به نقل از دیجیکالا:
غذا خوردن یکی از لذت‌های بزرگ دنیا است. تماشای پخت‌و‌پز یک آشپز هم به اندازه‌ی خوردن غذا می‌تواند جذاب باشد. چه کسی تماشای فیلم، مستند و سریال‌های تلویزیونی با موضوع غذا و آشپزی را دوست ندارد؟ تماشای صحنه‌هایی در انیمه‌های استودیو جیبلی که غذاها را با آب داغ می‌پزند، یا دستان ثابت جیرو اونو، استاد پخت سوشی که شاهکارهای بی‌نظیری خلق می‌کند، یا مسابقه‌های پرچالش آشپزی که تنها بخش کوچکی از دنیای بی‌حدوحصر غذا و هنر آشپزی در سینما و تلویزیون به شمار می‌روند.
با این حال، غذا بستگی به آشپزی دارد که آن را درست می‌کند. و این لذت در دسترس و همیشگی معنا و هدفی بسیار فراتر از تنها پر کردن شکم دارد. آشپزی سنگ بنای فرهنگ، خانواده و هویت هر کشوری است. همانطور که ادی هوانگ بزرگ (سرآشپز معروف آمریکایی) زمانی گفت: «وقتی غذا واقعا خوب پخته شود، تجلی کامل وجود است. منظورم این است که چه چیز دیگری در جهان به معنای واقعی کلمه به ما دلگرمی می‌بخشد و در عین حال آنچه هستیم را تعریف می‌کند؟»
در این مطلب به آن دسته از سرآشپزهایی پرداختیم که ما را به خنده و گریه انداختند و با آشپزی و غذا چیزهای زیادی درباره‌ی فرهنگ هر کشور یاد دادند. برخی از این شخصیت‌های سرآشپز برتر فیلم‌ها کاملا حول هنر آشپزی خلق شده‌اند و برخی دیگر تنها از منظر تجاری به تصویر کشیده شده‌اند. برخی از آن‌ها فقط آشپزی می‌کنند تا مردم را دور هم جمع کنند، و برخی دیگر وسواس زیادی برای سرو کردن غذا به خرج می‌دهند و آن را به عنوان یک اثر هنری معرفی می‌کنند، و برخی هم از گوشت انسان پیراشکی درست می‌کنند و به خورد بقیه می‌دهند!
۱۶. سرآشپز کیت در فیلم «بدون رزرو» (No Reservations)
- کارگردان: اسکات هیکز
- بازیگر: کاترین زتاجونز
- محصول: ۲۰۰۷
بدون رزرو یک فیلم کمدی رمانتیک محصول سال ۲۰۰۷ به کارگردانی اسکات هیکس است که بازیگرانی از جمله کاترین زتا جونز، ابیگیل برسلین و آرون اکهارت را در خود دارد.
در فیلم «بدون رزرو»، کیت آرمسترانگ (با بازی زتا جونز) سرآشپز یک رستوران شیک در منهتن است. کیت شخصیت ترسناکی است که از چالش‌هایی که منتقدان غذاهایش سر راه او قرار می‌دهند نمی‌ترسد. او سریع است، روی یک سِرو عالی برای هر غذا تمرکز می‌کند، تا جایی که حتی مافوقش در رستوران از او حساب می‌برد. زندگی کیت بعد از تصادف و مرگ غم‌انگیز خواهرش تغییر می‌کند چرا که او مجبور می‌شود از خواهرزاده‌ی کوچکش زوئی (با بازی برسلین) مراقبت کند.
کیت به خاطر تغییر ناگهانی در روند زندگی‌اش، سرآشپز جدیدی به نام نیک (با بازی اکهارت) را استخدام می‌کند که از کار کردن با چنین شخص موفقی بسیار خوشحال است. هرج و مرج و اتفاقات درام زیادی در رستوران رخ می‌دهد و کیت در نهایت متوجه می‌شود که عاشق نیک شده است، مردی عاشق اپرا و تا حدودی دست‌و‌پا چلفتی.
کیت به دلیل تعهد بی‌دریغش به هنر آشپزی، می‌تواند یک شخصیت الهام‌بخش باشد. او علاقه‌ی زیادی به شغل خود دارد و اگر تمام اتفاقات غیرمنتظره در «بدون رزرو» رخ نمی‌داد، او همچنان یک سرآشپز حرفه‌ای باقی می‌ماند.
