به نقل از دیجیکالا:
برخلاف تصور عموم، انیمیشن وسترن تاریخچه‌ای طولانی و پرفراز و نشیب در تاریخ سینما دارد، در حقیقت همه‌ی استودیوهای بزرگ در برهه‌ای تلاش کرده‌اند تا اثری با محوریت غرب وحشی تولید کنند که اکثرشان شکست خورده‌اند یا فراموش شده‌اند. با این حال، بعضی از این انیمیشن‌ها همچنان ارزش تماشا دارند و می‌توانند طرفداران ژانر وسترن را راضی کنند.
۱۲ سال قبل، شرکت پارامونت یک انیمیشن جاه‌طلبانه به نام «رنگو» را به کارگردانی گور وربینسکی روانه‌ی سینماها کرد. در این فیلم، جانی دپ صداپیشگی آفتاب‌پرستی را برعهده داشت که ناخواسته در بیابان‌های موهاوی گرفتار می‌شود. قصه از نظر زمانی در عصر مدرن جریان دارد اما رنگو که تا پیش از این زندگی ایده‌آلی را تجربه می‌کرد، از ماشین بیرون می‌افتد و به جهان متفاوتی قدم می‌گذارد که گویی متعلق به زمان دیگری است. رنگو در جایگاه نخست گیشه قرار گرفت و «اداره تعدیل» با بازی مت دیمون را کنار زد. فیلم در مقایسه با انیمیشن‌های غیرپیکساری آن دوران نقدهای بهتری دریافت کرد و در یکی از معدود سال‌هایی که پیکسار نامزدی اسکار به‌دست نیاورد (آن‌ها «ماشین‌ها ۲» را روی پرده داشتند)، رنگو جایزه‌ی اسکار بهترین انیمیشن سال را هم به خانه برد.
حالا یک دهه‌ی بعد، کمتر کسی از رنگو صحبت می‌کند. شاید هرازگاهی عکسی از آن را در شبکه‌های اجتماعی ببینید اما این انیمیشن میراثی ندارد که بتوان به آن اتکا کرد. هیچ دنباله‌ای برای آن ساخته نشد (با فروش نه‌چندان خوب نسخه‌ی اصلی قابل‌پیش‌بینی بود) و کمتر پیش می‌آید که نام آن را در فهرست بهترین انیمیشن‌های تاریخ یا حتی قرن بیست‌ویکم مشاهده کنیم. بی‌تردید اتفاقاتی که برای جانی دپ رخ داد، رنگو را هم تحت‌تاثیر قرار داد اما به نظر نمی‌رسد که در آینده‌ی نزدیک تغییری در شرایط این انیمیشن خوش‌ساخت ایجاد شود. همه‌ی این‌ها را گفتیم تا به مبحث اصلی برسیم: انیمیشن‌های وسترن گویی طلسم شده‌اند.
«مردی از باتن ویلو» (۱۹۶۵)
همانند ژانر وسترن، انیمیشن وسترن هم نقطه‌ی شکوفایی خود را دهه‌ها قبل پشت‌سر گذاشته است و حتی در همان دوران هم انیمیشن‌های بلند این ژانر محبوب نبودند. البته برای سال‌ها، هیچ استودیویی به جز دیزنی علاقه‌ای به تولید انیمیشن‌های بلند نداشت و تنها استثنا را باید انیمیشن موزیکال و مستقل «مردی از باتن ویلو» (۱۹۶۵) بدانیم که با شعار «دلپذیرترین ماجراجویی انیمیشنی از زمان سفیدبرفی» اکران شد و اگرچه در حدو‌اندازه‌ی این شعارها نبود اما فیلم چندان بدی نیست. در همین سال، برونو بوزتو انیمیشن ایتالیایی «وست و سودا» را ساخت که در حقیقت اولین انیمیشن وسترن اسپاگتی تاریخ است. فرانسه و بلژیک هم سال ۱۹۷۱ با «لوک خوش شانس: شهر گل مروارید» وارد میدان شدند که در کشورهای دیگر هم طرفدار پیدا کرد.
