به نقل از دیجیکالا:
فیلم‌های بتمن فقط توسط ابرقهرمان اصلی تعریف نمی‌شوند. مطمئنا بتمن نقش اساسی در علاقه‌ی مخاطبان به این فرنچایز دارد اما روی دیگر سکه ابرشرورهایی هستند که آن‌ها را کاملا مجذوب می‌کنند و با نقشه‌های دیوانه‌وارشان فرصت نفس کشیدن را از مخاطبان می‌گیرند.
سازندگان لایو اکشن‌های بتمن در همه‌ی این سال‌ها علاقه‌ی زیادی به انتخاب چهره‌های معروف و اغلب غیرقابل‌پیش‌بینی برای ایفای نقش محبوب‌ترین ابرشرورها داشتند. این روند مجموعه‌ای از برترین شخصیت‌های منفی تاریخ سینما را به وجود آورد که برای قرار گرفتن در صدر فهرست بهترین ابرشرورها شانه به شانه‌ی هم رقابت می‌کنند. این بازیگران به اندازه‌ای در ذهن مخاطبان ماندگار شدند که تصور گاتهام بدون آن‌ها کار واقعا دشواری است مثلا از حضور درخشان جک نیکلسون، میشل فایفر و هیث لجر به هیچ عنوان نمی‌توان چشم‌پوشی کرد ولی آن‌ها تنها گزینه‌هایی نبودند که برای نقش ابرشرورهای دنیای دی سی در نظر گرفته شدند و اگر دور گردون به گونه‌ی دیگری می‌چرخید احتمال داشت افراد دیگری در جایگاه آن‌ها حضور داشتند.
در طول سال‌ها بازیگران مختلفی برای نقش ابرشرورهای دنیای بتمن در نظر گرفته شدند که به نفع سایرین از فهرست کنار گذاشته شدند و در نهایت قرعه تنها به نام یک نفر افتاد اما هنوز هم می‌توان در جهانی موازی بازیگران دیگری را به جای ریدلر، دو چهره و جوکر تصور کرد و اصلا خدا را چه دیدید شاید در آینده‌ی نزدیک دوباره به اسامی خط خورده از فهرست نهایی بازگشتیم و این ابرشرورهای محبوب با حضور آن‌ها بازآفرینی شدند. اما در سال‌های گذشته کدام بازیگران محبوب تا یک قدمی ایفای نقش ابرشرور در فرنچایز بتمن پیش رفتند؟
۱۲- جان لیسگو در نقش جوکر
در فیلم «بتمن» (Batman) جوکر به عنوان ضد قهرمان اصلی داستان به اندازه‌ی بتمن مهم بود و به همین دلیل هم حساسیت‌های زیادی برای انتخاب بازیگر آن وجود داشت. تیم برتون به بازیگر با استعدادی نیاز داشت که بتواند از پس این شخصیت ترسناک به خوبی برآید. در نهایت جک نیکلسون با بازی های غیرقابل‌پیش‌بینی و درجه یکش در «دیوانه از قفس پرید» (One Flew Over the Cuckoo’s Nest) و «درخشش» (The Shining) ثابت کرد که گزینه‌ی مطمئنی برای این نقش پیچیده است اما او تنها نامی نبود که برای نقش جوکر در نظر گرفته شده بود.
جان لیسگو پیشنهاد بازی در نقش جوکر در نسخه‌ای از بتمن به کارگردانی جو دانته را رد کرد. پس از این که تیم برتون برای کارگردانی نسخه‌ی تازه‌ی بتمن انتخاب شد هنوز هم میل و رغبتی برای ایفای نقش این ابرشرور نداشت. دهه‌ها بعد در مصاحبه‌ای با Vulture به این ماجرا اشاره کرد. ظاهرا لیسگو برای نقش جوکر تست هم می‌دهد اما همان موقع هم مدام به تیم برتون می‌گفت که نباید انتخاب شود.
جک نیکلسون خیلی زود برای نقش جوکر انتخاب شد و بعد از اکران فیلم، لیسگو متوجه شد که این نقش تا چه اندازه بزرگ و کلیدی بود و بعدها از این که در پذیرفتن آن تردید کرده به شدت پشیمان شد.
