نسل جدید راکتهایLong March چین به نامهای Long March 6C و Long March 12 در ادامه سال ۲۰۲۴ برای پرتاب حداکثر جرم ۲۰۰۰ کیلوگرمی و ماهوارهها مورد استفاده قرار خواهند گرفت. به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، چین در ادامه سال میلادی قصد دارد در زمینه پرتابهای فضایی قابلیتهای خود را تقویت کرده […]
نسل جدید راکتهایLong March چین به نامهای Long March 6C و Long March 12 در ادامه سال ۲۰۲۴ برای پرتاب حداکثر جرم ۲۰۰۰ کیلوگرمی و ماهوارهها مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، چین در ادامه سال میلادی قصد دارد در زمینه پرتابهای فضایی قابلیتهای خود را تقویت کرده و از چند راکت جدید لانگ مارچ رونمایی کند. بزرگ موشک سازی در این کشور زیر نظر علوم و فناوری هوافضای چین فعالیت کرده و در حال حاضر پروازهای آزمایشی را برای موشکهای جدید انجام میدهند.
موشک Long March 6C نسل جدید راکت Long March 6A است که به عنوان تنها راکت با هسته پیشران مایع و بوسترهای جانبی سوخت جامد در چین مورد استفاده قرار میگیرد. قرار است این راکت در نیمه اول امسال پرتاب خود را از مرکز ماهواره تای یوان در شمال چین انجام دهد.
یوان شنگ کارشناس علوم موشکی در آکادمی فناوری فضایی شانگهای در مصاحبه خود در تلویزیون مرکزی چین اعلام کرد: این موشک با 43 متر طول دارای سه موتور کروزن اکسیژن مایع بوده و میتواند برای ماموریتهای پرتابی برای حمل جرم ۲۰۰۰ کیلوگرمی مورد استفاده قرار بگیرد. همچنین این راکت میتواند در ماموریتهای پرتابی پر بسامد نیز ظرفیت خود را افزایش دهد.
این سازمان راکت قدرتمند دیگری به نام Long March 12 را در حال توسعه دارد که به صورت دو مرحلهای ساخته شده و با سوخت نفت سفید میتواند ۱۰ هزار کیلوگرم جرم را به مدار پایینی زمین برساند. همچنین امکان حمل حداکثر ۶۰۰۰ کیلوگرم تا مدار خورشید همگام وجود دارد. این ماهواره با هدف تقویت قابلیتهای چین در پرتاب ماهواره تولید شده است. پرتاب Long March 12 نیز از مرکز پرتاب تجاری جدید چین Wenchang صورت گرفت. حمل این راکت قدرتمند با قطر ۳.۸ متر به صورت زمینی از طریق راه آهن انجام میشود.
چین تاکنون مجموعه زیادی از راکتهای Long March را توسعه داده که برای نخستین بار در سال ۱۹۷۰ پرتاب شدند. پیش از این در موشکهای قدیمی از پیشرانهای سمی و هایپرگولیک استفاده میشد. اما در موشکهای جدید برای سوخت از نفت سفید و سوخت هیدروژن مایع در دهه ۲۰۱۰ استفاده شده است.