دیزنی زودتر از این رقبا وارد حوزه‌ی وسترن شده بود، آن‌ها «پیکاس بیل» را در کارنامه داشتند اما این انیمیشن کوتاه در سال ۱۹۴۸ تنها به‌عنوان یکی از اپیزودهای «زمان ملودی» در دسترس قرار گرفته بود. قبل و پس از آن، چهره‌های کلاسیک دیزنی، میکی موس، مینی موس، گوفی و پلوتو هم همانند دیگر شخصیت‌های عصر طلایی کارتون، در آثاری با حال‌وحوای وسترن حضور پیدا کرده بودند. دلیلی که این روزها از این انیمیشن‌های کوتاه صحبت نمی‌شود، گرایش آن‌ها به تفکر قالبی (کلیشه‌های شخصیتی) است، به‌ویژه برداشتی که از بومی‌ها و سرخ‌پوست‌ها ارائه می‌دهند. ژانر وسترن در مجموع سابقه‌ی قابل‌دفاعی در این زمینه ندارد اما انیمیشن‌ها بیشتر مورد انتقاد قرار می‌گیرند زیرا اغراق‌آمیزتر هستند.
«پیکاس بیل» (۱۹۴۸)
انیمیشن‌های وسترن کوتاه شرکت برادران وارنر (از دهه‌ی ۵۰ میلادی) مشهورتر از باقی هستند و با اینکه آن‌ها هم برداشت درستی از سرخ‌پوستان ارائه نمی‌دهند اما حداقل در بسیاری از اپیزودها خبری از سرخ‌پوست‌ها نبود و کابوی‌ها در کانون توجه قرار داشتند، اگرچه وارنر مدتی بعد با «اسب خرگوش» (۱۹۶۰) یک برداشت نژادپرستانه و توهین‌آمیز از سرخ‌پوستان ارائه داد. افزون بر این، ژانر کودک هم در گذر زمان نیاز داشت تا از امضاهای وسترن فاصله بگیرد. اسلحه‌ها را کم‌وبیش در انیمیشن‌های مدرن نیز پیدا می‌کنید اما آن دوران بسیار رایج بودند. در ضمن کابوی‌های کارتونی به‌وفور سیگار می‌کشیدند که پیام‌های مثبتی برای کودک به همراه ندارد. دیزنی حتی بعدها تصمیم گرفت تا سیگار را از بعضی از انیمیشن‌های کلاسیک خود همانند پیکاس بیل حذف کند.
اما حتی فارغ از این تغییرات اجباری، مخاطبان هرگز علاقه‌ی زیادی به این ژانر نشان نداده‌اند. شرکت یونیورسال، دنباله‌ی یکی از موفق‌ترین انیمیشن‌هایش، «یک داستان آمریکایی» را در دهه‌ی ۹۰ میلادی به جهان وسترن برد اما نتیجه‌ی نهایی حداقل از نظر تجاری ناامیدکننده بود و فیلم نصف نسخه‌ی اصلی فروخت. البته اشتباهات یونیورسال را هم نباید نادیده گرفت، آن‌ها این انیمیشن را تنها یک هفته پس از «دیو و دلبر» (۱۹۹۱) دیزنی اکران کردند. یازده سال بعد، دریم‌ورکس انیمیشن، «اسپیریت: اسب سیمارون» را تولید کرد که یک نامزدی اسکار به‌دست آورد اما به فروش خوبی نرسید؛ این فیلم هم متاسفانه در بدترین زمان ممکن روی پرده رفته بود، یک هفته پس از «جنگ ستارگان: قسمت دوم – حمله کلون‌ها» و سه هفته پس از «مرد عنکبوتی» (۲۰۰۲).
«خانه‌ای در مزرعه» (۲۰۰۴)
دیزنی هم بدترین نقدها و کمترین میزان فروش خود در آن سال‌ها را با یک اثر وسترن تجربه کرده است، «خانه‌ای در مزرعه» (۲۰۰۴) که حتی از «سیاره گنج» (۲۰۰۲) و «آتلانتیس: امپراتوری گمشده» عملکرد بدتری داشت. طلسم همچنان ادامه دارد، برای مثال «حلقه گمشده» (۲۰۱۹) علی‌رغم بازخوردهای مثبت به معدود شکست‌های بزرگ استودیوی لایکا تبدیل شد (تنها ۲۶ میلیون دلار فروش برای انیمیشنی با بودجه‌ی ۱۰۰ میلیون دلاری). ژانر وسترن هم در سال‌های اخیر وضعیت بهتری ندارد، فیلم‌های درجه‌یکی همچون «قتل جسی جیمز به‌دست رابرت فورد بزدل» (۲۰۰۷)، «پیشنهاد» (۲۰۰۵) یا «برادران سیسترز» (۲۰۱۸) همگی در گیشه شکست خورده‌اند و بلاک‌باسترهای وسترنی مثل «هفت دلاور» (۲۰۱۶) و «رنجر تنها» (۲۰۱۳) ناامیدکننده ظاهر شده‌اند. البته که نمونه‌های موفقی همچون «جنگوی زنجیرگسسته» (۲۰۱۲) را هم داریم اما آن فیلم کوئنتین تارانتینو را در پشت دوربین داشت.
