به نقل از دیجیکالا:
وقتی صحبت از فیلم‌های ترسناک به میان می‌آید، ژانرهای فرعی زیادی وجود دارد، از فیلم‌های اسلشر گرفته تا ژانرهای غیرعادی. در چند دهه‌ی اخیر، معمولا برای ساخت فیلمی کاملا منحصر به فرد برخی از این ژانرها با هم تلفیق می‌شوند. در نتیجه، گاهی حتی برخی از فیلم‌هایی که در ژانرهای دیگر ساخته شده‌اند هم عناصر ترسناک را در خود جای می‌دهند تا مخاطبان را بیشتر شیفته‌ی خود کنند. بنابراین پرداختن به فیلم‌هایی که در آن‌ها از عناصر ژانر ترسناک استفاده شده خالی از لطف نیست.
- نقد فیلم «تلفن سیاه»؛ بهترین فیلم ترسناک سال ۲۰۲۲ میلادی؟
- ۹ فیلم ترسناک خانواده پسند؛ از انیمیشن «هتل ترانسیلوانیا» تا «آرواره‌ها»
- ۱۰ فیلم ترسناک برتر در زیرژانر گوتیک؛ وهم‌‌انگیز و سرشار از دلهره
۱. ترمیناتور (The Terminator)
- کارگردان: جیمز کامرون
- بازیگران: آرنولد شواتزنگر، مایکل بین، لیندا همیلتون
- تاریخ انتشار: ۱۹۸۴
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۱۰۰ از ۱۰۰
فیلم کلاسیک «ترمیناتور» محصول ۱۹۸۴ یک فیلم پیشگامانه به حساب می‌آید که نه تنها یکی از تاثیرگذارترین فیلم‌های علمی-تخیلی صنعت سینماست بلکه عناصر ترسناک زیادی را هم در دل خود جای داده است. اولین ویژگی ترسناک فیلم را می‌توان زمانی مشاهده کرد که T-800 با بازی آرنولد شوارتزنگر به دفترچه تلفن نگاه می‌کند تا نام سارا کانر با بازی لیندا همیلتون را پیدا کند و او را بکشد.
بنابراین اولین سارا کانری را که پیدا می‌کند در روز روشن بدون هیچ‌گونه عذاب وجدانی به ضرب گلوله می‌کشد، هر چند که او سارا کانر اصلی نیست. در سکانس بعدی، ترمیناتور در یک صحنه‌ی فوق‌العاده تهوع آور چشم خود را از حدقه در می‌آورد و آن را جایگزین می‌کند. صحنه‌ی کلاب شبانه هم شبیه یک فیلم اسلشر است که در آن قاتل به جای استفاده از چاقو با اسلحه قربانیانش را تعقیب می‌کند.
۲. مهمان (The Guest)
- کارگردان: آدام وینگارد
- بازیگران: دن استیونز، مایکا مونرو، برندان مایر
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۴
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۷ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۸ از ۱۰۰
فیلم «مهمان» که به کارگردانی آدام وینگارد ساخته شده یکی از آن فیلم‌هایی است که در اواسط دهه ۲۰۱۰ به شدت مورد توجه قرار گرفت، هر چند می‌توان اعتراف کرد که سزاوار تقدیر بیشتری بود. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد این فیلم این است که در ظاهر همانند یک فیلم اکشن به نظر می رسد، اما ویژگی‌های ترسناک زیادی را در دل خود جای داده است.
به عنوان مثال، دیوید با بازی دن استیونز یک قاتل تمام عیار است و مردم را به روش‌هایی فوق‌العاده غیرانسانی و با دقت زیادی به قتل می‌رساند. یکی دیگر از عناصر ترسناک موجود در فیلم، به سکانس دبیرستان بازمی‌گردد. این صحنه شبیه به فیلم هالووین به نظر می‌رسد، زیرا در آن دیوید دزدکی این طرف و آن طرف می‌رود و قبل از اینکه کسی را بکشد، قربانیانش را به نحو ترسناکی زیر نظر می‌گیرد. چنین صحنه‌ای می‌تواند ترس را به وجود هر مخاطبی بیندازد.