۱۵. سرآشپز پریمو در فیلم «شب بزرگ» (Big Night)
- کارگردان: کمپبل اسکات
- بازیگر: تونی شلهوب
- محصول: ۱۹۹۶
فیلم کمدی درام «شب بزرگ» محصول ۱۹۹۶ توسط کمپل اسکات و استنلی توچی کارگردانی شد. این درام که در ساحل جرسی دهه‌ی پنجاه اتفاق می‌افتد با تمرکز بر غذا، ترکیبی عالی از درام ایتالیایی و لحن کمدی است.
در «شب بزرگ» پریمو یک آشپز نابغه با تمرکز بر آشپزی بی‌نقص است که به عنوان سرآشپز در رستورانی به نام بهشت کار می‌کند. پریمو از ایده‌ی تغییر غذاهای کلاسیک ایتالیایی به سبک آمریکایی متنفر است اما رستوران به خاطر مشکلات مالی مجبور است از این ترفند استفاده کند. برادرش، ثاندو که یک تاجر است، شیفته‌ی آمریکا شده و از فرصت‌هایی که برایش پیش می‌آید برای بهبود کسب‌و‌کار رستوران الهام می‌گیرد. داستان این درام حول خیانت، پیشنهادهای شغلی که به شغل رستوران‌داری آن‌ها پایان می‌دهد و گزینه‌ی احتمالی بازگشت به ایتالیا می‌چرخد. در پایان، پریمو و ثاندو با هم بر سر یک بشقاب فریتاتا رقابت می‌کنند.
پریمو یک شخصیت عالی با گذشته‌ی پرباری است. او به طور دقیق نماینده‌ی مبارزه‌ی مهاجران ایتالیایی در ایالات متحده در طول دهه پنجاه است. او آرزوی موفقیت در هنری را دارد که کاملا ایتالیایی است و فرهنگ سرزمینش را نشان می‌دهد، و تلاش می‌کند بدون آمریکایی‌سازی هنرش که این کار را بسیار نادرست می‌داند آشپزی کند.
۱۴. سرآشپز رمی در انیمیشن «راتاتویی» (Ratatouille)
- کارگردان: برد برد
- صداپیشه: پتن اوزوالت
- محصول: ۲۰۰۷
«راتاتوی» یک انیمیشن کمدی محصول سال ۲۰۰۷ از پیکسار است. شاید الهام گرفتن از یک موش کارتونی انسان‌نمای فرانسوی عجیب باشد، اما رمی موشه واقعا شخصیت الهام‌بخشی است.
رمی یک موش کوچک جاه‌طلب و با استعداد است که در همان اوایل فیلم از خانواده‌اش جدا و راهش به فاضلاب‌های پاریس ختم شد. الگوی رمی سرآشپز فقیدی به نام آگوست گوستو است که الهام‌بخش رمی شد تا روزی سرآشپز شود. رمی متوجه می‌شود رستورانی که زمانی متعلق به گوستو بود، اکنون توسط یک دستیار سرآشپز پیر اداره می‌شود که با آلفردو لینگوینی جوان، پسر کارگر رستوران، به طرز وحشتناکی رفتار می‌کند. وقتی لینگوئینی به طور تصادفی یک سوپ را خراب می‌کند، رمی یواشکی وارد می‌شود تا غذا را درست کند. سوپ خوشمزه حالا با موفقیت سرو می‌شود، و همین در نهایت به همکاری این موش با استعداد و پسر کارگر می‌شود تا مطابق میل خود غذا بپزد و در عین حال به لینگوینی کمک کند سرآشپز بهتری شود.
«راتاتاتویی» یک فیلم انیمیشن زیبا است، و رمی موشه می‌تواند به یک اندازه الهام‌بخش بچه‌ها و بزرگسالان باشد تا از ماجراجویی لذت ببرند تا در نهایت به رویاهایشان رخت حقیقت بپوشانند.
۱۳. سرآشپز جین در فیلم «تابستان داغ و مرطوب آمریکایی» (Wet Hot American Summer)
- کارگردان: دیوید وین
- بازیگر: کریستوفر ملونی
- محصول: ۲۰۰۱
فیلم کمدی «تابستان داغ مرطوب آمریکایی» با وجود شکست در گیشه در زمان اکران، تا کنون طرفداران زیادی پیدا کرده است. این فیلم چند بازی درخشان از بازیگران بزرگی از جمله پل راد، بردلی کوپر و امی پولر را در روزهای ابتدایی فعالیت هنری‌شان به نمایش می‌گذارد.