اگر انیمیشن‌های وسترن محبوبیت بالایی داشتند آیا ممکن بود که مخاطبان کودک آن‌ها در بزرگسالی به طرفداران جدی ژانر وسترن تبدیل شوند؟ به این سوال نمی‌توان پاسخ قطعی داد اما بدیهی است که عدم علاقه‌ی کودکان به این نوع انیمیشن‌ها، به گسترش مخاطب هدف ژانر وسترن کمکی نکرده است. اما جالب است به یاد بیاوریم که یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های کارتونی سه دهه‌ی اخیر یک کابوی است: وودی، قهرمان «داستان اسباب‌بازی» (برای آن‌هایی که طرفدار وسترن هستند، سکانس آغازین داستان اسباب‌بازی ۳ رویایی جلوه می‌کند). ساخت انیمیشن‌ها هزینه‌ی بالایی دارد و به نظر نمی‌رسد استودیوها بخواهند روی ژانر وسترن سرمایه‌گذاری کنند، با این حال در فهرست زیر می‌توانید تعدادی وسترن انیمیشنی قابل‌قبول پیدا کنید که ارزش حداقل یک بار تماشا را دارند.
۱۲- روح رام‌نشده (Spirit Untamed)
- سال انتشار: ۲۰۲۱
- کارگردان: ایلین بوگان
- صداپیشگان: ایزابلا مونر، مارسای مارتین، مکینا گریس، والتون گاگینز، جولیان مور، جیک جیلنهال
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۵.۵ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۴۸ از ۱۰۰
این دنباله‌ی مستقل انیمیشن «روح» (۲۰۰۱)، قصه‌ی دخترکی به نام لاکی پرسکات (ایزابلا مونر) را روایت می‌کند که همراه با خانواده‌اش به یک شهر کوچک نقل مکان کرده است و آنجا با یک اسب وحشی به نام اسپیریت دوست می‌شود. پس از اینکه یک گاوچران تصمیم می‌گیرد تا اسپیریت را به دام بیندازد، لاکی سفری را برای نجات اسب محبوبش آغاز می‌کند.
روح رام‌نشده اگرچه کیفیت قسمت اول را ندارد اما مضامین مورد بحث نسخه‌ی اصلی را بار دیگر مورد بررسی قرار می‌دهد و به روح رام‌نشدنی غرب وحشی می‌پردازد. این ساخته‌ی ایلین بوگان برداشت کودکانه‌ی متفاوتی از ژانر وسترن ارائه می‌دهد و در آن بازیگران شاخصی همچون جولیان مور و جیک جیلنهال به‌عنوان صداپیشه حضور دارند. رام‌نشده در گیشه شکست خورد و کمتر کسی به آن توجه کرد اما نکات مثبتی هم در آن به چشم می‌خورد و می‌تواند کودکان را راضی کند.
۱۱- خانه‌ای در مزرعه (Home On The Range)
- سال انتشار: ۲۰۰۴
- کارگردان: ویل فین، جان سنفورد
- صداپیشگان: روزان بار، جودی دنچ، کوبا گودینگ جونیور، رندی کواید، جنیفر تیلی، استیو بوشمی، چارلز دنیس
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۵.۴ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۵۲ از ۱۰۰
«خانه‌ای در مزرعه» شاید از بهترین انیمیشن‌های دوبعدی دیزنی نباشد اما حداقل یک برداشت دوست‌داشتنی از غرب وحشی ارائه می‌دهد. قصه‌ی فیلم ادای دین به وسترن‌های کلاسیک است و پیرامون چند حیوان اهلی اتفاق می‌افتد که برای نجات خانه‌شان، تصمیم می‌گیرند تا یک دزد مزرعه‌ی تحت‌تعقیب را به دام بیندازند و او را تحویل کلانتر دهند تا جایزه دریافت کنند.