۱۱- جان گلاور در نقش جوکر
جان گلاور حضور پررنگی در دنیای دی سی داشته و ردپای او را می‌توان در انیمیشن‌ها و لایو اکشن‌های مختلف دید. از جمله‌ی این نقش‌ها می‌توان به جیسون وودرو در «بتمن و رابین» (Batman & Robin)، آقای سیوانا در «شزم» (Shazam!)، لیونل لوتر در مجموعه‌ی تلویزیونی «اسمالویل» (Smallville) و ادوارد نیگما/ ریدلر در «انیمیشن سریالی بتمن» (Batman: The Animated Series) اشاره کرد. با این حال قرار بود در دنیای دی سی نقش پررنگ‌تری داشته باشد.
گلاور در پاسخ به توئیت پل دینی مبنی بر حضور در نقش جوکر به این موضوع اشاره کرد که رابرت وول یک بار به او گفته که اولین گزینه‌ی تیم برتون برای ایفای نقش بتمن بوده که با توجه به حضور موفق گلاور در چند فیلم مهم مثل «بالماسکه» (Masquerade) در دهه‌ی ۸۰ میلادی اصلا عجیب نیست که این بازیگر در رادار کارگردآن‌هایی باشد که به دنبال ساخت یک فیلم مهم و پرفروش در سال ۱۹۸۹ بودند.
جان گلاور به شوخی گفت که علت عدم حضور او در فیلم تیم برتون احتمالا کار نکردن منشی تلفنی‌اش بوده، به جز این هیچ دلیل منطقی برای این تغییر بازیگر ناگهانی مطرح نشد. جان گلاور علیرغم از دست دادن نقش جوکر همچنان نقش مهمی در آثار دی سی دارد.
۱۰- آنت بنینگ در نقش زن گربه‌ای
بسیاری از نامزدهای بالقوه‌ی نقش‌های ابرشرور دنیای دی سی از تست بازیگری یا مطرح شدن نامشان از سوی یکی از مدیران کمپانی برادران وارنر فراتر نرفتند اما آنا بنینگ استثنا بود. او فقط یکی از ده‌ها گزینه‌ی احتمالی برای ایفای نقش سلینا کایل/ زن گربه‌ای نبود بلکه کار تا طراحی لباس های این شخصیت در «بازگشت بتمن» (Batman Returns) هم پیش رفت. بنینگ پس از این که به خاطر ایفای نقش در فیلم «کلاه‌برداران» (The Grifters) نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد به عنوان بازیگری مستعدی شناخته شد که فیلم سازان زیادی دوست داشتند با او کار کنند و تیم برتون هم از این قاعده مستثنا نبود.
تهیه‌کننده دنیس دی نووی در کتاب «بتمن: تاریخچه‌ی قطعی شوالیه‌ی تاریکی در کمیک، فیلم و فراتر از آن» (Batman: The Definitive History of the Dark Knight in Comics, Film, and Beyond) بارداری بنینگ را دلیل اصلی انصراف از ایفای نقش زن گربه‌ای بیان کرد. ظاهرا نقش زن گربه‌ای نیازمند بدلکاری و حرکات فیزیکی دشوار بوده که بارداری بازیگر مانع از انجام آن‌ها می‌شد، از سوی دیگر خود بنینگ تمایلی نداشت که سلامت فرزندش را به خاطر این نقش به خطر بیندازد.
پس از خداحافظی آنت بنینگ از نقش زن گربه‌ای میشل فایفر جایگزین او شد و از قضا به عنوان یکی از نمادین ترین ابرشرورهای زن دی سی شناخته می‌شود. البته بازگشت بتمن پایان همکاری بنینگ و تیم برتون نبود و این دو بعدها در فیلم «مریخ حمله می‌کند» (Mars Attacks) با هم همکاری کردند. همچنین او سال ۲۰۱۹ با «کاپیتان مارول» (Captain Marvel) به دنیای فیلم‌های ابرقهرمانی بازگشت.
۹- آل پاچینو در نقش دو چهره
از آن جایی که مجموعه فیلم‌های بتمن ابرشرورهای جذابی را به مخاطبان معرفی کرده بود، کار انتخاب بازیگر برای جوئل شوماخر در «بتمن برای همیشه» (Batman Forever) خیلی سخت بود. جک نیکلسون در نقش جوکر و میشل فایفر در نقش زن گربه‌ای در قسمت‌های پیشین استانداردهای بالایی را برای نقش‌های منفی به تعریف کرده بودند؛ بنابراین جوئل شوماخر فشار زیادی را برای انتخاب بازیگر دو ابرشرور تازه‌ی بتمن برای همیشه‌یعنی ریدلر و دو چهره، تحمل می‌کرد.
