بابک خواجه‌پاشا، کارگردان سینما که این روزها نخستین فیلمش(در آغوش درخت) روی پرده سینماست، می‌گوید: من ارادت زیادی به امام رضا(ع) دارم و این ربطی به کار و شغل من ندارد و هر سال یک یا دو بار خودم یا با خانواده به مشهد می‌آیم و حالم با حضور در جوارش خوب می‌شود.
همشهری آنلاین: خواجه‌پاشا که سال گذشته دومین فیلمش (آبی روشن) در جشنواره به نمایش درآمد، این روزها در سفر مشهد به سر می‌برد. عکسی از او در فضای مجازی و در چایخانه حرم امام منتشر شده. این کارگردان درباره حضور در حرم می‌گوید: هر سال یک یا دو بار به‌تنهایی یا با خانواده به مشهد می‌آیم. این حضورم در حرم خیلی دلی است و ربطی به شغل و سینما ندارد. ارادتم به امام رضا(ع) تربیتی و هویتی است و مانند هزاران ایرانی دیگر در جان و پوست و گوشت من است. گاهی در این سفر چندروزه‌ام به حرم به چایخانه هم می‌آیم. این ارادتی است که من دارم و فکر می‌کنم همه ایرانی‌ها این‌گونه‌اند.
این کارگردان ادامه می‌دهد: ما همیشه در سختی‌ها و احوالات درونی و دلی خود به امامان متوسل می‌شویم و من نیز این‌گونه‌ام. با حضورم در حرم آرامش می‌یابم. این نکته قابل توجه است که صفت زیبایی در پسوند امام رضا(ع) وجود دارد و آن رأفت و مهربانی است. کشور ما با مهربانی و رأفت می‌تواند به قله برسد و این رأفت می‌تواند از سمت مسئولان باشد یا از سمت مردم.
خواجه‌پاشا در ادامه از اکران «در آغوش درخت» می‌گوید: ذاتا انبان داستانی نویسندگان مجموعه‌ای از خاطرات، زیست‌ها و اتفاقاتی است که در پیرامونشان رخ می‌دهد. ایده «در آغوش درخت» هم برای من جایی شکل گرفت که با خانواده‌ای که در آستانه طلاق بودند، روبه‌رو شدم. من استیصال فرزند خانواده را از این اتفاق حس می‌کردم و اینکه نمی‌تواند حرفش را به کسی بگوید. این اتفاق باعث شد برای انتقال چنین حسی و برای خانواده‌هایی که در آستانه جدایی‌اند، ساخت این فیلم را وظیفه خود بدانم تا شاید ادای دینی باشد برای فرزندان چنین خانواده‌هایی که هنوز نمی‌توانند در این میان تصمیمی بگیرند. وی ادامه می‌دهد: در بین همه خانواده‌هایی که پیرامون ما هستند چنین خانواده‌هایی وجود دارد. در این فیلم، من به چنین شرایط و ماجرایی دقیق‌تر شده‌ام. در واقع چون خیلی از خانواده‌ها و فرزندانشان درگیر چنین مشکلی هستند، تصمیم گرفتم در این مورد فیلمی بسازم.