قصه‌ی فیلم می‌توانست بهتر روایت شود و انتقادات زیادی به آن وارد است اما خانه‌ای در مزرعه جذابیت‌های خودش را دارد و به‌ویژه کودکان را مجذوب خود می‌کند. این ساخته‌ی ویل فین و جان سنفورد، از آخرین انیمیشن‌های دو بعدی دیزنی بود که در گیشه شکست سختی خورد اما بعضی از منتقدان به این نکته اشاره کرده‌اند که شاید در زمان نامناسبی اکران شد.
ماگ طرح وسترن کد ۱۰۹۹۱۲
۱۰- جونا هکس (DC Showcase: Jonah Hex)
- سال انتشار: ۲۰۱۰
- کارگردان: ژواکیم دو سانتوس
- صداپیشگان: توماس جین، لیندا همیلتون، جیسون مارسدن، مایکل روکر، میشل تراکتنبرگ
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۱ از ۱۰۰
عملکرد ضعیف و ناامیدکننده‌ی فیلم «جونا هکس» (۲۰۱۰) با بازی جاش برولین و مگان فاکس باعث شد تا این ابرقهرمان محبوب دی‌سی به حاشیه برود و نسخه‌ی انیمیشنی آن که در همان سال منتشر شد هم در کانون توجه قرار نگیرد. در این انیمیشن ۱۲ دقیقه‌ای دوبعدی، با شکارچی جایزه‌بگیر مشهور، جونا هکس (توماس جین) همراه می‌شویم که به دنبال خلافکاری به نام رد داک (مایکل روکر) است. او در این مسیر با لورین (لیندا همیلتون) آشنا می‌شود، یک قاتل بی‌رحم که نقشه‌های خاص خودش را دنبال می‌کند.
جونا هکس همراه با نسخه‌ی دی‌وی‌دی انیمیشن «بتمن: پشت نقاب سرخ» منتشر شد و از سوی منتقدان و طرفداران نقدهای مثبتی دریافت کرد. جذابیت اصلی انیمیشن این است که فضای جدی و سیاهی دارد و همچنین یادآور می‌شود که شخصیت هکس چه پتانسیلی داشت و دی‌سی اگر هوشمندانه عملکرد می‌کرد، می‌توانست یک فیلم لایو اکشن پرفروش و درجه‌یک پیرامون او بسازد.
۹- اسکوبی دو : نبرد نهایی شگی (Scooby Doo: Shaggy’s Showdown)
- سال انتشار: ۲۰۱۷
- کارگردان: مت پیترز
- صداپیشگان: فرانک ولکر، متیو لیلارد، گری دلیسل، کیت میکوچی، کارلوس الازراکی، ماکس چارلز، گری کول
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۰ از ۱۰۰
اسکوبی دو از آن شخصیت‌هایی است که تاکنون به فضاها و ژانرهای متعددی قدم گذاشته است. همه‌ی این آثار کیفیت بالایی ندارند اما انیمیشن وسترن اسکوبی دو را در مجموع باید راضی‌کننده بدانیم. پس از اینکه اسکوبی دو (فرانک ولکر) و دوستانش به محل زندگی یکی از اقوام شگی سفر می‌کنند، آنجا با روح یک کابوی روبه‌رو می‌شوند که شهر را به آشوب کشانده است. آن‌ها با بررسی راز این روح، متوجه می‌شوند که او در حقیقت از اجداد شگی است.
«نبرد نهایی شگی» بازخوردهای مثبتی دریافت کرد و حتی بعضی از طرفداران به آن لقب بهترین فیلم اسکوبی دو را داده‌اند. تلفیق جذاب امضاهای آشنای مجموعه با ژانر وسترن نیز با تحسین روبه‌رو شد. با حضور صداپیشگان قدیمی مجموعه همانند فرانکر ولکر و متیو لیلارد، یک داستان معمایی خوب با تم وسترن، نبرد نهایی شگی می‌تواند هر کودکی را سرگرم کند.
انیمیشن ماجراهای اسکوبی دو
۸- فیلم بِریواستار (Bravestarr: The Movie)
- سال انتشار: ۱۹۸۸
- کارگردان: تام تاتارانوویچ
- صداپیشگان: چارلی ادلر، سوزان بلو، پت فرلی، اد گیلبرت، آلن اوپنهایمر
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۲ از ۱۰۰
اکشن فیگورها و اسباب‌‌بازی‌های بریواستار در دهه‌ی هشتاد میلادی محبوبیت بالایی داشتند و برای آن‌ها یک کارتون تلویزیونی به همین نام ساخته شد که بین سال‌های ۱۹۸۷ الی ۱۹۸۸ نزدیک به ۶۵ اپیزود از آن روی آنتن رفت. با پایان این کارتون، سازندگان تصمیم گرفتند تا یک نسخه‌ی سینمایی هم برای آن بسازند تا یک اختتامیه‌ی شکوهمند برای مجموعه باشد.