برای نقش دو چهره بازیگری نیاز بود که بتواند عمق بیماری اسکیزوفرنی این شخصیت را به مخاطب نشان دهد؛ آل پاچینو یکی از جدی ترین گزینه ها بود. او به تازگی نخستین اسکارش را به خاطر «بوی خوش یک زن» (Scent of a Woman) گرفته بود و مطمئنا به عنوان یکی از اسطوره های سینما چیزی از جک نیکلسون و میشل فایفر کم نداشت. آل پاچینو حتی با «دیک تریسی» (Dick Tracy) سابقه‌ی بازی در نقش شرورهای کمیک بوک ها را هم در کارنامه‌ی هنری‌اش داشت. با این همه به دلایل نامشخصی از ایفای نقش دو چهره در بتمن برای همیشه، سر باز زد.
در نهایت قرعه به نام تامی لی جونز افتاد که سابقه‌ی همکاری با جوئل شوماخر را در «موکل» (The Client) داشت. با این اوصاف بالاخره بازیگر معروف دیگری ایفای نقش دو چهره را برعهده گرفت و البته نتوانست آن را از سطح یک شخصیت منفی معمولی بالاتر ببرد و به پای شرورهای قبلی نرسید.
۸- رابین ویلیامز در نقش ریدلر
بسیاری از مشهورترین نقش‌آفرینی‌های رابین ویلیامز شخصیت‌های سرخوشی هستند که مهربانی کودکانه‌ای دارند اما او با فیلم‌هایی مثل «بی‌خوابی» (Insomnia) و «عکس یک‌ساعته» (One Hour Photo) جنبه‌های متفاوتی از استعدادهایش را نمایان کرد و نشان داد اتفاقا از پس ایفای نقش ضدقهرمان‌های دل‌انگیز هم به همان خوبی برمی‌آید و آن‌ها را با قدرتی باورنکردنی اجرا می‌کند. با توجه به سوابق درخشانش این که نقش یکی از ابرشرورهای بتمن به او پیشنهاد شود، دور از ذهن نیست و در موارد زیادی این اتفاق افتاده است.
یکی از این موقعیت‌ها فیلم بتمن برای همیشه‌ی جوئل شوماخر بود که نقش ادوارد نیگما/ ریدلر به او پیشنهاد شد. ریدلر یکی از گزینه‌های اصلی لیست جنایتکاران و مجرمان بتمن است و علاقه‌ی ویژه ای به طرح معما و چیستان دارد؛ به همین دلیل هم معمولا اقدامات مجرمانه‌اش را به شکل های اسرارآمیزی انجام می‌دهد و همیشه معمایی برای بتمن و دار و دسته اش طرح می‌کند. از قضا سبک دیالوگ محور رابین ویلیامز با شخصیت ریدلر مطابقت کاملی داشت. با این حال این اتفاق هیچ وقت به وقوع نپیوست.
بعدها رابین ویلیامز در مصاحبه‌ای با Empire گفت در حقیقت به او پیشنهاد شد که نقش ریدلر را به سبک خودش اجرا کند اما به طور ناگهانی با خبر شد که جیم کری برای ایفای این نقش انتخاب شده است. ویلیامز این تغییر ناگهانی را برای شخصیت جوکر در «بتمن» (Batman) تیم برتون هم تجربه کرده بود. در هر صورت او استعداد و مهارت لازم برای ایفای نقش ابرشرورهای بتمن مثل ریدلر را داشت اما متاسفانه بخت با او یار نبود و هر بار به دلایلی این فرصت را از دست داد.
۷- پاتریک استوارت در نقش مستر فریز
مستر فریز یکی از ابرشرورهایی است که تا به حال چندین مرتبه در اقتباس‌های مختلف دی سی حضور داشته که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به مجموعه‌ی تلویزیونی «هارلی کویین» (Harley Quinn) اشاره کرد که به طور خلاقانه‌ای توسط آلفرد مولینا صداگذاری شد. متاسفانه این ابرشرور جذاب در لایو اکشن ها چندان خوب عمل نکرد و تنها حضور او در «بتمن و رابین» (Batman & Robin) رقم خورد. آرنولد شوارتزنگر نتوانست قدرت‌های این ابرشرور سرد و یخی را به خوبی نشان دهد و آن طور که انتظار می‌رفت ترسناک نبود. با این همه مستر فریزِ بتمن و رابین هنوز هم خاطره‌انگیز است اما می‌توانستیم شاهد یک ورژن کاملا متفاوت از این ابرشرور باشیم.