تمرکز فیلم روی کارکنان کمپ هیروود در اوایل دهه‌ی هشتاد است که برای آخرین روز تابستان آماده می‌شوند. مدیر یک کمپ به نام بث (با بازی جین گاروفالو) در حال متعادل کردن رابطه‌ی عاشقانه خود با پروفسور اخترفیزیک به نام هنری (با بازی دیوید هاید پیرس) است در حالی که تلاش می‌کند مطمئن شود که هیچ یک از بچه‌های اردوگاه او تحت نظارت ضعیف مشاوران منفور و غافل کمپ که تنها سرگرم روابط عاشقانه‌ی خود هستند آسیب نمی‌بینند.
جین با بازی کریستوفر ملونی یک کهنه‌سرباز بازگشته از جنگ ویتنام است که به عنوان آشپز اردوگاه کار می‌کند. جین کل فیلم را با چاقوهای آشپزخانه می‌گذراند، ابزار خطرناکی که اصلا نباید به آن‌ها نزدیک می‌شد! علاوه بر این کارهای عجیبی مثل حرف زدن با قوطی‌های کنسرو و یا زدن طعنه‌های ناجور به شاگردانش هم از او سر می‌زند. به طور کل جین نمایش خنده‌دار و گاهی ناخوشایند از خودش به نمایش می‌گذارد که می‌تواند سرگرم کننده باشد.
۱۲. چو در فیلم «بخور بنوش مرد زن» (Eat Drink Man Woman)
- کارگردان: انگ لی
- بازیگر: سیهانگ لانگ
- محصول: ۱۹۹۴
«بخور بنوش مرد زن» فیلمی تایوانی محصول ۱۹۹۴ ساخته‌ی کارگردان مشهور آنگ لی است. عنوان فیلم برگرفته از نقل قولی از کنفوسیوس است که می‌گوید: «هرآنچه که بسیاری از انسان‌ها آرزویش را دارند در گوشت، نوشیدنی و لذت جنسی یافت می‌شود». عنوان واقعا زمینه را برای فیلم فراهم می‌کند، چرا که حاوی مضامینی است که خواسته‌های اساسی انسان و پذیرش آن‌ها را در بر می‌گیرد.
در دهه‌ی نود در چین تایپه، یک سرآشپز چینی تنها به نام چو (با بازی سیهانگ لانگ) استاد هنر آشپزی است که در ارتباط برقرار کردن با دخترانش مشکل دارد. دختران روابط پیچیده‌ای با مردان دارند. در طول فیلم، تمام دختران او با مردان جدیدی مواجه می‌شوند و هر کدام داستان‌های مستقل بسیار متفاوتی از یکدیگر به نمایش می‌گذارند. تنها بخش مرتبط بین تمام آن‌ها، شام‌های یکشنبه است که چو آماده می‌کند، جایی که همه با هم غذا می‌خورند و در مورد زندگی مشترک در حال تغییرشان صحبت می‌کنند.
چو نه تنها یک پدر عالی است، بلکه برنامه‌ی همیشگی شام‌های یکشنبه‌ی او به فرزندانش کمک می‌کند تا در زندگی خود ثبات پیدا کنند. آشپزی فرهنگ و نماد یک جامعه است و این فیلم به خوبی آن را نشان می‌دهد.
۱۱. هری در فیلم «پاپادوپولوس و پسران» (Papadopoulus and Sons)
- کارگردان: مارکوس مارکو
- بازیگر: استفان دیلن
- محصول: ۲۰۱۳
درام کمدی بریتانیایی «پاپادوپولوس و پسران» محصول ۲۰۱۳ به کارگردانی مارکوس مارکو، فیلمساز مستقل ساخته شد. داستان «پاپادوپولوس و پسران» بر روی یک مهاجر یونانی در بریتانیا به نام هری پاپادوپولوس متمرکز است که پس از بحران بانکی که باعث می‌شود همه چیزهایی را که برای آن کار کرده است از دست بدهد، در موقعیت بدی قرار می‌گیرد. هری در اصل یک کارآفرین صنایع غذایی فوق‌العاده موفق با خانه‌ای بزرگ و زندگی مرفه است، اما مطمئن نیست که چگونه از خاکستر شکوه سابق خود برخیزد. با این حال، او «فروشگاه چیپس و ماهی سه برادر» را دارد که هنوز هم با برادرش مالک آن است. او خانواده‌اش را به آپارتمانی که قبلا در آن زندگی می‌کرد، منتقل می‌کند و در تلاش است تا رستوران و زندگی‌اش را به حالت سابق برگرداند.