«فیلم بریواستار» یک انیمیشن وسترن فضایی اغراق‌آمیز است که قصه‌ی کلانتر سرشناس، بریواستار را روایت می‌کند، پلیسی که برای اجرای قانون در نیوتگزاس، از نیروهای جادویی بهره می‌برد. برای لذت بردن از این انیمیشن ضرورتی ندارد که کارتون اصلی را تماشا کنید زیرا قصه درباره‌ی گذشته‌ی بریواستار است، روزهایی که به‌تازگی وارد نیوتگزاس شده است و در مقابل یک کابوی زامبی به نام تکس هکس قرار می‌گیرد. فیلم بریواستار از نظر کیفیت انیمیشنی در مقایسه با آثار روز حرفی برای گفتن ندارد اما انیمیشن کلاسیک متفاوتی است که به امضاهای رایج کارتون‌های آن دوران تکیه نمی‌کند.
۷- لوک خوششانس و افسانه‌ی دالتون‌ها (Lucky Luke: Ballad of the Daltons)
- سال انتشار: ۱۹۷۸
- کارگردان: هنری پویریه
- صداپیشگان: ژاک بالوتن، روژه کارل، دانیل سکالدی، برنارد هالر، جرارد ارناندس، ژاک لگرا، ژاک مورل
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
وقتی از انیمیشن وسترن صحبت می‌کنیم، «لوک خوششانس» از اولین آثاری است که به ذهن می‌رسد. اقتباسی از مجموعه کمیک فرانسوی به همین نام، لوک خوششانس هرگز نتوانست به محبوبیت جهانی انیمیشن‌هایی همچون «تن تن» یا «اَستریکس» برسد اما در کشور فرانسه پرسروصدا ظاهر شد تا چند فیلم مختلف برای آن ساخته شود. دومین فیلم که «لوک خوششانس و افسانه‌ی دالتون‌ها» نام دارد، به انگلیسی نیز دوبله و توسط شرکت دیزنی در ایالات متحده منتشر شد.
قصه‌ی فیلم از آن وسترن‌های اصیل است. چهار برادر خلافکار که با نام دالتون‌ها شناخته می‌شوند و در زندان روزگار می‌گذرانند، با خبر می‌شوند که عموی آن‌ها، هنری دالتون اعدام شده است. هنری اما پیش از مرگ وصیت می‌کند که اگر برادرزاده‌هاش بتوانند انتقام قتل او را از قاضی پرونده‌اش بگیرد، همه‌ی ثروت خود را به آن‌ها خواهد سپرد. دالتون‌ها از زندان فرار می‌کنند تا این وصیت را عملی کنند اما در مقابل یک کلانتر سرسخت به نام لوک خوششانس قرار می‌گیرند. افسانه‌ی دالتون‌ها اگرچه خارجی‌زبان است اما از غرب وحشی و وسترن‌های آمریکایی یک برداشت درجه‌یک ارائه می‌دهد.
انیمیشن لوک خوش شانس اثر ویلیام هانا
۶- یک داستان آمریکایی: فایول به غرب می‌رود (An American Tail: Fievel Goes West)
- سال انتشار: ۱۹۹۱
- کارگردان: فیل نیبل‌لینک، سایمون ولز
- صداپیشگان: فیلیپ گلاسر، کتی کاوادینی، دام دی‌لوئیس، ایمی اروینگ، جیمز استوارت، جان کلیز، جان لاویتس
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۶۰ از ۱۰۰
«فایول به غرب می‌رود» دنباله‌ی انیمیشن موفق «یک داستان آمریکایی» است که سال ۱۹۸۸ به اکران درآمد. خانواده‌ی ماوسکویتس پس از ورود به آمریکا متوجه می‌شود که وضعیت زندگی در این کشور چندان ایده‌آل نیست. آن‌ها تصمیم به نقل مکان می‌گیرند و به شهری در غرب وحشی قدم می‌گذارد اما شرایط بدتر می‌شود و فایول آنجا با هفت‌تیرکش‌های خطرناک و یک گربه‌ی شیطانی کاپیتالیست روبه‌رو می‌شود.