سال ۱۹۹۵ رسانه‌ی Entertainment Weekly با اشاره به این که پاتریک استوارت برای ایفای نقش مستر فریز گزینه‌ی مناسب‌تری بود به شایعه‌ی جایگزینی شوارتزنگر به جای او دامن زد. به راحتی می‌توان نسخه‌ای از این شخصیت را تصور کرد که عذاب زیادی را به دلیل وضعیت همسر در حال مرگش متحمل می‌شود و بدون شک پاتریک استوارت تنها شخصی بود که از پس پیچیدگی‌های این شخصیت برمی‌آمد.
اما این تغییر بزرگ و ناگهانی به چه دلیلی اتفاق افتاد؟ مشکل اصلی برنامه‌ی کاری شلوغ پاتریک استوارت در سال ۱۹۹۶ بود. او به صورت هم زمان در چند فیلم حضور داشت و احتمال این که جای خالی در برنامه‌ی شلوغش پیدا شود مثل پیدا کردن سوزن در انبار کاه بود. بعدها آرنولد شوارتزنگر برای نقش مستر فریز انتخاب شد و جوئل شوماخر هم در مصاحبه‌ای گفت او تنها کسی بود که احتمال داشت بتواند به این ابرشرور یخی جان دهد.
۶- گای پیرس در نقش راس الغول
کریستوفر نولان معمولا با بازیگران فیلم‌های قبلی‌اش همکاری می‌کند و سه گانه ی بتمن هم از این قاعده مستثنا نبود. «شوالیه‌ی تاریکی برمی‌خیزد» (The Dark Knight Rises) با حضور بازیگرانی مثل ماریون کوتیار، تام هاردی و جوزف گوردون- لویت که پیش تر با او در «تلقین» (Inception) همکاری داشتند از مشهورترین نمونه‌ها است. البته این روند از سال ۲۰۰۵ با اولین قسمت یعنی «بتمن آغاز می‌کند» (Batman Begins) کلید خورد و گای پیرس قرار بود ایفاگر نقش یکی از قدرتمندترین ابرشرورهای دنیای دی سی یعنی راس الغول باشد.
گای پیرس و نولان پیش تر در فیلم «یادگاری» (Memento) با هم همکاری داشتند و زمان پیش تولید بتمن آغاز می‌کند در رسانه ها شایعاتی مبنی بر این که نولان برای ایفای نقش ابرقهرمان اصلی‌اش به سراغ گای پیرس رفته، مطرح شد. سال ۲۰۰۴ پیرس این شایعات را رد کرد و سال ۲۰۱۱ در مصاحبه‌ای با Vulture گفت او هیچ وقت نامزد ایفای نقش بتمن نبوده و در عوض نولان برای نقش راس الغول با او صحبت کرده اما زمانی که مشغول بررسی نقش بوده، متوجه یک مشکل بزرگ می‌شود؛ عدم تطابق سنش با راس الغول.
راس الغول ابتدا به عنوان مربی بتمن تصویر می‌شود اما مشکل اساسی این بود که سن گای پیرس و کریستین بیل تقریبا یکسان بود و نولان برای این نقش به بازیگر مسن‌تری نیاز داشت که در نهایت به لیام نیسون رسید؛ بنابراین پیرس از این پروژه کنار گذاشته شد اما شاید روزی نولان دوباره با بازیگران محبوبش بتمن را بازآفرینی کند.
۵- آدرین برودی در نقش جوکر
پس از این که بتمن آغاز می‌کند با موفقیت چشم‌گیری مواجه شد تمام تمرکزها بر شخصیت جوکر مهم ترین ابرشرور قسمت دوم یعنی «شوالیه‌ی تاریکی» (Dark Knight) جلب شد. از آن جایی که این شخصیت دیوانه به اندازه بتمن مهم بود بازیگران زیادی تمایل داشتند آن را به کارنامه‌ی هنری شان اضافه کنند. خیلی زود فهرست بلند و بالایی از بازیگرانی که احتمال داشت در نقش دلقک دیوانه ی بتمن حضور داشته باشند در رسانه های مختلف دست به دست شد و حتی درباره‌ی بازیگرانی که برای ایفای این نقش با برادران وارنر وارد مذاکره نشده بودند هم گمانه‌زنی‌هایی مطرح می‌شد. آدرین برودی یکی از آن‌ها بود که از قضا طرفداران دی سی به او علاقه‌مند بودند.
