به نقل از دیجیکالا:
عرضهی پلیاستیشن ۱ در سال ۱۹۹۴ میلادی، دوران جدیدی را در صنعت بازیهای ویدیویی آغاز کرد. این کنسول در زمان خود فوقالعاده بود و از طرفی از پشتیبانی توسعهدهندگان زیادی برخوردار بود. این پشتیبانی فوقالعاده و استفاده از حداکثر قدرت کنسول باعث ساخت بازیهایی بسیاری شد که برخی از آنها جلوتر از زمان خود بودند.
پلیاستیشن ۱ احتمالا تنها کنسول دههی ۹۰ میلادی باشد که در نهایت بیشترین تاثیر را بر آیندهی صنعت گذاشت. حال در این مقاله به ۲۰ بازی این کنسول خواهیم پرداخت که دارای نوعی نوآوری در خود بودند که در زمان انتشار چندان مورد توجه قرار نگرفت. گفتنی است که نمونههای واضح از بازیهای نوآورانه مانند توم ریدر، متال گیر سالید یا گرن توریسمو که پس از انتشار مورد استقبال گستردهای قرار گرفتند، از لیست کنار گذاشته شدهاند.
۲۰. Alien Resurrection
تهیه کننده: Fox Interactive / سازنده: Argonaut Games
سال انتشار: ۲۰۰۰
بازی Alien Resurrection که در نزدیکی پایان چرخهی حیات پلیاستیشن ۱ یعنی سال ۲۰۰۰ منتشر شد، از روند توسعهی پر از مشکل خود جان سالم به در برد و در نهایت با نقدها و نمرات متوسطی رو به رو شد. در حالی که بیشتر بازی چیز خاصی برای ارائه ندارد، Resurrection به دلیل استفاده از آنالوگهای دسته که اکنون در بازیهای تیراندازی به یک استاندارد تبدیل شده، شایستهی تحسین است. البته بازیهای دیگری بودند که از این نوع کنترل استفاده میکردند که از بین آنها میتوان به Quake 2 و Medal of Honor اشاره کرد اما کنترل بازی بیگانه شبیهترین چیزی بود که امروزه تجربه میکنیم.
جالب است بدانید که این بازی کنترل ذکر شده را به صورت پیشفرض در بازی قرار داد. این در حالی بود که بازیهای نظیر مدال افتخار، نسخهای سادهتر از این نوع کنترل را تنها در تنظیمات خود قرار داده بودند. برخی از منتقدان در آن زمان حتی میگفتند که کنترلهای بازی آن را غیرقابل تجربه کرده است. با این حال در عرض چند سال، این نوع کنترل دوران جدیدی از بازیهای شاهکار تیراندازی را روی کنسولها آغاز کرد.
۱۹. Galerians
تهیه کننده: ASCII Entertainment / سازنده: Polygon Magic
سال انتشار: ۱۹۹۹
در اواخر دههی ۹۰ و اوایل دههی ۲۰۰۰، تعداد قابل توجهی از بازیهای ترسناک وجود داشتند که به عنوان کلونهای رزیدنت اویل شناخته میشدند و با الهام از این سری ساخته شده بودند. با این حال میتوان گفت که بازی Galerians سزاوار توجهی بیشتری در آن زمان بود. این بازی که حول محور تواناییهای روانی شخصیت اصلی خود میچرخد، به طرز درخشانی از یک سیستم منابع چند لایه و عمیق استفاده میکند که شما را مجبور میکند تا به طور مداوم سلامت شخصیت خود را مدیریت کنید تا از قدرت روانی او حداکثر استفاده را ببرید.
بازیهای سبک بقا پس از انتشار این بازی از المانهای مشابهی استفاده کردند با این حال میزان همدردی و شفقتی که نسبت به شخصیت خود داشتید، در کمترین اثری میتوانید مشاهده کنید. Galerians در واقع در زمانی به آینده فکر میکرد که بسیاری از منتقدان آن را به لگد زدن به ژانر و عدم خلاقیت متهم کردند.