۳. بتمن (The Batman)
- کارگردان: مت ریوز
- بازیگران: رابرت پتینسون، پل دینو، جفری رایت
- تاریخ انتشار: ۲۰۲۲
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۵ از ۱۰۰
قطعا «بتمن» در ژانر ابرقهرمانی ساخته شده، اما مت ریوز، کارگردان فیلم، عناصر ترسناک زیادی را در دل فیلم جای داده تا مخاطبان بیشتر و بیشتری را جذب کند. تمام تله‌هایی که ریدلر در طول فیلم برای قربانیانش ترتیب می‌دهد همانند یک کابوس واقعی به نظر می‌رسند. یکی از این صحنه‌ها یکی از قربانیان را نشان می‌دهد که قفس موشی با عمل جراحی به بدنش وصل شده است. چنین سکانسی به جای اینکه یادآور کمیک‌های دی‌سی باشد بیشتر فیلم «اره» را در ذهن مخاطبان زنده می‌کند.
همچنین بتمن از رعب و وحشت برای ترساندن تبهکاران شهر گاتهام استفاده می‌کند. در واقع شهرت او باعث می‌شود که بسیاری از جنایتکاران دست از شرارت بردارند. بنابراین ریوز، بتمن را همانند هیولایی جلوه داده که در سایه‌ها پنهان شده و منتظر فرصت است و در کل می‌توان گفت لحن کلی فیلم از فیلم «هفت» دیوید فینچر الهام گرفته است که بدون شک فیلمی ترسناک به حساب می‌آید.
۴. دکتر استرنج در چند جهانی دیوانگی (Doctor Strange In The Multiverse of Madness)
- کارگردان: سم ریمی
- بازیگران: الیزابت اولسن، بندیکت کامبربچ، جان کراسینسکی
- تاریخ انتشار: ۲۰۲۲
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۴ از ۱۰۰
«دکتر استرنج در چند جهانی دیوانگی» به کارگردانی کارگردان افسانه‌ای سم ریمی ساخته شد. با این که او بیشتر به خاطر ساخت سه گانه مرد عنکبوتی در دهه‌ی ۲۰۰۰ شناخته می‌شود، اما کار کارگردانی را از ژانر وحشت و با ساخت سه‌گانه‌ی «مرده شریر» و «دارکمن» آغاز کرد.
«دکتر استرنج در چند جهانی دیوانگی» به عنوان فیلم ترسناکی در نظر گرفته می‌شود که با ویژگی‌های دنیای مارول تلفیق شده و سم ریمی هم توانسته به خوبی از این عناصر به نفع فیلمش استفاده کند. اسکارلت ویچ بخشی از داستان بود که عناصر ترسناک را به زیبایی با فیلم تلفیق کرد.
در سکانسی که او به کرماتاج حمله می‌کند، با زمزمه کردن چیزی در گوش استرنج، این جادوگر را تا سر حد جنون می‌ترساند. سپس، در سکانس بعدی، او به ولگردی و قانونی شکنی روی می‌آورد و کل تیم ایلومیناتی را به روش‌های بسیار خشونت آمیزی می‌کشد. چنین سکانس‌هایی که مملو از خشونت و بی‌رحمی هستند قطعا می‌تواند مو به تن طرفداران مارول سیخ کنند.
۵. پارک ژوراسیک (Jurassic Park)
- کارگردان: استیون اسپیلبرگ
- بازیگران: سم نیل، لورا درن، مارتین فررو
- تاریخ انتشار: ۱۹۹۳
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱ از ۱۰۰
فیلم کلاسیک «پارک ژوراسیک» اسپیلبرگ را می‌توان ترکیب منحصربه‌فردی از ژانرهای مختلف دانست که به خوبی در کنار هم قرار گرفته‌اند.
عناصر ترسناک در سراسر فیلم قابل مشاهده هستند، از سکانس آغازین که در آن دایناسور ناشناس یکی از نگهبانان را می‌خورد گرفته تا صحنه حمله‌ی تی رکس. هنگامی که الی ساتلر با بازی لورا درن اعضای بدن انسان را که غرق در خون هستند پیدا می‌کند ترس سرتاپای مخاطبان را فرامی‌گیرد.