هری شخصیت بزرگی است. او از ریشه‌های فرهنگی مارکوس مارکو کارگردان یونانی فیلم الهام گرفته شده است و این شخصیت روشن می‌کند که زندگی یک مهاجر یونانی در لندن چگونه است. هری شخصیت الهام‌بخشی است که به ما نشان می‌دهد وقتی همه چیز را از دست می‌دهی، آزاد هستی که مسیر خود را دوباره پیدا کنی.
۱۰. گورو در فیلم «تامپوپو» (Tampopo)
- کارگردان: جوزو ایتامی
- بازیگر: سوتامو یاماکازی
- محصول: ۱۹۸۷
«تامپوپو» فیلمی کمدی به کارگردانی جوزو ایتامی است که در سال ۱۹۸۷ ساخته شد. این فیلم به عنوان یک «وسترن نودلی» تبلیغ شد اما با نام فیلم‌های غربی قدیمی، و تحت عنوان «وسترن اسپاگتی» پخش شد.
«تامپوپو» دو راننده کامیون به نام‌های گورو (با بازی سوتامو یامازاکی) و گان (با بازی کن واتانابه جوان) را در یک رستوران که تنها نودل سرو می‌کند نشان می‌دهد. گورو پس از درگیری با مشتری ناراضی، در خانه‌ی صاحب مغازه‌ای به نام تامپوپو از خواب بیدار می‌شود. غذاهای تامپوپو بسیار بد هستند، بنابراین او از گورو می‌خواهد که او را راهنمایی کند تا کسب و کارش را نجات دهد. این فیلم حول محور داستان اصلی گورو، با داستان‌های تصادفی مربوط به غذا می‌چرخد.
در «تامپوپو»، گورو یک مرد خوب به تمام معنا است. او در مورد نحوه‌ی پخت و سرو انواع نودل بسیار می‌داند و از حمایت دوستانش نمی‌ترسد، حتی اگر در این مسیر به مشکل بربخورد.
۹. بابت در فیلم «ضیافت بابت» (Babette’s Feast)
- کارگردان: گابریل آکسل
- بازیگر: استفان اودران
- محصول: ۱۹۸۷
«ضیافت بابت» یک درام دانمارکی محصول ۱۹۸۷، به کارگردانی گابریل اکسل است. در قرن نوزدهم دانمارک، دو خواهر پروتستان در یک شهر کوچک زندگی می‌کنند و در حالی که در تلاش برای حفظ جمعی از افراد مسن کلیسا هستند، یک مجمع مذهبی را اداره می‌کنند. این فیلم فلش‌بکی به سال‌های گذشته می‌زند و به چگونگی حضور بابت (با بازی استفان اودران) در خانه‌ی خواهران روحانی می‌پردازد. او به عنوان یک پناهنده از پاریس با یادداشتی که او را به عنوان یک خانه‌دار توصیه می‌کند از راه می‌رسد. علیرغم ناتوانی خواهران در پرداخت حق‌الزحمه، بابت پیشنهاد می‌کند که به صورت رایگان کار کند.
یک و نیم دهه بعد، بابت آشپز خواهران می‌شود و غذاهای لذیذی درست می‌کند که با غذاهای ساده‌ای که قبلا می‌خوردند تفاوت زیادی داشت. تنها ارتباط بابت با خانه‌اش در فرانسه، بلیت بخت‌آزمایی است که سال‌ها آن را نگه داشته و در نهایت پول زیادی برای او به ارمغان می‌آورد. به جای بازگشت به پاریس، بابت از این پول برای تامین یک وعده غذایی گران قیمت برای خواهران و جامعه‌ی کلیسا استفاده می‌کند تا از آن‌ها تشکر کند.
بابت شخصیت بزرگ و مهربانی است، که از سخاوت دوستانش قدردانی می‌کند و در پخت غذاهای فرانسوی لذیذ استعداد زیادی دارد.