۱۸. R4: Ridge Racer Type 4
تهیه کننده: Namco / سازنده: Namco
سال انتشار: ۱۹۹۸
شاید بگویید که R4 در زمان انتشار، یک بازی نسبتا موفق با نمرات بالا بود. با این حال مواردی که باعث میشوند این بازی در این لیست قرار گیرد، گیمپلی بازی در کنار بلکه جلوههای بصری آن است که پلیاستیشن ۱ را در سال ۱۹۹۸ به استفاده از حداکثر قدرت سختافزار خود وادار کرد. نورپردازی در این بازی به تنهایی آن را در بین یکی از بهترین بازیهای این کنسول قرار میدهد.
این بازی آیندهی بازیهای مسابقهای را تغییر داد. در زمانی که بازیهایی مانند Wipeout و گرن توریسمو بازیهای مسابقهای را به سمت قطبهای آرکید و واقعگرایانه میکشیدند، R4 برای ایجاد تعادل بین این دو رویکرد از گیمپلی به بازار عرضه شد. البته R4 بیشتر به سمت گیمپلی آرکید متمایل شد، اما آنقدر باکیفیت کار شده بود که برای طرفداران هر دو سبک جذاب بود و از طرفی بسیار مدرن به نظر میرسید.
۱۷. Wild 9
تهیه کننده: Interplay Productions / سازنده: Shiny Entertainment
سال انتشار: ۱۹۹۸
Wild 9 یکی از آن بازیهای عجیب و غریبی است که این سوال را در ذهن شما ایجاد میکند که جلوتر از زمان خود یعنی چه؟ این بازی اکشن عجیب و غریب ۲.۵ بعدی با توجه به کیفیت بصری بازیهای سهبعدی موجود در آن زمان، از این منظر حتی کمی عقبتر از زمان خود به نظر میرسد. با این حال مکانیک ریگ آن که به شما امکان میداد تا آیتمها را برای اهداف مبارزه و یا حل معما استفاده کنید، ستایشها را برانگیخت، اما بسیاری از منتقدان نمیدانستند که با چند ایدهی جدید از این بازی که در بسیاری از جنبهها ضعیف بود، چه کنند.
با این حال، این چیزی است که Wild 9 را جلوتر از زمان خود ساخته است. در سال ۱۹۹۸، توسعهدهندهی بازی هر چند نتوانست از تمام قدرت پلیاستیشن ۱ استفاده کند و جلوههای بصری قابل قبولی را ارائه دهد اما سلاحی را برای بازی خلق کردند که در نهایت به ساخت سلاحی با نام Gravity Gun برای بازی Half-Life 2 منجر شد.
۱۶. Team Buddies
تهیه کننده: SCEE / سازنده: Psygnosis
سال انتشار: ۲۰۰۰
درک اینکه چرا بازی Team Buddies در ماههای نخست عرضه نتوانست تاثیر زیادی روی بازیکنان بگذارد، چندان سخت نیست. این اثر نه تنها در اواخر عمر پلیاستیشن ۵ یعنی سپتامبر ۲۰۰۰ عرضه شد، بلکه توضیح ماهیت بازی از طرف دیگر به نوعی دشوار است. در واقع بهتر است که آن را به عنوان یک برداشت متفاوت از سری Worms در نظر بگیرید.
با اینحال کمدی خاص آن، حالتهای مختلف بازی، گیمپلی پیچیده و در عین حال سرگرمکننده و حتی اسکینهای اختیاری شخصیتها، همگی شبیه چیزی هستند که در یک بازی چندنفرهی مدرن شاهد آن هستیم. این ویژگیها در آن زمان چندان مانند امروز شناخته شده نبودند. شاید بازسازی این بازی توسط یک توسعهدهنده بتواند توجهی که لایقش بود را به آن هدیه دهد.
۱۵. Bushido Blade
تهیه کننده: Square / سازنده: Lightweight
سال انتشار: ۱۹۹۷
جالب است بدانید که برخلاف دیگر بازیهای مبارزهای، در Bushido Blade میتوانید حریف خود را با یک ضربه ی خوب و مناسب شکست دهید. این المان ساده به نظر میرسد، با این حال بازی در زمانی که اکثر بازیهای مبارزهای به شما اجازه میدادند که حرکاتی پشت سر هم را روی حریفان خود اعمال کنید تا تنها مقداری از میزان سلامتی آنها را کم کنید، متفاوت بود. Bushido Blade میتوانست ۱۰ سال پس از عرضهی رسمی خود در سال ۱۹۹۷ منتشر شود و همچنان جلوتر از زمان خود به نظر برسد. این بازی حاوی خلاقیتی بود که این روزها کمتر در ژانر مبارزهای شاهد آن هستیم.