۶. شکل آب (The Shape of Water)
- کارگردان: گیلرمو دل تورو
- بازیگران: ساولی هاوکینز، مایکل شنون، ریچارد جنکینز
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۷
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
در حالی که «شکل آب» بیشتر یک داستان عاشقانه در مورد پریان است، اما قطعا برخی از عناصر ترسناک را در درون خود جای داده و توانسته به یکی از بهترین فیلم‌های گیلرمو دل تورو تبدیل شود. حتی طراحی پری فیلم هم بر اساس ویژگی‌های موجودات ترسناک کلاسیکی مانند «موجودی از باتلاق» انجام شده است. هر چند که پری دریایی این فیلم آن‌قدرها وحشی نیست اما در نهایت مجبور می‌شود بعضی‌ها را بکشد.
این موجود دریایی در یکی از سکانس‌ها سر پاندورا گربه‌ی الی را از بدنش جدا می‌کند و آن را به طور کامل می‌خورد. به‌علاوه سکانس‌های ترسناک دیگری هم در فیلم قابل مشاهده هستند مانند زمانی که ریچارد استریکلند با بازی مایکل شنون، انگشتان خود را می‌برد، یا صحنه‌ای که استریکلند مردی را برای به دست آوردن اطلاعات شکنجه می‌دهد. قطعا تمامی این سکانس‌های مملو از خون و خونریزی، عنصر ترسناکی را به فیلم اضافه می‌کنند که می‌تواند برای مخاطبان جالب باشد.
۷. شماره ۱۰ خیابان کلاورفیلد (۱۰ Cloverfield Lane)
- کارگردان: دن تراختنبرگ
- بازیگران: مری الیزابت وینستد، جان گودمن، جان گلگر
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۶
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
فرنچایز کلاورفیلد بعد از فیلم اصلی مسیر دیگری را در پیش گرفت و دنباله‌ی «شماره ۱۰ خیابان کلاورفیلد» جنبه‌ای کاملا ترسناک و هیجان انگیز به این فرنچایز بخشید. اگرچه در کل می‌توان گفت که ژانر این فیلم هیجان انگیز است، اما قطعا عناصر ترسناک زیادی هم در آن وجود دارند که توانسته‌اند خودشان را به خوبی با سایر عناصر و ویژگی‌های فیلم وقف دهند. یکی از سکانس‌های ترسناک فیلم زمانی است که شخصیت هاوارد، میشل با بازی مری الیزابت وینستد را می‌رباید.
وقتی هاوارد میشل را زندانی می‌کند او را فریب می‌دهد و به او می‌گوید که یک بلای طبیعی کل حیات زمین را نابود کرده و زمین به محلی غیرقابل سکونت تبدیل شده است. پس از مدتی او رفتارهایی مانند یک قاتل زنجیرهای را از خود بروز می‌دهد. یکی دیگر از سکانس‌های ترسناک فیلم زمانی است که میشل از دست بیگانگان در انباری پنهان می‌شود زیرا فکر می‌کند که آن‌ها در جست و جویش هستند.
۸. پلیس خفن (Hot Fuzz)
- کارگردان: ادگار رایت
- بازیگران: سایمون پگ، الیس لو، نیک فراست
- تاریخ انتشار: ۲۰۰۷
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱ از ۱۰۰
دومین فیلم بلند ادگار رایت تحت عنوان «پلیس خفن» فیلمی عالی در ژانرهای کمدی و اکشن بود که در درجه‌ی اول می‌توان آن را یک فیلم پلیسی تمام عیار دانست. به‌علاوه رایت ویژگی‌های ترسناکی را با مطرح کردن معمای یک قتل در فیلم گنجاند که شایسته‌ی تقدیر هستند. قاتل افراد مختلف یک جامعه‌ی محلی را یکی پس از دیگری هدف قرار می‌دهد و همه‌ی آن‌ها را به شکلی وحشتناک می‌کشد.
