به نقل از دیجیکالا:
سونیک، این جوجه تیغی آبی دوست‌داشتنی، بخشی از خاطرات کودکی بسیاری از ما است. با معرفی شخصیت سونیک، مجموعه بازی‌هایی شکل گرفت که سال‌ها به جذاب‌ترین شیوه ممکن ما را پای کنسول سگا سرگرم می‌کرد. محبوبیت سونیک با سرعت سرسام‌آورش در بازی‌های رنگارنگ شرکت سگا روز‌به‌روزتر افزایش پیدا می‌کرد و طرفداران بازی‌های ویدئویی تصور دنیای بدون سونیک برایشان سخت بود. سونیک فقط یک جوجه‌تیغی پر‌سرعت در بازی‌های ویدئویی نبود، بلکه یک چهره‌ی شناخته‌شده و مهم در صنعت سرگرمی و فرهنگ عامه بود. هم‌چنین به نوعی نماینده‌ی تمام عیار سگا در مبارزه‌اش با نینتندو بود. اما از بخت بد، سرعت سرسام‌آور سونیک به گرد پای پیشرفت سریع صنعت بازی‌های ویدیویی نرسید و به تدریج با ارائه‌ی نسخه‌های ضعیف از این فرنچایز، سونیک به گوشه‌ای رانده شد و سگا هم عطای ساخت کنسول‌های بازی را به لقایش بخشید و دیگر شاهد روزهای درخشان سونیک نشدیم.
برخی با قضاوت کردن سونیک از روی بازی‌هایی مثل Sonic Labyrinth و Sonic 06، که عملکرد ضعیفی داشتند، کار سونیک را در دنیای بازی‌های ویدئویی تمام‌شده می‌دانند. اما سونیک به قدری بازی درخشان و پرستاره در کارنامه‌ی خود دارد که از بسیاری از مشاهیر تاریخ بازی‌های ویدئویی پیشی می‌گیرد. در این مقاله لیستی از ۱۰ بازی برتر سونیک را ارائه کرده‌ایم که بخشی از روزهای طلایی سونیک و موفقیت‌های این مجموعه بازی است.
۱۰ بازی سونیک برتر
۱۰. Sonic Advance
پلتفرم‌ها: گیم بوی ادونس
سال انتشار: ۲۰۰۱
بازی «سونیک ادونس» را می‌توان نماینده‌ی سه‌گانه‌ی ادونس معرفی کرد. این بازی از عهده‌ی مسئولیت‌هایی که بر دوش دارد به خوبی بر‌می‌آید. در سونیک ادونس شاهد تکرار گیم‌پلی قدیمی سونیک و تجدید خاطره با این جوجه‌تیغی محبوب هستیم که البته در اتمسفر و ظاهری جدیدتر جریان دارد. اگر اولین بازی‌های سونیک با آن گیم‌پلی تخیلی و حرکت‌های اغراق‌شده را دوست دارید، باید بگوییم سونیک ادونس این‌گونه نیست! اما از تلاش برای به نمایش گذاشتن یک بازی با مکانیک‌های قابل قبول و ارائه‌ی محیط جدید دریغ نمی‌کند و به مراتب از بسیاری از بازی‌های هم‌دوره‌ی خودش که برای کنسول game gear عرضه می‌شدند بهتر عمل کرده است.
سونیک ادونس چهار شخصیت اصلی به نام‌های سونیک، «تِیلز»، «ناکلز» و «اِیمی» دارد که همه‌ی این شخصیت‌ها مراحل یکسانی را به طور مشترک در بازی طی می‌کنند. به طوری که نمی‌توان هیچ‌کدام از این شخصیت‌ها را به دیگری برتری داد. با وجود تنوع شخصیت‌ها، سونیک ادونس را نمی‌توان در مایه‌های بازی «سونیک و ناکلز» دید. با اینکه این دو بازی می‌توانستند به کمک هم در آن سال‌ها در میدان رقابت دنیای ویدئو گیم یکّه‌تازی کنند. در هر صورت این بازی با زیبایی‌هایش توانسته است در لیست بهترین‌های سونیک از نظر ما و در مقام دهم قرار بگیرد. اگر بازی‌های سونیکِ عرضه شده برای کنسول جنسیس دیگر در دسترس نیستند، با سه‌گانه‌ی ادونس می‌توان تجربه‌ی خوبی از سونیک آن دوران به دست آورد.