۱۴. !Jumping Flash
تهیه کننده: Sony / سازنده: Exact Ultra
سال انتشار: ۱۹۹۵
صحبت در مورد Jumping Flash بدون ذکر این نکته دشوار است که شما باید بازی را با توجه به سال انتشار آن یعنی ۱۹۹۵ بررسی کنید. در غیر این صورت، این اثر پلتفرمر سه بعدی و اول شخص ممکن است برای شما به یکی از بدترین بازیها از حیث جلوههای بصری تبدیل شود.
با این حال در سال ۱۹۹۵، اگر Jumping Flash به عنوان یک دموی فنی برای نشان دادن پتانسیل پلیاستیشن ۱ طراحی شده بود، باز هم قابل تحسین بود. این واقعیت که شما میتوانستید این بازی را در سال ۱۹۹۵ تجربه کنید، چیزی جز معجزه نیست. هرچند گیمپلی آن چندان روان بود اما اثری بود که فراتر از محدودیتهای آن زمان حرکت کرد و سطح پلتفرمرهای سهبعدی را ارتقا داد.
۱۳. Suikoden
تهیه کننده: Konami / سازنده: Konami
سال انتشار: ۱۹۹۵
شاید بگویید که در سال ۱۹۹۵ و قبل از آن، بازیهای نقشآفرینی بسیار باکیفیتی در قفسههای فروشگاهها وجود داشتند، اما باید گفت که هیچکدام از آنها از المانهای پیچیدهی Suikoden برخوردار نبودند. این بازی متشکل از ۱۰۷ شخصیت قابل استفاده بود که همین مورد به طور خاص در آن زمان کم نظیر بود. با این حال سیستم جنگی پیچیده، قابلیتها و تجهیزات منحصربهفرد شخصیت و داستانسرایی جذاب آن نیز لایق تحسین هستند.
Suikoden زمینه را برای بسیاری از بهترین بازیهای نقشآفرینی پلیاستیشن ۱ و کنسولهای آینده آماده کرد. با این حال، حتی امروزه بازیهایی در این سبک وجود دارند که نمیتوانند به نصف موفقیتهای این بازی دست پیدا کنند.
۱۲. Disruptor
تهیه کننده: Universal Interactive Studios / سازنده: Insomniac Games
سال انتشار: ۱۹۹۶
به عنوان یک بازی تیراندازی اول شخص سه بعدی که در سال ۱۹۹۶ برای پلیاستیشن ۱ منتشر شد، Disruptor بدون شک از نظر فنی جلوتر از زمان خود بود. با این حال، چیزی که واقعا این بازی را خاص میکند، روشهای زیادی است که این بازی برای نوآوری با وجود برخی محدودیتهای فنی و کنترل استفاده میکند.
Disruptor یک بازی علمیتخیلی مبتنی بر روایت بود که حول یک سیستم هوشمند با نام Psionics میچرخید که اساسا به بازیکنان تواناییهایی جادویی مشابهی بازیهای نقشآفرینی میداد. این بازی حتی در حال حاضر خیرهکننده است و اگر آن را تجربه کنید، متوجه میشوید که در مقایسه با برخی از دیگر بازیهای این سبک در دههی ۹۰ میلادی چقدر مدرن به نظر میرسد. بازی همچنین نشان میدهد که استودیوی اینسامنیاک گیمز از همان ابتدا به دنبال موفقیت در ساخت بازی و خلاقیت بوده است.
۱۱. Driver 2
تهیه کننده: Infogrames / سازنده: Reflections Interactive
سال انتشار: ۲۰۰۰
بدون شک بازی درایور ۲ به اندازهی نسخهی اول این سری سرگرمکننده نیست. با این حال هنگام صحبت دربارهی جاهطلبانهترین بازیهای پلیاستیشن ۱، عدم اشاره به اثری که قصد داشت نسخهای از جیتیای ۳ را روی پلیاستیشن ۱ ، یک سال قبل از عرضهی بازی راکاستار روی پلیاستیشن ۲، در دسترس قرار دهد، سخت است.