او که صورت و بدن خود را با یک شنل مشکی کلاه‌دار پوشانده از تبر برای تکه تکه کردن قربانی‌هایش استفاده می‌کند و در واقع فیلم‌های اسلشر را سرلوحه‌ی کار خود قرار می‌دهد. به‌علاوه درست قبل از برملا شدن هویت قاتل، نیک آنجل با بازی سایمون پگ، گروهی از افراد نقاب دار را می‌بیند که به دور یک میز نشسته‌اند. در واقع فیلم می‌خواهد به مخاطب القا کند که یک فرقه در حال انجام این قتل‌ها هستند که البته در پایان مشخص می‌شود اینطور نیست.
۹. چه کسی برای راجر رابیت پاپوش دوخت (Who Framed Roger Rabbit)
- کارگردان: رابرت زمکیس
- بازیگران: باب هاسکینز، چارلی فلیسشر، کاتلین ترنر
- تاریخ انتشار: ۱۹۸۸
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۷ از ۱۰۰
فیلم «چه کسی برای راجر رابیت پاپوش دوخت» را می‌توان از نظر ژانر، یک‌جور فیلم نئو نوآر در تلفیق با ژانر کمدی دانست. البته بسیاری از چیزهایی که ما را در دوران کودکی می‌ترساندند در قالب این فیلم جای گرفته‌اند. اولین چیزی که به ذهن هر مخاطبی می‌رسد، قاضی دووم با بازی کریستوفر لوید است.
زمانی که او از دست ادی والیانت با بازی باب هاسکینز فرار می‌کند، ناگهان ناپدید می‌شود و سکانس بعدی، او را در حالی که در کوچه پس کوچه‌ها سرگردان است نشان می‌دهند. این سکانس‌ها فوق‌العاده ترسناک به نظر می‌رسند. زیرا شما فقط می‌توانید سایه‌ی دووم را قبل از اینکه والیانت را غافلگیر کند بر روی دیوار مشاهده کنید.
چنین صحنه‌ای می‌تواند برای مخاطب یادآور فیلم‌هایی که در رابطه با روح و جن ساخته می‌شوند باشد. صحنه‌ی تغییر شکل دووم از حالت انسانی به حالت کارتونی هم فوق‌العاده ترسناک است و با اینکه کارتونی است ناراحت کننده به نظر می‌آید. همچنین، صحنه‌ای که در آن یک ماده شیمیایی به نام دیپ شخصیت‌های کارتونی را متلاشی کرد هم فوق‌العاده وحشتناک بود.
۱۰. عطر: قصه یک آدم کش (Perfume: The Story of a Murderer)
- کارگردان: تام تیکور
- بازیگران: بن ویشاو، آلن ریکمن، داستین هافمن
- تاریخ انتشار: ۲۰۰۶
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۸ از ۱۰۰
«عطر: قصه یک آدم کش» در بین تمام فیلم‌های دیگر این فهرست، عناصر ترسناک بسیار بیشتری را در خود جای داده، اما از نظر فنی بیشتر یک فیلم هیجان انگیز روان شناختی است. شخصیت اصلی فیلم، ژان باپتیست گرنوئی با بازی بن وینشاو، نقطه‌ی کانونی فیلم به حساب می‌آید.
ژان باپتیست فردی مرموز و عجیب است، زیرا او به معنای واقعی کلمه همانند یک قاتل اسلشر، قربانیان خود را تعقیب می‌کند و آن‌ها را برای ساخت عطری از بدنشان می‌کشد. روشی که او از آن برای تعقیب و کشتن قربانیانش استفاده می‌کند یادآور روش شخصیت‌هایی مانند مایکل مایرز است.
به عنوان مثال، او پس از کشتن اولین قربانی‌اش، لباس‌های او را درآورده و شروع به بو کشیدن جسدش می‌کند. صحنه‌ی تولد او نیز حاوی عناصر ترسناک زیادی است، زیرا بیمار و زخمی به نظر می‌رسید. در حالی که این فیلم بیشتر بر جنبه‌های روان شناختی داستان تکیه می‌کند، اما قطعا با عنصر ترس تلفیق شده تا بتواند تاثیر بیشتری بر روی مخاطبان داشته باشد.
منبع: collider