۹. Sonic the Hedgehog
پلتفرم‌ها: سگا جنسیس
سال انتشار: ۱۹۹۱
بازی Sonic the Hedgehog اولین بازی از این مجموعه بود که در سال ۱۹۹۱ عرضه شد و به نوعی سگا در تلاش برای رقابت با شخصیت ماریو از دنیای نینتندو، این جوجه‌تیغی آبی رنگ با سرعت سرسام‌آور و کفش‌های مایکل جکسونی را معرفی کرد. سونیک خیلی زود به محبوبیت رسید و همین، شروعی برای موفقیت‌های بعدی این سری بازی شد. بازی اول با وجود کم و کاستی‌ها از جمله نبود حرکت «اسپین دَش» یا جای خالی شخصیت تِیلز، باز هم ناب‌ترین و نوستالژی‌ترین قسمت این مجموعه است و به همین دلیل در لیست ده‌تایی ما جایی برای خود باز می‌کند.
اولین بازی از این مجموعه با ارائه‌ی لذت دویدن پر‌سرعت سونیک، در دنیای بازی‌ها صاحب سبک منحصر به خودش شد و توانست طرفداران خود را برای سال‌ها راضی نگه دارد. سگا در ادامه پیشرفت‌های چشمگیری داشت و ویژگی‌های جذاب زیادی به بازی‌های سونیک اضافه کرد و به نحوی در رقابت از خودش هم پیشی گرفت. با این وجود برای اولین ارائه، بازی Sonic the Hedgehog یک کلاسیکِ خوب و به یاد‌ماندنی است.
۸. Sonic & Knuckles
پلتفرم‌ها: سگا جنسیس
سال انتشار: ۱۹۹۴
همان‌طور که قبلا هم به آن اشاره کردیم، سونیک ادونس برای تبدیل شدن به یک بازی بی‌نقص، به عناصر بازی «سونیک و ناکلز» نیازمند بود. در بازی سونیک و ناکلز با دو قهرمان اصلی بازی همراه می‌شویم که به عنوان دو شخصیت متفاوت مراحل بازی را طی می‌کنند. در حالی که در بازی سونیک ادونس همه‌ی شخصیت‌ها در مرحله‌های یکسان و با هم پیش می‌رفتند. همین مولفه، ویژگی جالبی بود که بسیاری از طرفداران را خوشحال می‌کرد. علاوه بر این، بازی سونیک و ناکلز این قابلیت هیجان‌انگیز را هم دارد که با تکنولوژی موسوم به «لاک-آن» به بازیکن اجازه می‌دهد تا شخصیت ناکلز را به بازی‌های سونیک ۲ و سونیک ۳ ببرد و به یک کاراکتر قابل بازی در آن‌ها تبدیل کند. شخصیت تِیلز هم با این قابلیتِ کراس اُوِر می‌تواند به سونیک و ناکلز بپیوندد و مثلث جذابی از شخصیت‌های کلاسیک در کنار هم قابل کنترل باشند. البته ناگفته نماند که این بازی در زمان عرضه روی کنسول سگا جِنِسیس عملکرد موفقیت‌آمیزی نداشت و برتری بازی تنها بسته به همین قابلیت‌های اضافی آن است.
۷. Sonic Heroes
پلتفرم‌ها: نینتندو گیم‌کیوب، پلی‌استیشن ۲، ایکس‌باکس
سال انتشار: ۲۰۰۲
اینجا می‌توان طرفدارهای سونیک را به دو دسته تقسیم کرد; دوست‌داران بازی «سونیک هیروز» و متنفران از این بازی! اما به دلایلی که به آن اشاره می‌کنیم این بازی ارزش قرار گرفتن در لیست بهترین‌های سونیک را دارد. مکانیک گیم‌پلیِ گروهی در این بازی عنصر سرگرم‌کننده‌ای است و سازنده‌های بازی این نوع گیم‌پلی را بدون اینکه به تجربه‌ی کلی از بازی خدشه‌ای وارد کند به خوبی طراحی کرده‌اند. سونیک هیروز یا «قهرمانان سونیک» را می‌توان ترکیبی از دو بازی «سونیک ادونس» و «سونیک و ناکلز» از لحاظ وجود شخصیت‌های مختلف در مراحل یکسان به حساب آورد که گاهی با هم و گاهی کاملا مستقل از هم، این مرحله‌ها را رد می‌کنند.
