به نقل از دیجیکالا:
داستانی درباره پیوندهای عمیق خانوادگی، جبر جغرافیایی و زبان؛ درباره وجودی که به دشواری خود را پیدا کرده. داستانی شعرگونه که با لحنی منحصر به فرد و سرشار از معصومیت روایت می‌شود. «زبان جادویی دیگران» (The Magical Language of Others: A Memoir) یک داستان عاشقانه‌ی عمیق و دردناک است که در قالب نامه‌هایی که مادری برای دخترش ارسال کرده، روایت می‌شود.
قصه از این قرار است که پس از حدود یک دهه زندگی در آمریکا، والدین یون جی کوه برای کار به کره جنوبی بازگشتند و یون جی پانزده‌ساله و برادرش را در کالیفرنیا به حال خود رها کردند. هنوز یک شب نگذشته، یون جی خود را رها و سرگردان در دنیایی می‌بیند که سکوت حاصل از غیبت مادرش از هر سو به گوش می‌رسد. مادرش در طول سال‌ها نامه‌هایی به زبان کره‌ای برای یون جی می‌نویسد و از او طلب بخشش و عشق می‌کند؛ نامه‌هایی که یون جی نمی‌تواند آن‌ها را به طور کامل بفهمد تا زمانی که سال‌ها بعد آن‌ها را در جعبه‌ای مخفی در خانه‌اش پیدا می‌کند.
همانطور که یون جی نامه‌ها را ترجمه می‌کند، همراه آن برگ‌های تاریخ کره را ورق می‌زند؛ سال‌های زندگی مادربزرگش به عنوان یک همسر عاشق‌پیشه در دائجون، وحشت‌هایی که مادربزرگ دیگرش در جریان کشتار جزیره ججو شاهد آن بود، همه‌ی این‌ها را مرور می‌کند تا شاید بتواند از خلال این‌ها برای سؤالات بی‌جوابش پاسخی پیدا کند.
قصه‌ی مادران و مادربزرگهای ما به کجا ختم می‌شود و داستان ما از کجا شروع می‌شود؟ چگونه کلماتی را پیدا کنیم برای بیان فرایند پیچیده‌ای که به واسطه‌ی آن فاصله می‌تواند عشق بیافریند؟ یون جی کوه بدون ترس با مفاهیمی اساسی مثل بخشش، آشتی، میراث و آسیب بین نسلی دست و پنجه نرم می‌کند و به بینش‌هایی می‌رسد که خواندن آن برای هر کسی که تا به حال مجبور بوده بین عشق، اشتیاق، دلشکستگی و شادی تعادلی معنادار ایجاد کند، ضروری است.
چگونه نامه‌ها به نویسنده کمک می‌کند تا بفهمد چرا والدینش در نوجوانی او را ترک کرده‌اند؟
همانطور که گفته شد زمانی که یون جی کوه ۱۵ساله بود، مادر و پدرش او و برادر بزرگترش را در کالیفرنیا ترک کردند تا به کره برگردند، جایی که به پدر یون جی شغلی پردرآمد پیشنهاد شده بود. او می‌نویسد: «این به نوبه خود برای پدرم یک نوع فرصت بزرگ محسوب می‌شد، موقعیتی که به واسطه‌ی آن دیگران ممکن بود به او حسادت کنند یا پشت سرشان غیبت کنند.» این موقعیت شغلی قرار بود سه سال طول بکشد و پس از آن، آن‌ها دوباره پیش فرزندان خود بازگردند. اما پس از آن مدت، کارفرما قرارداد را تمدید کرد و نویسنده داستان یعنی یون جی احساس رها شدن کرد.
مادرش به طور منظم نامه می‌نوشت و گاهی به خانه تلفن می‌زد، اما یون جی با غیبت او به سختی دست و پنجه نرم می‌کرد. سال‌ها بعد، او جعبه نامه‌های پر از اشک را که عمدتاً به زبان کره‌ای نوشته شده بود، دوباره پیدا کرد و به ترجمه آن‌ها پرداخت. در این روند، او مادرش را این بار به شکلی واضح‌تر و کامل‌تر دید و عشقی که از طریق سخنان مادرش منتقل می‌شد را برای اولین بار حس کرد و درخواست‌های مستمر او برای بخشش را درک کرد. او در طی این فرایند همچنین می‌توانست بیشتر درباره‌ی مادربزرگش که شاهد کشتار وحشتناک ۱۹۴۸ در جزیره ججو بود، اطلاعت باارزشی کسب کند و اینکه حالا دیگر می‌دانست ترکیبی از نژاد کره‌ای، ژاپنی و آمریکایی است.