استودیوی سازنده با دادن آزادی عمل به بازیکنان برای خروج از ماشینهای خود و کاوش در محیطهای سهبعدی بازی با پای پیاده، به بسیاری از بازیکنان طعم ژانری را داد که در آینده به یکی از محبوبترین سبکها تبدیل شد. در حالی که به دلیل محدودیتهای فنی پلیاستیشن ۱، تیم سازنده نمیتوانسته به تمامی ایدههای خود واقعیت ببخشد، اما جاهطلبی آنها قابل تحسین است.
۱۰. Dino Crisis 2
تهیه کننده: Capcom / سازنده: Capcom
سال انتشار: ۲۰۰۰
بازی Dino Crisis 2 نه تنها یکی از بهترین دنبالههایی است که تا به حال ساخته شده، بلکه یکی از بهترین بازیهای تاریخ در ژانر اکشن و ترس است. با کنار گذاشتن الهامات از رزیدنت اویل و گیمپلی اکشن آن، Dino Crisis 2 پتانسیل کامل این سری و اینکه چگونه میتواند خود را از برخی رقبای قابل توجه متمایز کند، به نمایش گذاشت. در حالی که بازی با نقدهای درخشانی مواجه شد و فروش قابل احترامی را تجربه کرد، این روزها به نوعی فراموش شده است و خبری از این مجموعه نیز نیست. با این حال، اگر این سری روزی بازگردد، باید با اثری بازگردد که موفقیت نسخهی دوم را بار دیگر و حتی بهتر از آن تکرار کند.
۹. Brave Fencer Musashi
تهیه کننده: Square / سازنده: Square
سال انتشار: ۱۹۹۸
از منظر تجاری، خطرات متفاوت بودن بسیار بالا است. کمپانی اسکوئر طبیعتا باید میتوانست از موفقیت فاینال فانتزی ۷ برای فروش نوع متفاوتی از یک بازی نقشآفرینی به بازیکنان استفاده کند. درعوض، آنها به سختی توانستند مخاطبان جهانی را با اثری با عنوانی عجیب یعنی Brave Fencer Musashi، آشنا کنند.
این مایهی تاسف است، زیرا Brace Fencer Musashi بدون شک یکی از خلاقانهترین و لذتبخشترین بازیهای نقشآفرینی پیاستیشن ۱ است. در حالی که سیستم مبارزات ریل تایم (real-time) خلاقانهی این بازی به اندازه کافی سرگرمکننده است، دلیل اصلی اهمیت بازی احتمالا ماموریتهای مختلف جانبی و اختیاری آن باشد. این بازی اگر در دوران مدرن و امروزی منتشر میشد، احتمالا مانند سری بازیهای یاکوزا و پرسونا مورد استقبال مخاطبان جهانی قرار میگرفت. با این حال در سال ۱۹۹۸، چندان مورد توجه قرار نگرفت.
۸. Colony Wars
تهیه کننده: Psygnosis / سازنده: Psygnosis
سال انتشار: ۱۹۹۷
در زمان عرضهی اولین نسخه از Colony Wars در سال ۱۹۹۷، تنها چند بازی قابل توجه وجود داشت که سعی در ارتقای سبک محبوب آن زمان یعنی مبارزات فضایی داشتند. با این حال Colony Wars یکی از تاثیرگذارترین بازیها در بین دیگر رقبای خود بود و ساختار ماموریت و داستان باورنکردنی آن به راحتی جایگاه او را در این فهرست توجیه میکند.
بازی در واقع مسیرهایی متنوع در کمپین و نتایج متفاوتی را بر اساس انتخابهایی که در طول بازی انجام دادهاید، ارائه میدهد. در حالی که از قبل، بازیهای نقشآفرینی زیادی وجود داشتند که دارای سیستمهای مشابهی بودند، با این حال این داستانسرایی پیشرفته چیزی نبود که بازیکنان در یک بازی اکشن و علمیتخیلی بیابند. علاوهبر این، تطبیقپذیری بازی با پیروزیها و شکستهای شما، هنوز از بسیاری از نمونههای مدرن و مشابه بهتر است.