در این بازی چهار تیم با توانایی‌های نسبتا مشابه در مرحله‌های یکسانی قرار دارند. با این‌حال تفاوت قابل توجهی در نحوه‌ی پیشروی آن‌ها وجود دارد. مرحله‌های «تیمْ‌سونیک» ابتدایی‌ترین طراحی را دارند و از درجه سختی متوسطی برخوردارند. بازیکن در «تیمْ‌دارک» با مراحلی مشابه تیمْ‌سونیک، اما با سختی بالاتر روبرو می‌شود. «تیمْ‌رُز» در مقابل مراحل کوتاه‌تر و آسان‌تری دارد و در نهایت «تیمْ‌‌کیاتیکس» منحصر‌به‌فرد‌ترین تیم از بین این چهار گروه است که پیش از رسیدن به خط پایان باید آیتم‌هایی از جمله خرچنگ‌های پراکنده در گوشه و کنار محیط بازی را جمع‌آوری کند. برای تکمیل بازی سونیک هیروز، شما باید تمام مرحله‌های هر چهار تیم را تکمیل کنید و در نهایت با باس فایتِ پایان بازی روبرو شوید که یکی از جالب‌ترین غول‌آخرهای مجموعه بازی سونیک است.
مهم ترین نقطه ضعف سونیک در موتور فیزیکی بازی نهفته است که به تنهایی می تواند باعث آزار و اذیت بازیکن و چندین مورد مرگ ناخواسته‌ی کاراکتر شود. تقریبا هیچ کدام از دشمنان بازی با یک ضربه از پا در نمی‌آیند و نیاز به چندین ضربه‌ی کاری دارند. این منجر به خستگی بیشتر بازیکن می شود. ارسال سرباز تخم مرغی هم زمان زیادی می برد. در نتیجه با تلف کردن زمان در عوضِ دشوارتر کردنِ بازی مواجه می‌شویم. در نهایت اگر این فرسودگی‌های ناشی از دشواری و اتلاف وقت را کنار بگذاریم، بازی قهرمانان سونیک تجربه‌ی خوبی است.
۶. Sonic the Hedgehog 2
پلتفرم‌ها: سگا جنسیس
سال انتشار: ۱۹۹۲
بازی «سونیک جوجه‌تیغی ۲» با مرحله‌های خلاقانه‌تر و اضافه شدن شخصیت تِیلز و تکنیک «اسپین دَش» جهش قابل توجهی نسبت به بازی اول این مجموعه داشت. با رشد بازی‌های سونیک، تعداد بازی‌های خوب در این مجموعه افزایش پیدا کرد و قسمت‌های بعدی، گوی رقابت را از این نسخه‌ی نوستالژی مجموعه بازی سونیک ربودند. با این حال نوآوری‌های بازی قابل چشم‌پوشی نیست و به همین دلیل سونیک ۲ در رتبه‌ی ۶ام از لیست ما قرار می‌گیرد.
سونیک ۲ با اینکه نقطه‌ی اوج بازی‌های دوبعدی سونیک نیست و تنها با معدودی از بازی‌های سه‌بعدی این مجموعه قابل رقابت است، بیشترین تعداد مرحله را در چهارگانه دارد که هرکدام از این مراحل از دیگری متمایز است. حتی مرحله‌هایی که تم موضوعی مشابهی دارند مثل زون‌های «متروپلیس» و «کارخانه شیمیایی»، باز هم به قدر کافی مکانیک‌های منحصر‌به خود را دارند و تمایز آن‌ها کاملا محسوس است.