فایول به غرب می‌رود که استیون اسپیلبرگ را در مقام تهیه‌کننده دارد، انیمیشن نوآورانه‌ای است که از حرکات پویای دوربین و نورپردازی‌های خلاقانه استفاده می‌کند تا انیمیشن دوبعدی آن کیفیتی سینمایی داشته باشد. فیل نیبل‌لینک و سایمون ولز با این انیمیشن، یک ادای دین همه‌جانبه به ژانر وسترن داشته‌اند و حتی موفق شده‌اند جیمز استوارت افسانه‌ای را متقاعد کنند تا صداپیشگی یکی از شخصیت‌ها را برعهده بگیرد (این آخرین اثر سینمایی استوارت فقید است).
۵- لوک خوششانس: شهر گل مروارید (Daisy Town)
- سال انتشار: ۱۹۷۱
- کارگردان: رنه گوسینی
- صداپیشگان: مارسل بوزوفی، ژاک بالوتن، پیر تورناد، روژه کارل، ژاک لگرا، جرارد رینالدی، پت وودز
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
اولین انیمیشن بلند لوک خوششانس که اغلب بهترین قسمت مجموعه نیز در نظر گرفته می‌شود و داستان کم‌نظیری دارد. یک کاروان درشکه در حین سفر، در یک بیابان بی‌آب‌وعلف یک گل مروارید پیدا می‌کند، آن‌ها این گل را به فال نیک و تصمیم می‌گیرند تا خانه‌هایشان را در همین منطقه بنا کنند، نتیجه‌ی تلاش‌های این کاروان، شهر کوچکی به نام گل مروارید است که خیلی زود به میعادگاه محبوب خلافکاران و کابوی‌ها تبدیل می‌شود.
این شهر برای اینکه از فساد و جرم و جنایت در امان بماند، به کمک‌های لوک خوششانس نیاز دارد، کلانتری که حتی از سایه‌اش هم سریع‌تر شلیک می‌کند! مشابه افسانه‌ی دالتون‌ها، شهر گل مروارید هم نشان می‌دهد که سازندگان فرانسوی آن درک بالایی از وسترن‌های آمریکایی دارند و این ژانر را می‌شناسند. در نتیجه همه‌ی امضاهای رایج فیلم‌های وسترن مشهور را در این انیمیشن پیدا می‌کنید، از سالن‌های شلوغ تا دوئل‌های اضطراب‌آور.
۴- اسپیریت: اسب سیمارون (Spirit: Stallion of the Cimarron)
- سال انتشار: ۲۰۰۲
- کارگردان: کلی اشبری
- صداپیشگان: مت دیمون، جیمز کرامول، دنیل استودی، چاپر برنت، مت لوین، رابرت کیت، ریچارد مک‌گوناگل
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۶۹ از ۱۰۰
«اسپیریت: اسب سیمارون» قصه‌ی سرگذشت یک اسب وحشی به نام اسپیریت را روایت می‌کند که در سفر پرفرازونشیب خود با انسان‌ها روبه‌رو می‌شود. او که در دوران جنگ‌های سرخ‌پوستان، از سوی دولت فدرال به دام افتاده است، توسط یک سرخپوست جوان نجات پیدا می‌کند و یک دوستی عمیق میان این دو شکل می‌گیرد.
اسپیریت می‌توانست به یک انیمیشن بزرگ تبدیل شود اما تحت‌تاثیر تصمیمات استودیوی سازنده قرار گرفت و در گیشه شکست خورد. این انیمیشن در ابتدا قرار بود به‌واسطه‌ی داستان‌گویی بصری جلو برود اما سازندگان در آخرین لحظات تصمیم گرفتند تا یک بازیگر مشهور را استخدام کنند که جای اسب قصه مونولوگ بگوید (مت دیمون). با این حال، اسپیریت از لحظات شکوهمند و تاثیرگذاری بهره می‌برد و آن را نمی‌توانید به‌راحتی فراموش کنید.