۸. ناچو در فیلم «ناچوی قهرمان» (Nacho Libre)
- کارگردان: جرد هس
- بازیگر: جک بلک
- محصول: ۲۰۰۶
کمدی «ناچوی قهرمان» در سال ۲۰۰۶ به کارگردانی جرد هس و با بازی جک بلک ساخته شد. در این فیلم، ایگناسیو/ناچو (با بازی بلک) پسر یک مسیحی در مکزیک است. ناچو به عنوان آشپز برای یتیم‌خانه‌ی صومعه‌ای که در آن بزرگ شده کار می‌کند. به دلیل شرایط بد او و صومعه، کیفیت غذایی که درست می‌کند ضعیف است و نمی‌تواند یک غذای مناسب برای یتیمانی که به شدت به آن‌ها اهمیت می‌دهد درست کند.
پس از دزدیدن چیپس تورتیلا توسط یک دزد خیابانی، ناچو تصمیم می‌گیرد به دنبال رویای ممنوعه‌ی خود یعنی تبدیل شدن به یک لوچادور (نوعی مبارزه شبیه به کشتی کج) سرسخت برود. ناچو به صورت مخفی با دزد به عنوان شریک همکاری می‌کند و آن‌ها وارد مسابقات لوچادور می‌شوند. علیرغم اینکه در ورزش کشتی هیچ تبحری ندارند، همچنان بابت شرکت کردن در مسابقه پول می‌گیرند و ناچو به دنبال این است که از این پول برای خرید غذای بهتر برای یتیمان استفاده کند.
ناچو یک شخصیت خنده‌دار بی‌دست‌وپا اما خوش‌قلب است که در طول فیلم احساسات ما را تحریک می‌کند. مشخص نیست که او واقعا آشپز بااستعدادی است یا خیر، اما او تمام تلاش خود را می‌کند تا پول کافی برای غذا دادن به یتیمانی که عاشق غذای خوبند به دست آورد.
۷. الکساندر در فیلم «سرآشپز» (Le Chef)
- کارگردان: دنیل کوئن
- بازیگر: ژان رنو
- محصول: ۲۰۱۲
کمدی فرانسوی «سرآشپز» در سال ۲۰۱۲ به کارگردانی دانیل کوهن و با بازی ژان رنو و مایکل یون ساخته شد. در این فیلم یک جوان فرانسوی به نام جکی (با بازی یون) از یک رستوران اخراج شده است. او از ترس آینده‌ی دوست دخترش و فرزند متولد نشده‌شان، به دنبال هر شغلی می‌گردد، حتی اگر تمام توانایی‌های آشپزی او را در بر نگیرد. او به عنوان یک نقاش با سرآشپزهای مختلف دوست می‌شود و در تزیین وعده‌های غذایی به آن‌ها کمک می‌کند.
الکساندر (با بازی رنو) این را می‌شنود، و به عنوان سرآشپز مشهور یک رستوران معتبر تصمیم می‌گیرد منوی خود را تغییر دهد. اگر او در این کار شکست بخورد، رستوران اعتبار خود را از دست می‌دهد و الکساندر و سرآشپزهایش بیکار می‌شوند. جکی در نهایت پیشنهاد همکاری با الکساندر را می‌پذیرد، اما پس از اولین بحث و مشاجره جکی اخراج می‌شود. الکساندر از این کار پشیمان می‌شود و جکی را دوباره استخدام می‌کند، و زمانی که آن‌ها با هم کار می‌کنند، کمدی و درام فیلم به اوج خود می‌رسد.
الکساندر در این فیلم یک سرآشپز فرانسوی درجه یک است و توانایی او در کنترل شرایط سخت و دوستی با جکی دلگرم کننده و قابل تحسین است.
۶. لیونا در فیلم «میستیک پیتزا» (Mystic Pizza)
- کارگردان: دونالد پتری
- بازیگر: کانچاتا فرل
- محصول: ۱۹۸۸
«میستیک پیتزا» فیلمی محصول سال ۱۹۸۸ به کارگردانی دونالد پتری، جولیا رابرتز و مت دیمون را در سال‌های اولیه‌ی فعالیت حرفه‌ایشان به تصویر می‌کشد. مانند بسیاری از فیلم‌های این فهرست، «میستیک پیتزا» در باکس‌آفیس ضعیف ظاهر شد اما در نهایت طرفدارانی پیدا کرد.