۵. Sonic Adventure
پلتفرم‌ها: سگا دریم‌کست (نسخه‌ی اصلی) / نینتندو گیم‌کیوب، ایکس‌باکس ۳۶۰، پلی‌استیشن ۳
سال انتشار: ۱۹۹۸
ورود سونیک به دنیای سه‌بعدی از همان ابتدا جذاب و هیجان‌انگیز بود. بازی «سونیک ادونچر» هم از تلاش‌های اول شرکت سگا برای ارائه‌ی سونیک در محیطی سه‌بعدی است. شاید به عقیده‌ی خیلی از گیمرها، بازی‌های سه‌بعدی سونیک طرفدارهای مجموعه را به دو دسته‌ی متفاوت تقسیم کند، اما با وجود این که بازی سونیک ادونچر می‌توانست شخصیت‌پردازی بهتر و سبک گیم‌پلی بهتری داشته باشد، به همین شکلی هم که هست، موفقیت‌آمیز بوده و قابل تحسین است.
هر دو بازی ادونچر ۱ و ۲ از بسیاری جهت‌ها شبیه به هم هستند و به همین دلیل در این لیست پشت سر هم قرار می‌گیرند. سونیک ادونچر، مینی گیم‌های بهتر، ماجراجویی جذاب‌تر و مرحله‌های متنوع‌تری دارد. قطعا هیچ طرفدار سونیکی تجربه‌ی این دو بازی را از دست نمی‌دهد ولی اگر به تازگی با دنیای بازی‌های این جوجه‌تیغی دوست‌داشتنی آشنا شده‌اید توصیه می‌کنم حتما هر دوی سونیک ادونچر‌ها را بازی کنید.
۴. Sonic Adventure 2
پلتفرم‌ها: سگا دریم‌کست (نسخه‌ی اصلی) / نینتندو گیم‌کیوب، ایکس‌باکس ۳۶۰، پلی‌استیشن ۳
سال انتشار: ۲۰۰۱
پیشرفت‌هایی که سونیک ادونچر ۲ در این مجموعه بازی ایجاد کرد، بسیاری از کمبود‌های این بازی را قابل چشم‌پوشی می‌کند. با وجود اینکه Adventure Fields در این بازی حذف شده، بازی بدون این المان خیلی هم خوب و متناسب است. همین‌طور Big the Cat در بازی وجود ندارد اما هیچ کمبودی هم بابت آن احساس نمی‌شود. با اینکه ممکن است روایت و بخش داستانی بازی ضعیف‌تر از ادونچر ۱ باشد، اما در واقع همان روایت قبلی هم خیلی شاهکار نبود!
سونیک ادونچر ۲ سه سبک از سبک‌های گیم‌پلی که در بازی پیش از خود وجود داشت را به ارث برده است; سبک عادی گیم‌پلی سونیک، سبک جستجوگر با شخصیت ناکلز و قسمت تیراندازی با شخصیت گاما. بازیکن با دو داستان مجزا در بازی مواجه می‌شود که در یکی سه شخصیت نام‌برده مثلث کلاسیکی را تشکیل می‌دهند و در دیگری سه شخصیت شرور از این مجموعه بازی برای مبارزه با سونیک و دوستانش متحد می‌شوند.
با وجود ماجراجویی جذابی که این بازی ارائه می‌دهد، می‌توان در یکی دو جا از بازی غر زد. یکی مکانیک «رادار» در مرحله‌های مربوط به شخصیت ناکلز است که دقت خیلی کمی دارد و ناامید کننده ظاهر می‌شود. و دیگر اینکه تنوع مرحله‌ها نسبت به سونیک ادونچر ۱ پایین است. سونیک ادونچر ۱ محیط‌های متفاوتی از کوه‌های آتشفشانی گرفته تا سواحل زیبا را در خود جای داده‌است. از طرف دیگر در سونیک ادونچر ۲ بیشتر مرحله‌ها در یک محیط شهری، اماکن دولتی، طبیعت اطراف شهر یا حتی ایستگاه فضایی اتفاق می‌افتد. البته بازیکن در همین فضاهای محدود هم ماجراجویی جذابی را تجربه می‌کند.