۷. Terracon
تهیه کننده: SCEE / سازنده: Picture House
سال انتشار: ۲۰۰۰
بازی Terracon اثر عجیبی است. از نظر گیمپلی، ایدههایی از ژانرهای استراتژی و تیراندازی را ترکیب میکند. در بیشتر مارحل بازی، در فضاهایی گسترده باید اهداف مختلف را تکمیل کرده و منابع مورد نیاز رت برای فعال کردن سیستمهای موشکی خود جمعآوری کنید. بازی در زمان خود بسیار متفاوت از بازیهای مشابه بود و کمتر اثری مشابه آن پیدا میشد.
با این حال دلیل واقعی حضور بازی در این لیست، چیز دیگری است. در حالی که مراحل گستردهی بازی و آزادی عمل بازیکن در آنها چشمگیر است، اما جلوههای بصری بازی و انیمیشنهای روان آن است که تا به امروز بسیاری را شگفت زده کرده است. اینکه چگونه یک استودیوی کوچک به نام Picture House توانست تا این حد از سخت افزار قدیمی پلیاستیشن در آن سالها بهره ببرد، همچنان مشخص نیست. مایهی تاسف است که این بازی هرگز به صورت جهانی عرضه نشد.
۶. Tenchu: Stealth Assassins
تهیه کننده: Activision / سازنده: Acquire
سال انتشار: ۱۹۹۸
بازیهای مخفیکاری و بازیهایی با محوریت نینجاها، قبل از Tenchu: Stealth Assassins به وفور وجود داشتند و بعضا موفق بودند، با این حال تنچو متفاوت بود. بسیاری تلاش کردند تا بازی را تجربه کنند و لحظهای که متوجه شدند که نمیتوانند تعداد زیادی از دشمنان را پشت سر هم تکه تکه کنند، از آن دست کشیدند.
با این حال، با گذشت سالها تنچو تاثیر خود روی صنعت بازی را بهتر مشاهده کرد. تیمهای سازندهی بازیهایی مانند نیوه، سکیرو و گوست آو سوشیما از تنچو الهام گرفتند. این در حالی است که سقوط آهستهی محبوبیت ژانر مخفیکاری تنها باعث افزایش شهرت بهترین بازیهای دوران شکوه آن شده است. بازی در زمان خود فروش بسیار خوبی را تجربه کرد اما توسط موفقیت متال گیر سالید به حاشیه رفت.
۵. Legacy of Kain: Soul Reaver
تهیه کننده: Eidos Interactive / سازنده: Crystal Dynamics
سال انتشار: ۱۹۹۹
از منظر فنی، Soul Reaver بدون شک سزاوار بدست آوردن جایگاهی در این لیست است. این بازی احتمالا زیباترین بازی پلیاستیشن ۱ محسوب میشود و حتی در برابر بازیهای اولیهی دریمکست و پلیاستیشن ۲ نیز حرفهایی برای گفتن دارد. از طرفی طراحی نوآورانه صدای بازی همچنین دورهی جدیدی را آغاز کرد که در آن موسیقیهای بازی بیش از حد لازم حافظه را اشغال نمیکردند. علاوهبر همهی اینها، داستانسرایی جذاب بازی نشان داد که بازیهای اکشن و ماجراجویی نیز قادر به ارائهی داستانهای حماسی هستند؛ داستانهایی که پیش از این بیشتر در بازیهای نقشآفرینی دیده میشدند.
۴. Vagrant Story
تهیه کننده: Square / سازنده: Square
سال انتشار: ۲۰۰۰
برخی بازی Vagrant Story را بهترین بازی ساخته شده برای پلیاستیشن ۱ میدانند، اما در اینجا بحث در مورد دلایل جلوتر بودن این اثر از زمان خود است. از نظر بصری، بازی نشان داد که پلیاستیشن ۱ در طول روزهای آخر عمر خود هنوز چیزهای زیادی در چنته دارد. سطح جزئیاتی که در هر اینچ از مراحل بازی گنجانده شده است، استانداردی را ایجاد کرد که بسیاری از توسعهدهندگان در آن زمان نمیتوانستند حتی به آن فکر کنند.