۳- کالامیتی، کودکی مارتا جین کانری (Calamity, A Childhood Of Martha Jane Cannary)
- سال انتشار: ۲۰۲۰
- کارگردان: رمی شای
- صداپیشگان: سالومه بولون، الکساندرا لامی، آلکسیس توماسیان، سانتیگو باربن، دمین وتکا، فیلیپه وینسنت
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۰ از ۱۰۰
این فیلم دانمارکی-فرانسوی کمتردیده‌شده، یکی از تحسین‌شده‌ترین انیمیشن‌های وسترن سال‌های اخیر است و داستان واقعی یکی از چهره‌های زن مشهور غرب وحشی، کالامیتی جین را روایت می‌کند، زنی که نمی‌خواهد به کلیشه‌های جنسیتی پایبند باشد و رویاهای بزرگ‌تری دارد. سال ۱۸۶۳، او تصمیم می‌گیرد تا از کاروان پدرش جدا شود و به سراغ کسی برود که اخیرا از پدرش دزدی کرده است، تصمیمی خطرناک که سرنوشت او را تغییر می‌دهد.
«کالامیتی، کودکی مارتا جین کانری» سبک بصری متفاوتی دارد و به مضامین مهمی می‌پردازد، با این حال بعضی از منتقدان به این نکته اشاره داشته‌اند که برای مخاطبان کودک هیجان‌انگیز نیست و شاید آن‌ها را خسته کند. برای مخاطبان جوان و بزرگسال اما درون‌مایه‌ی فیلم است که اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، ما با آدمی روبه‌رو هستیم که نمی‌خواهد محدود شود یا اجازه دهد که دیگران برای زندگی او تصمیم بگیرند.
کتاب سینمای وسترن اثر احسان خوشبخت
۲- زمان قرضی (Borrowed Time)
- سال انتشار: ۲۰۱۵
- کارگردان: اندرو کوتز، لو هامو لاج
- صداپیشگان: استیو پورسل، گرگ دایکسترا، نیک پیترا
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۷ از ۱۰۰
این انیمیشن کوتاه درخشان، کاری را انجام می‌دهد که بسیاری از آثار بلند هم گاهی نمی‌توانند: یک برداشت سیاه، پرجزئیات و اصیل از ژانر وسترن. قصه درباره‌ی یک کلانتر سالخورده است که پس از سال‌ها به یک صحنه‌ی تصادف قدیمی بازمی‌گردد. با هر قدمی که برمی‌دارد، او بار دیگر خاطرات دردناک کهنه را تجربه می‌کند و همچنان در تلاش است که خود را به خاطر اشتباهاتی که مرتکب شده است ببخشد.
«زمان قرضی» توسط اندرو کوتز و لو هامو لاج ساخته شده است که از انیماتورهای پیکسار هستند و پنج سال را صرف توسعه‌ی این انیمیشن کردند. زمان قرضی برای لحن جدی و انیمیشن‌های زیبایش بازخوردهای مثبتی دریافت کرد و حتی نامزد جایزه‌ی اسکار بهترین انیمیشن کوتاه سال ۲۰۱۷ شد اما به پیروزی نرسید.
۱- رنگو (Rango)
- سال انتشار: ۲۰۱۱
- کارگردان: گور وربینسکی
- صداپیشگان: جانی دپ، آیلا فیشر، ابیگیل برسلین، بیل نای، ند بیتی، آلفرد مولینا، هری دین، استنتون ری وینستون
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۸ از ۱۰۰
رنگو انیمیشن غافل‌گیرکننده‌ای است و قصه‌ی یک آفتاب‌پرست را روایت می‌کند که تصادفا به یک شهر وسترن قدم می‌گذارد و تبدیل به کلانتر می‌شود. گور وربینسکی که با «دزدان دریایی کارائیب» نشان داد درک عمیقی از زیرژانر دزدان دریایی دارد، اینجا هم درک بالای خود از ژانر وسترن را به رخ می‌کشد. رنگو در کنار انیمیشن‌های باکیفیت و یک تیم صداپیشگی کم‌نظیر، بار دیگر یادآور می‌شود که استودیوها با انیمیشن‌های بزرگسالانه تا چه اندازه می‌توانند بلندپروازی کنند.
رنگو نه تنها می‌تواند بهترین انیمیشن وسترن تاریخ لقب بگیرد بلکه از برترین انیمیشن‌های سینمایی دو دهه‌ی اخیر است، حتی با اینکه این روزها کمتر از آن صحبت می‌شود. این انیمیشن مورد تحسین قرار گرفت و همان‌طور که بالاتر هم اشاره کردیم، موفق شد تا جایزه‌ی اسکار بهترین انیمیشن سال را به خانه ببرد که اتفاق بزرگی است.
منبع: Collider