برودی در مصاحبه‌ای با USA Today از ایده‌ی بازی در نقش جوکر و برنامه‌هایی که برای دیوانه تر کردن او نسبت به لایو اکشن‌های پیشین در سر داشت، سخن گفت. او همچنین اشاره کرد که این شور و شوق از تحسین‌برانگیز بودن فیلم بتمن آغاز می‌کند و دیدگاه منحصربه‌فرد کریستوفر نولان به این پروژه می‌آید. تصور آدرین برودی به عنوان یکی از ابرشرورهای تمام عیار سه گانه ی بتمن کار دشواری نبود و در حقیقت جایزه‌ی اسکار او برای فیلم «پیانیست» (The Pianist) شانس حضور این ستاره در دنیای دی سی را بیش از پیش کرده بود.
اگرچه آدرین برودی و بسیاری از بازیگران مطرح دیگر نام خود را به عنوان گزینه‌های اصلی ایفای نقش جوکر مطرح می‌کردند اما نولان همیشه از هیث لجر به عنوان تنها گزینه‌ی جوکر یاد می‌کند؛ جوکری که با عملکرد افسانه ایش برای همیشه در ذهن مخاطبان و تاریخ سینما ماندگار شد.
۴- مارک رافلو در نقش دو چهره
مارک رافلو که حالا با نقش هالک شناخته می‌شود، زمانی به هیچ فیلم ابرقهرمانی وابسته نبود. او سال‌ها به خاطر بازی در فیلم‌های درام و مستقل مثل «بچه ها حالشان خوب است» (The Kids Are All Right) و «زودیاک» (Zodiac) شناخته می‌شد. با این حال خیلی قبل‌تر از این که با «انتقام جویان» (The Avengers) سر و کله‌اش در دنیای سینمایی مارول پیدا شود، تا آستانه ی بازی در نقش یکی از ابرشرورهای دی سی پیش رفت. رافلو برای ایفای نقش‌هاروی دنت/ دو چهره در «شوالیه‌ی تاریکی» تست بازیگری هم داد.
او سال ۲۰۰۸ در گفتگویی با MTV به این ماجرا اشاره کرد و گفت برای این نقش تست بازیگری داده و از جوانی به رمان‌های گرافیکی فرانک میلر علاقه‌ی ویژه ای داشته و به خاطر حضور در اقتباسی از آثار او خوشحال بوده اما نهایتا علیرغم علاقه‌ی قلبی‌اش به این نقش، کریستوفر نولان به عنوان کارگردان تصمیمی گرفت مسیر دیگری را برود و به همین دلیل هم آرون اکهارت در نقش دو چهره حضور پیدا کرد.
رافلو در همین مصاحبه به علاقه‌اش به حضور در فیلم‌های ابرقهرمانی اشاره کرد که در نهایت به بازی در نقش بروس بنر/ هالک در دنیای سینمایی مارول منجر شد که حالا یک دهه است که بخش مهمی از زندگی هنری‌اش شده است.
۳- مت دیمون در نقش دو چهره
مت دیمون اواخر دهه‌ی ۲۰۰۰ با حضور در سه گانه ی «بورن» (Bourne) توجه‌های زیادی را به خود جلب کرد و روزهای طلایی را پشت سر می‌گذاشت؛ بنابراین پیشنهادهای زیادی برای حضور در فیلم‌های بزرگ داشت که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به «آواتار» (Avatar) و «شوالیه‌ی تاریکی» (Dark Knight) اشاره کرد. البته دیمون در نهایت تصمیم گرفت از حضور در هر دو فیلم انصراف دهد اما ظاهرا دلیلش برای انصراف از پروژه‌ی کریستوفر نولان تداخل کاری بوده است.
