعایت قوانین لباس پوشیدن خاصی وجود ندارد. | قوانین لباس پوشیدن به گونه‌ای است که باید کفش بپوشید. |
تصمیم‌گیری درباره‌ی پا برهنه ورزش کردن شخصی است و به تجربه و سطح فرد در رابطه با یک ورزش خاص بستگی دارد. توصیه می‌شود در مواقع انجام ورزش‌های سنگین تا زمانی که کاملا بر آن‌ها مسلط و راحت نشده‌اید پا برهنه ورزش نکنید.
در نظر گرفتن نوع ورزش هم برای پا برهنه یا با کفش بودن مهم است. هنگام انجام ورزش‌هایی مانند پریدن بهتر است کفش داشته باشید تا مفاصلتان از شدت فرود آمدن محافظت شوند. همچنین در صورتی که می‌خواهید از سطوح تیز یا ناهموار بالا بروید یا روی آن‌ها قدم بزنید بهتر است کفش بپوشید.
در پایان
ورزش کردن با پای برهنه فواید بسیاری برای سلامتی دارد اما حتما باید در محیطی ایمن و تمیز انجام شود. علاوه بر این افراد فقط باید در صورتی با پای برهنه ورزش کنند که در حوزه‌ی ورزش مورد نظرشان به سطح راحتی رسیده باشند. در صورتی که در این زمینه شک دارید یا مردد هستید با پزشک یا مربی خود درباره‌ی کفش پوشیدن یا نپوشیدن مشورت کنید.
منبع: Verywell Fit