دو خواهر و دوستشان ستاره‌های این فیلم هستند که به عنوان پیشخدمت در پیتزا فروشی معروفی به نام میستیک پیتزا کار و زندگی می‌کنند. در طول فیلم، نحوه‌ی تعامل دختران با یکدیگر، رقابت آن‌ها و چالش‌هایشان در حین بزرگ شدن و بلوغ را می‌بینیم. خلاصه‌ی داستان اصلی این فیلم پیتزا فروشی میستیک پیتزا و بازدید یک منتقد معروف غذا را دنبال می‌کند. علیرغم اینکه این منتقد در ابتدا تحت تاثیر قرار نگرفته بود و پیتزا فروشی و کارکنانش را در وضعیت بلاتکلیف ترک کرد، اما بالاترین امتیاز ممکن را به رستوران داد.
لیونا، سرآشپز خوش‌ذوق میستیک پیتزا نقش نسبتا کوچکی در این فیلم داشت. او مغز متفکر پشت پیتزای شگفت‌انگیز بود که بالاترین امتیاز ممکن را از منتقد مشهور غذا برای پیتزافروشی به ارمغان آورد، اما برای دخترانی که برای او کار می‌کردند نیز به نوعی مادر بود.
۵. خانم لاوت در فیلم «سویینی تاد» (Sweeney Todd)
- کارگردان: تیم برتون
- بازیگر: هلنا بونهام کارتر
- محصول: ۲۰۰۷
«سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت» یک فیلم موزیکال ترسناک محصول سال ۲۰۰۷ به کارگردانی تیم برتون است که جانی دپ و هلنا بونهام کارتر در آن نقش‌آفرینی می‌کنند. این فیلم اقتباسی از یک موسیقی به همین نام محصول ۱۹۷۹ است.
اواسط دهه‌ی ۱۸۰۰، آرایشگری به نام بنجامین بارکر (با بازی دپ) پس از گذراندن نزدیک به پانزده سال در زندان به دلیل جرمی که مرتکب نشده بود، به لندن می‌آید. قاضی فاسد و حقه‌بازی که او را محکوم کرد به همسر بنیامین علاقه داشت و به همین دلیل بنیامین را از صحنه خارج کرد. بن پس از تغییر نام خود به سوینی تاد، به آرایشگاه خود در بالای یک فروشگاه پیراشکی گوشت متعلق به خانم لاوت (با بازی بونهام کارتر) بازگشت.
سوئینی تاد که آماده‌ی شروع یک حمله‌ی انتقام‌جویانه است، از کمک‌های خانم لاوت استفاده می‌کند. او هنگام طراحی و تمرین برای قتل قاضی، خشم خود را بر مشتریان آرایشگاه فرو می‌نشاند و آن‌ها را می‌کشد و خانم لاوت گوشت آن‌ها را به صورت پیراشکی می‌پزد. ظاهرا گوشت انسان خوشمزه است و تجارت او رونق می‌گیرد.
خانم لاوت یک زن غیرعادی و آشپز افتضاحی بود، اما حداقل ابتکار به خرج داد!
۴و۳. جولی و جولیا در فیلم «جولی و جولیا» (julie & julia)
- کارگردان: نورا افرون
- بازیگران: مریل استریپ، امی آدامز
- محصول: ۲۰۰۹
کمدی درام »جولی و جولیا» در سال ۲۰۰۹ توسط نورا افرون کارگردانی شد و مریل استریپ و امی آدامز در آن نقش‌آفرینی کردند. فیلمنامه‌ی این فیلم از کتاب «زندگی من در فرانسه» نوشته‌ی الکس پراد هوم و خاطرات جولی پاول اقتباس شده است.
در این فیلم که اوایل دهه‌ی ۲۰۰۰ را نشان می‌دهد، جولی (با بازی آدامز) را می‌بینیم که به عنوان یک نویسنده از شغل خود در مرکز تماس منهتن متنفر است. او برای مقابله با زندگی شلوغ و شغل ناخوشایند خود، در اوقات فراغت از کتاب آشپزی فرانسوی جولیا چایلد (با بازی استریپ) با هدف تکمیل کتاب آشپزی در یک سال غذا می‌پزد. او در مورد هدف خود وبلاگ می‌نویسد و پیشرفت خود را در حین این هدف مستند می‌کند.