دیمون در مصاحبه‌ای با MTV گفت که به دلیل برنامه‌ی فشرده‌ی کاری اش نتوانسته خودش را با شوالیه‌ی تاریکی هماهنگ کند. او در بخشی از مصاحبه به این نکته اشاره کرد که هیچ وقت کریستوفر نولان را برای این نقش ملاقات نکرده که نشان می‌دهد از گزینه‌های اولیه و نه چندان جدی نولان برای نقش دو چهره بوده. او بعدها در گفتگویی با پادکست Happy Sad Confused گفت به دلیل تعهد به پروژه‌ای دیگر نمی‌توانسته در نقش یکی از ابرشرورهای دنیای بتمن بازی کند و البته از نام این پروژه صحبتی به میان نیاورد.
مت دیمون فرصت حضور در یکی از هیولاهای باکس آفیس را از دست داد اما با «میان ستاره ای» (Interstellar) و «اوپنهایمر» (Oppenheimer) فرصت همکاری با کریستوفر نولان را از دست نداد.
۲- کیت مارا در نقش زن گربه‌ای
۲۰۱۲ سال خوبی برای ان هتوی بود؛ او نه تنها به خاطر ایفای نقش در «بینوایان» (Les Miserables) جایزه‌ی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را از آن خود کرد بلکه موفق شد نقش سلینا کایل/ زن گربه‌ای «شوالیه‌ی تاریکی برمی‌خیزد» (The Dark Knight Rise) را هم از آن خودش کند. هتوی برای این نقش از کلیشه های سنتی فم فتال استفاده کرد. البته آشفتگی‌هایی هم در زن گربه‌ای هتوی مشاهده می‌شود که با انتقادات تند مخاطبان و منتقدان همراه شد و به هیچ عنوان او را در حد و اندازه‌ی میشل فایفر ندانستند.
اما احتمال داشت بازیگران دیگری این نقش را از آن خودشان کنند. یکی از آن‌ها کیت مارا بود که تا مرحله‌ی تست بازیگری هم پیش رفت. او در مصاحبه‌ای با ESPN گفت که عشقش به آثار کریستوفر نولان نیرومحرکه‌ی او برای ایفای نقش زن گربه‌ای بوده. هرچند ارتباط او با این نقش بیش تر از تست بازیگری نبود اما مارا از همین فرصت هم قدردانی می‌کند و آن را تجربه‌ی ارزشمندی می‌داند.
البته شوالیه‌ی تاریکی برمی‌خیزد تنها فرصت مارا برای حضور در دنیای فیلم‌های ابرقهرمانی نبود و در نهایت موفق شد سال ۲۰۱۵ با حضور در «چهار شگفت‌انگیز» (Fantastic Four) و ایفای نقش سوزان استورم/ زن نامرئی به آرزوی دیرینه اش برسد.
۱- رایان گاسلینگ در نقش جوکر
«جوخه‌ی انتحار» (Suicide Squad) یکی از پرفروش ترین فیلم‌های سال ۲۰۱۶ بود و از همان ابتدا گمانه‌زنی‌های زیادی درباره‌ی فهرست بلند و بالایی از بازیگران معروفی که قرار بود در این فیلم حضور داشته باشند، مطرح می‌شد. در نهایت مارگو رابی در نقش هارلی کوئین، کارا دلوین در نقش افسونگر و ویل اسمیت در نقش ددشات در این پروژه حضور پیدا کردند.
اما میان بازیگران نهایی و فهرست اولیه تفاوت زیادی بود. مثلا تام هاردی قرار بود در نقش ریک فلگ حضور داشته باشد که به دلیل تداخل کاری با فیلم «بازگشته» (The Revenant) این اتفاق نیفتاد. یکی دیگر از گزینه‌های جدی رایان گاسلینگ بود که قرار بود به جای جرد لتو ایفای نقش جوکر را بر عهده بگیرد.
گاسلینگ یکی از معروف ترین بازیگرآن‌هالیوود است که تا به حال در فیلم‌های ابرقهرمانی بر اساس کمیک بوک ها حضور پیدا نکرده و با توجه به نقش متفاوتش در «راننده» (Drive) گزینه‌ی خوبی برای جوخه‌ی انتحار بود. با این حال این اتفاق هیچ وقت به وقوع نپیوست و علت هم این بود که گاسلینگ برای این که نقش جوکر را از آن خود کند باید با برادران وارنر چند قرارداد امضا می‌کرد. او نهایتا تصمیم گرفت زیر بار این تعهد نرود و در عوض در آثار موفقی مثل «نخستین انسان» (First Man) و «لا لا لند» (La La Land) حضور پیدا کرد.
منبع: looper