از منظر گیمپلی و مکانیک تجهیزات، سلاحها و رویکرد بازی به درجهی سختی، بازی را میتوان یک دارک سولز کلاسیک نامید. در آن زمان کمتر اثری وجود داشت که چنین مبارزاتی بر پایهی استراتژی را به این شکل پیادهسازی کند. در حالی که Vagrant Story در زمان خود قطعا مورد علاقهی منتقدان بود، پیچیدگی، سرعت کم ریتم بازی و تاریخ انتشار آن، ، آن را محکوم به فراموشی کرد.
۳. Germs: Nerawareta Machi
تهیه کننده: KAJ / سازنده: KAJ
سال انتشار: ۱۹۹۹
Germs یک بازی جهان باز است که در سال ۱۹۹۹ برای پلیاستیشن ۱ منتشر شد و شاید بهتر باشد که بازی را به عنوان نسخهای از Shenmue برای این کنسول در نظر بگیرید. این بازی معمایی و ترسناک، بسیاری از اشکال گیمپلی سنتی سبک ترس را به نفع هیجان و دلهرهی پرسه در دنیای بازیهای ویدیویی، کنار زد. بازی عجیب و اندکی خشن بود و نشان داد که پلیاستیشن ۱ چه تواناییهایی دارد. با این حال همانطور که ذکر شد، آغازگر روندی جدید در بازیهای ترسناک شد که در بازیهای امروزی به وفور دیده میشود.
۲. Future Cop: LAPD
تهیه کننده: EA / سازنده: EA Redwood Shores
سال انتشار: ۱۹۹۸
بدون شک پلیاستیشن ۱ در زمینهی بازیهای اکشن سوم شخص ضعف داشت. هرچند بازیهای خوبی از این ژانر روی این کنسول عرضه شده بودند اما گفتنی است که توسعهدهندگان در آن زمان هنوز در تلاش بودند تا مکانیکهای مختلف این ژانر و به خصوص المان دوربین را به خوبی پیادهسازی کنند. در این میان اثری به نام Future Cop: LAPD عرضه شد که قطعا از بسیاری از رقبای خود در آن زمان بهتر بود.
کمپین Future Cop: LAPD از یک گیمپلی اکشن مبتنی بر ربات قابل قبول بهره میبرد و حتی از حالت کوآپ نیز پشتیبانی میکرد. این یک قابلیت عالی در آن زمان بود. با این حال، حالت Precinct Assault Mode بازی باعث بدست آوردن این جایگاه در لیست شده است. مکانیکهای این حالت در نهایت در قالب ژانر MOBA شکوفا شدند و نشان دادند که حتی بازیهای اکشن نیز میتوانند از المانهای استراتژی سود ببرند.
۱. King’s Field
تهیه کننده: FromSoftware / سازنده: FromSoftware
سال انتشار: ۱۹۹۴
در زمانی که تقریبا هر توسعهدهندهای در این فکر بود که اولین روزهای نسل بعدی بازیها چگونه خواهند بود، فرامسافتور با بازی نقشآفرینی King’s Field اثری را عرضه کرد که زمینه را برای بازیهای مدرن سبک خود فراهم کرد. King’s Field را میتوان پدر دیمونز سولز، دارک سولز و به طور کلی ژانر سولزبورن دانست. در حالی که این بازی اول شخص از بسیاری جهات کاملا با بازیهای مدرن این سبک متفاوت است، اما شباهتهایی با آنها دارد که اجتنابناپذیر بوده و از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.
از بیلدهای مختلف آواتار که بیشتر به تجهیزات و موقعیتهای مختلف متکی هستند تا میزان تواناییهای شخصیت گرفته تا مراحل مملو از داستانهای هیجانانگیز و تلههای مرگبار، King’s Field مملو از ایدههایی است که ما امروزه شروع به درک کامل آنها کردهایم. البته که بازی فوقالعاده دشوار بود و به نوعی مهمترین آزمون و خطایی بود که در طول دوران پلیاستیشن ۱ اتفاق افتاد. در نهایت این بازی به ما یادآوری میکند که مزیت اصلی سختافزار قدرتمندتر، گرافیک بهتر نیست، بلکه اجازهی رویاپردازی بیشتر است.
منبع: Den of Geek