سردرگمی او در مورد تصمیم مادرش عمیقاً مشهود است، همانطور که تصورات تدریجی او در مورد تأثیر این حرکت بر مادرش کاملاً مشهود است. مادر یون جی همچنین اطلاعاتی در مورد سفرهای خود به ژاپن، جایی که در آن تحصیل کرده است و دوره کوتاهی که به عنوان یک رقصنده در کره مشغول بوده، ارائه می‌دهد و توضیح می‌دهد که چگونه در نهایت راه خود را در قالب یک دوره‌ی شعرنویسی در کالج پیدا کرده و چگونه این موضوع به او کمک کرده تا احساسات درونی‌اش را درک کند. در نامه‌های مادرش بینشی صمیمی و ظریف در مورد یک رابطه منحصر به فرد مادر و دختری حکم‌فرما است.
وقتی در پشت سرم بسته شد، بر خلاف همیشه، حتی در دوران کودکی، اشک‌هایم سرازیر شد. به خودم اجازه می‌دهم در طول شب و برای آن شب‌هایی که خیلی وقت از آن‌ها گذشته بی‌دلیل گریه کنم.
یون جی پس از کشف ۴۹ نامه از مادرش پس از مرگ او، انگیزه نوشتن کتاب «زبان جادویی دیگران» را پیدا کرد. در این فرآیند، او می‌آموزد که در سنت بودایی، ۴۹ تعداد روزهایی است که یک روح برای یافتن پاسخ‌هایش در زمین سرگردان است، قبل از اینکه به زندگی پس از مرگ سفر کند. این کتاب حاوی زبان معصومانه و قدرتمندی است که باعث می‌شود نتوان به این نکته توجه کرد که کوه در نوشتن و شعر خلاق آموزش دیده است. کلمات او مانند عنوان او، جادویی است و اعماق احساسات انسانی را لمس می‌کند.
مترجم‌بودن به معنای صحبت‌کردن با صدای مادر است
ترجمه‌ی نامه‌های مادرش بنیان خاطرات خیره کننده‌ی یون جی را تشکیل می‌دهد. با تشویق مترجم دیگری، او تصمیم می‌گیرد نامه‌های مادرش را ترجمه کند و این نامه‌ها را با نگاهی تازه بخواند. نامه‌های مادرش همگی نامه‌هایی یک طرفه بوده‌اند، زیرا در آن زمان‌ها یون جی آشنایی کافی با زبان کره‌ای برای پاسخ دادن به مادرش را نداشت. بر خلاف نثر ظریف نوشته‌های کوه، زبان ترجمه‌ی نامه‌های مادرش خیلی دست و پاشکسته است.
با این حال، منتقدین معتقدند که این امر بازتابی از سطح زبان کره‌ای یون جی نبود، بلکه ترجمه‌ای مناسب از نوشته‌های ساده مادرش بود. مادر یون جی اغلب یک ترجمه‌ی انگلیسی از نامه‌هایش را همراه آن‌ها ارسال می‌کرد، زیرا می‌دانست که ممکن است یون جی کلمات سخت کره‌ای را درک نکند. این نامه‌ها حس رها شدن یون جی را متعادل می‌کند و به درک تصمیم‌های دردناک مادرش کمک می‌کند. مادر اپ، مانند همه والدین، انسانی خطاپذیر است که تمام تلاش خود را برای حفظ خانواده کرده بود.
کلمات او مانند عنوان کتابش، جادویی است و اعماق عواطف انسانی را لمس می‌کند
خاطرات یون جی به بررسی آسیب‌های حاصل از رها شدن عاطفی می‌پردازد که پس از تصمیم والدینش برای ترک آمریکا رخ می‌دهد. آن‌ها یون جی را تحت مراقبت برادر بزرگترش می‌گذارند تا چشم‌انداز مالی بهتری در کره داشته باشند. از نظر عملی، ما ممکن است این را به عنوان یک تصمیم عاقلانه مالی ببینیم.