این فیلم از داستان جولی به داستان جولیا چایلد در فرانسه در دهه‌ی پنجاه می‌پیوندد. در طول این مدت، جولیا به یک مدرسه‌ی آشپزی معروف می‌رود. داستان آن‌ها بسیار متفاوت است، اما تلاش‌های آن‌ها تقریبا یکسان است. در حالی که یک نفر از آن‌ها سرآشپزی حرفه‌ای در سطح جهانی است و دیگری زن جوانی است که آشپزی را تنها به عنوان سرگرمی انجام می‌دهد، هر دوی آن‌ها شخصیت‌های جالب و پرشوری هستند.
۲. استیون چو در فیلم «خدای آشپزی» (The God of Cookery)
- کارگردان: استیون چو، لی لینگ چی
- بازیگر: استیون چو
- محصول: ۱۹۹۶
استیون چو به خاطر فیلم‌های کمدی مسخره، نامتعارف و اغلب عجیب و غریب هنگ‌کنگی‌اش، مانند «جنب‌و‌جوش کنگ‌فو» (Kung Fu Hustle) و «فوتبال شائولین» (Shaolin Soccer) شناخته می‌شود. «خدای آشپزی» ساخته‌ی او و محصول سال ۱۹۹۶ است که کمدی را با مضامین تاریک ترکیب می‌کند. چو در نقش یک سرآشپز مشهور ظاهر می‌شود که در واقع یک دروغگو است و تقریبا هیچ چیز در مورد آشپزی نمی‌داند. او یک امپراتوری تجاری بزرگ ایجاد کرد و تقریبا هر محصولی را که بتواند برایش پول درآورد را به بازار عرضه می‌کند.
چو مغرور دستیاری به نام بول تانگ دارد که مخفیانه علیه او توطئه می‌کند تا به نقشه‌های کلاهبرداری او پایان دهد. تانگ در نهایت موفق می‌شود و چو اکنون در خیابان زندگی می‌کند. او با صاحب گاری غذا به نام ترکیه آشنا می‌شود که با وجود گستاخی چو به او رحم می‌کند. چو به پایان دادن رقابت بین ترکیه و سایر فروشندگان گاری غذا کمک و آن‌ها را متحد می‌کند. چو تصمیم می‌گیرد به مدرسه‌ی آشپزی برود تا تاج و تخت خود را به طور قانونی پس بگیرد.
این فیلم بر مسابقات محبوب آشپزی و فرهنگ سرآشپز تمرکز دارد، و شخصیت چو در طول فیلم در واقع به شیوه‌ی عجیب و غریب خود پیشرفت فوق‌العاده‌ای دارد.
۱. کارل کاسپر در فیلم «آشپز» (Chef)
- کارگردان: جان فاورو
- بازیگر: جان فاورو
- محصول: ۲۰۱۴
فیلم کمدی درام «آشپز» محصول سال ۲۰۱۴ توسط جان فاورو کارگردانی شد که نقش کارل کاسپر را نیز در آن بازی کرد. این فیلم پر از ستارگان هالیوود، از جمله سوفیا ورگارا، اسکارلت جوهانسون، داستین هافمن و رابرت داونی جونیور است.
کارل یک سرآشپز حرفه‌ای در رستوران معروف برنت‌وود در کالیفرنیا است که پس از درگیری با یک منتقد غذا، شغل خود را رها می‌کند و در نهایت برای راه‌اندازی یک رستوران سیار به خانه‌ی خود در میامی بازمی‌گردد. او به دنبال احیای مجدد رابطه‌ی خود با پسرش است و او را به سفری با کامیون که در واقع رستوران سیارش است از فلوریدا به کالیفرنیا می‌برد و در طول مسیر ساندویچ‌های کوبایی می‌فروشد.
کارل شخصیتی خشن اما واقعی است که عشق خود به غذاهای کوبایی و رابطه‌اش با خانواده را دوباره در خود زنده می‌کند. او ثابت می‌کند که وقتی عاشق انجام کاری هستید، چگونگی انجام آن اهمیتی ندارد و گاهی اوقات بازگشت به ریشه‌های خود تنها چیزی است که به آن نیاز دارید.
منبع: screen rant