۳. Sonic the Hedgehog 3
پلتفرم‌ها: سگا جنسیس
سال انتشار: ۱۹۹۴
بازی سونیک جوجه‌تیغی ۳ بهترین بازی از بین بازی‌های سونیکِ عرضه شده برای کنسول جِنِسیس است. تا پیش از این بازی، مرحله‌های بازی‌های سونیک طراحی خیلی ساده‌ای داشتند. به طوری که اسم مرحله نمایش داده می‌شد و سپس شاهد شروع آن مرحله بودیم. در طول بازی با شخصیت «دکتر روبات‌نیک» مواجه می‌شدیم و در نهایت هم با تمام کردن مراحل، ناگهان در محیطی کاملا متفاوت رها می‌شدیم. این مرحله‌ها هیچ شکلی از یک طراحی منسجم را نداشت و بی هیچ دلیل منطقی و زمینه‌سازیِ قبلی، فضای بازی عوض می‌شد. همین‌جا بود که سونیک ۳ معادلات قبلی را به هم زد و طراحی متفاوتی را ارائه کرد. تنها تغییر چند مورد در طراحیِ مرحله‌ها و بهتر کردن روایت بازی با انسجام بخشیدن به داستان، کافی بود تا تجربه‌ی دلپذیرتری از بازی برای مخاطب رقم بخورد. همین‌طور اضافه کردن شخصیت ناکلز هم بازخورد مثبت زیادی به همراه داشت. شخصیتی که به یکی از محبوب‌ترین کاراکترهای دنیای بازی‌های سونیک تبدیل شد. در سونیک ۳ مراحل غنی‌تر، پاورآپ‌های بیشتر، حالت چند‌نفره‌ی بهبودیافته‌تر و یک ویژگی ذخیره‌کردن، کلکسیونِ محاسن این بازی را تکمیل می‌کند و آن را به یکی از بهترین بازی‌های سونیک دوبعدی تبدیل می‌کند.
۲. Sonic CD
پلتفرم‌ها: سگا سی‌دی
سال انتشار: ۱۹۹۳
بازی «سونیک سی‌دی» از قابلیت‌هایی که کنسول سگا سی‌دی ارائه می‌داد بهترین استفاده را کرد و توانست در میان بازی‌های دو بعدی کلاسیک سونیک، بهترین باشد. کات‌سین‌های جذاب انیمه‌ای، محیط چشم‌نواز و زیبا همراه با موسیقی فوق‌العاده، همه به برتریِ بازی سونیک سی‌دی در میان کلاسیک‌های سونیک کمک کردند. در این بازی بود که کارنامه‌ی نسبتا ساده‌ی سونیک با ویژگی جالب و البته ریسک‌پذیری ارتقا پیدا کرد. ویژگی Super Peel-Out در عین پرمخاطره بودنش، در موقعیت‌های بی‌شماری قابل استفاده است و سرعت سونیک را بالاتر می‌برد که بازخورد رضایت‌بخشی داشت. سگا در راستای جلب رضایت کامل بازیکن‌ها، مکانیک تغییر زمان (Time Wrap) را به گیم‌پلی بازی سونیک سی‌دی اضافه کرد. وجود این مکانیک لایه‌ی دیگری از سرگرمی و لذت را به بازی‌ای که پیش از آن هم سرگرم‌کننده بود اضافه کرد. در سراسر بازی و همه‌ی مرحله‌ها نقاطی با تابلوهای «گذشته» و «آینده» علامت‌گذاری شده‌اند. با گذشتن از این نقاط یا به اصطلاح «چِک‌پوینت»ها، سونیک قادر است تا با حفظ سرعت و کنترل، در زمان سفر کند و بازه‌ی زمانی دیگری را برای ادامه‌ی بازی انتخاب کند. دوره‌های زمانی به عنوان نسخه‌های مختلف برای هر مرحله عمل می‌کنند که هرکدام با موسیقی و محیط متفاوتی از هم متمایز می‌شوند. وجود این مکانیک گیم‌پلی، بسیار هوشمندانه بود و بازی سونیک سی‌دی را در میان بسیاری از بازی‌های دیگر این مجموعه به بازی محبوب‌تر و موفق‌تری تبدیل کرد. مکانیکی که هنوز هم در این سری بازی شاهد تکرار آن به این خوبی نبودیم.