با این حال، در ۱۴ سالگی، یون جی از تصمیم والدینش عصبانی می‌شود. خاطرات او در نهایت یک قصیده‌ی پیچیده از روابط پیچیده‌ی مادر و دختری را خلق می‌کند. این مسأله غیرقابل انکار است که مادر یون جی او را دوست دارد. با این حال، سکوت یون جی و رفتار اغلب آرام او گواهی بر سرخوردگی و رنجشی است که او به خاطر اقدام والدینش در خود دارد. مانند نوشته‌های مادرش، نثر یون جی به اعماق رنج و نیازی دردناک به نزدیکی اشاره می‌کند که او تجربه می‌کند، اما هرگز به وضوح بیان نمی‌کند و آن را به مادرش ابراز نمی‌کند.
ترومای بین نسلی
در حالی که کتاب «زبان جادویی دیگران» حول محور رابطه یون جی با مادرش است، فصل‌هایی نیز به زندگی دلخراش مادربزرگش اختصاص دارد. این فصل‌ها برجسته هستند و درک دقیقی از نوع تروما و دردی را ارائه می‌دهند که ناخواسته و ناخودآگاه به نسل بعدی منتقل شده است. از کاوش‌های یون جی در تاریخچه خانوادگی‌اش، مشخص می‌شود که ما در خلا و شرایط ایزوله زندگی نمی‌کنیم. در عوض، رابطه‌ای که ما بین هر نسل و زنان زندگی‌مان به اشتراک می‌گذاریم، به شدت تحت تأثیر سیاست و جنگ‌های آن زمان است. زندگی یون جی در آمریکا به طرز غیرقابل انکاری محصول فداکاری‌های اجدادش بود. علاوه بر این، یون جی به طرز ماهرانه‌ای شباهت‌های مبارزات هر نسل را به تصویر می‌کشد.
زبان و بیان کتاب «زبان جادویی دیگران»
با وجود غمگینی نثر و نوشتار یون جی، این کتاب پایان خوشی دارد. ما در مورد اینکه یون جی یاد می‌گیرد چگونه از زبان به عنوان ابزاری برای بیان اعماق احساسات خود استفاده کند می‌خوانیم. تقریبا در تمام صفحات اولیه کتاب، صدای یون جی وجود ندارد. او خود را در جایگاه یک ناظر که فاقد هرگونه نظری است قرار می‌دهد: نمونه‌ای کامل از یک دختر خوب آسیایی. ما فقط از طریق چیزهایی که او به آن‌ها اشاره می‌کند، اشتیاق او را برای والدینش احساس می‌کنیم، اما هرگز از احساسات عمیق‌تر او کاملاً آگاه نیستیم. وقتی او وارد مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه نیویورک می‌شود، این مسأله تغییر می‌کند. صدای او بلندتر و هیجان زده‌تر می‌شود. ناامنی‌های او در مورد نوشته‌ها و احساساتش برای خوانندگان روشن می‌شود. ما می‌بینیم که او در نهایت به خودش تبدیل می‌شود، نه دختر مادرش، بلکه خود خودش.
این فصل‌ها درک دقیقی از نوع تروما و دردی ارائه می‌دهد که ناخواسته و ناخودآگاه به نسل بعدی منتقل می‌شود.
فرایند تربیت یون جی به عنوان یک شاعر در غم و اندوهی که کتاب را پر کرده مشهود است. او یاد می‌گیرد که از زبان به عنوان وسیله‌ای برای ارتباط با دیگران استفاده کند و محصول این ارتباط این خاطرات تلخ است. «زبان جادویی دیگران» ما را در سفر یون جی با خود به همراه می‌برد تا با تاریخچه خانوادگی او و نقشی که سیاست و جنگ بر روی فرد و نسل‌های بعدی دارد، آشنا شویم.
ما می‌بینیم که یون جی در نهایت به خودش تبدیل می‌شود، نه دختر مادرش، بلکه خود خودش.