سیستم سفر در زمانِ بازی سونیک سی‌دی، به تنهایی توانست این بازی را تبدیل به رقیب بی‌همتای مجموعه‌ی بازی‌های دوبعدی سونیک کند. هم‌چنین این بازی آغازی برای حضور دو شخصیت «اِیمی» و «متال سونیک» است. دو شخصیتی که مجموعه‌ی سونیک بدون آن‌ها قطعا دچار کمبود می‌شد. مجموعه‌ی بازی‌های سونیک البته متکی به شخصیت‌ها و حتی داستان و روایت نیست! این فرنچایز وابسته به گیم‌پلی منحصر‌به‌فرد و فوق‌العاده سرگرم‌کننده‌ی آن است که در بازی سونیک سی‌دی این برتری بسیار پر‌رنگ و مثال‌زدنی است.
۱. Sonic Generations
پلتفرم‌ها: ایکس‌باکس ۳۶۰، پلی‌استیشن ۳، کامپیوتر
سال انتشار: ۲۰۱۱
بازی Sonic Generations همان بازی‌ای است که سگا بعد از مدت‌ها ناامیدی به عنوان یک معذرت‌خواهی به همه‌ی دوست‌داران این مجموعه بدهکار بود! سگا با عرضه‌ی «نسل‌های سونیک» یکی از بهترین بازی‌های سونیک در تمام تاریخِ این بازی‌ها را به ما هدیه می‌دهد. «سونیک جِنِرِیشنز» از هر لحاظ حرف اول را می‌زند و در لیست حال حاضر ما به عنوان بهترین بازی سونیک قرار می‌گیرد.
زمانی که سونیک قدم به دنیای بازی‌های سه‌بعدی گذاشت، به راحتی می‌شد دو دسته شدن در میان طرفداران این مجموعه را دید. برخی این تغییر را دوست داشتند و برخی اصلا از آن استقبال نکردند. بازیِ نسل‌های سونیک نقطه‌ی اتصال این دو گروه از بازیکن‌ها است و توانست هر دو گروه را باز هم در دوست داشتنِ سونیک متحد کند. با حضور سونیکی که امروزه می‌شناسیم و سونیک ریزنقش گذشته، ترکیبی از گیم‌پلی کلاسیک و نوستالژی دوبعدی و بهترین مکانیک گیم‌پلیِ سه‌بعدیِ دنیای سونیک را در این بازی شاهد هستیم. مرحله‌هایی از دوره‌های مهم تاریخ بازی‌های سونیک با حال و هوای کلاسیک و رنگ و رویی مدرن این بازی را تشکیل می‌دهند. لحظات به‌یاد‌ماندنی‌ای از مجموعه‌ی سونیک در این بازی جان تازه گرفته‌اند و باس‌فایت‌های خاطره‌انگیز همراه با موسیقی متنی که به بهترین شکل نگارش شده و هماهنگی خوبی با محیط بازی دارد، هر طرفدار سونیک را به یاد خاطره‌های خوبی که با این مجموعه بازی داشته، می‌اندازد. حتی بازیکن‌هایی که خیلی فنِ سونیک نبودند با این بازی نظرشان عوض می‌شود.
بازی سونیک جِنِرِیشنز به خوبی به آن‌چه که باید ارائه کند آگاه است و همین را می‌توان دلیل موفقیت آن دانست. بازی روی گیم‌پلیِ سریع و وفادار به مجموعه‌ی سونیک تمرکز دارد. تجربه این گیم‌پلی در عین سرعت، فوق‌العاده روان است. در این قسمت هم با کاراکترهای رنگارنگی مواجه هستیم که سونیک، جوجه‌تیغی آبی، نقطه‌ی ثقل شخصیت‌پردازی‌ها است و تمرکز گیم‌پلی و هم‌چنین داستان، بی‌چون و چرا، متوجه سونیک است. در بازی، ماموریت‌های جانبی سرگرم‌کننده‌ای وجود دارد که بسیار غنی، منحصر‌به‌فرد و چالش‌برانگیزند و البته در صورت کمبود وقت قابل چشم‌پوشی هستند. تنها نقدی که به این بازی می‌توان گرفت، زمان کوتاه آن است. قطعا سرعت بالای سونیک، که ویژگی جدانشدنی و امضای این مجموعه بازی است، در این مساله بی‌تاثیر نیست.
