به نقل از دیجیکالا_بسیاری از ما از تماشای فیلم لذت میبریم، چرا که فیلمها میتوانند احساساتی را در ما به وجود آورند؛ میتوانند ما را بخندانند یا به گریه بیندازند، تهییج یا تحریک کنند و در همه این احوالات، منجر به ارتباط عمیق با خود شوند. یک فیلم غمگین ممکن است به ما کمک کند احساسات خود را رها کنیم یا یک کمدی ممکن است روحیه ما را بهبود بخشد. فیلمها همچنین میتوانند فرصتی برای برقراری ارتباط و کشف احساسات ما به شکلی امن فراهم کنند. ما با تصور خود به جای شخصیتهای اصلی، موقعیتها و احساسات مختلف آنها را تجربه میکنیم، به گونهای که انگار تجربه آنها تجربه خود ماست. بنابراین، فیلمها هر گونه احساساتی را در ما به وجود آورند، تأثیر فیلم بر سلامت روان انکارناپذیر است.
به دلیل تأثیری که فیلمها میتوانند داشته باشند، علاقه فزایندهای به استفاده از آنها به عنوان ابزاری درمانی وجود دارد. اگرچه این حوزهای بسیار جدید است، تحقیقات تاکنون نشان میدهد که فیلمدرمانی میتواند در کمک به افراد در پردازش احساسات دشوار مؤثر باشد، که این میتواند به بهبود سلامت روان کمک کند. ما گاهی ناراحتی یا افسردگی خود را با تماشای فیلم یا سریال کمدی درمان میکنیم. یا برای گذر از موقعیتی دشوار، فیلمی را با داستانی مشابه انتخاب میکنیم تا بفهمیم افراد در آن موقعیت بهخصوص، مثلاً یک جدایی یا غم از دست دادن یک عزیز رفتار میکنند.
نتایج تحقیقات نشان میدهد که فیلم مردم را از نظر عاطفی به شیوههایی درگیر میکند که میتواند درمانی باشد. صحبت کردن درباره شخصیتهای فیلم میتواند راحتتر از بحث مستقیم درباره مسائل شخصی باشد، زیرا باعث میشود فرد از آنچه در حال تجربه آن است، فاصله احساسی داشته باشد. فیلمها همچنین میتوانند به مردم کمک کنند مهارتهای زندگی را از نحوه برخورد شخصیتهای فیلم با چالشهای خود بیاموزند.
یک تأثیر دیگر فیلمدرمانی که بسیار مهم است، کاهش و تلطیف تعارض بین والدین و نوجوانان، افزایش همدلی و گفتوگو بین آنها و کمک به بهبود مهارتهای ارتباطی است. از سویی، تماشای فیلم این قابلیت را دارد که اضطراب و استرس را کاهش دهد و این خود، درمان را جذابتر میکند.
کتاب هنر سینما اثر دیوید بوردول و کریستین تامسون نشر مرکز
تأثیر فیلم بر سلامت روان میتواند به اشکل مختلف خودش را نشان دهد. تحقیقات نشان میدهد که فیلمدرمانی به ویژه برای گروههای خاصی از مردم مفید است. به عنوان مثال، تحقیقات نشان میدهد که فیلمدرمانی میتواند به جوانان اتیستیک کمک کند تا نقاط قوت مثبت خود را شناسایی کرده و انعطافپذیری خود را افزایش دهند. همچنین میتواند به بیماران روانپزشکی کمک کند تا افکار و احساسات خود را بیان کنند. مطالعه دیگری همچنین نشان میدهد که تماشای فیلمهای ابرقهرمانی و بحث درباره آنها به جوانان مبتلا به اسکیزوفرنی اجازه میدهد قدرت و معنا را در مشکلاتی که با آن مواجه هستند، پیدا کنند.
اما از آنجا که تحقیقات در این زمینه به تازگی آغاز شده است، برای ادامه تحقیقات در این زمینه مهم است که بررسی کنیم مردم چگونه با فیلمها درگیر میشوند تا سلامت خود را بهبود بخشند و چه کسانی بیشترین سود را از فیلمدرمانی میبرند.
ارسطو بر این باور بوده است که به نظر میرسد مخاطبان تراژدیهای یونانی از طریق همدلی با شخصیتها، فرآیند سودمند پاکسازی عاطفی (یا کاتارسیس) را طی میکنند. تماشای فیلم و سریال هم تأثیری مشابه دارد و فضای امنی را برای احساس و بیان احساسات بدون تجربه پیامدهای دنیای واقعی در اختیار مخاطب قرار میدهد.
فیلم تصاویر، داستان، استعاره و موسیقی را یکجا کنار هم قرار میدهد و همه اینها مزایای درمانی دارند. دسترسی به فیلمها و سریالها در این دوره دیگر بسیار راحت است و میتوانند چیزی آشنا و آسان برای صحبت به عنوان مبنای گفتوگوهای درمانی ارائه کنند. فیلمها فضای امنی را برای بیان احساسات در اختیار مخاطب قرار میدهند.
اما در حالی که تحقیقات نشان میدهد فیلمدرمانی میتواند مفید باشد، راهنماییها و دستورالعملهای کمی درباره بهترین روش استفاده از فیلم در درمان وجود دارد. اما از نتایج تحقیقات و روشهای اندکی که برای فیلمدرمانی وجود دارد میتوان در چند مرحله از صحبت درباره تجربه تماشای فیلم در درمان نزد درمانگر یا درمان شخصی استفاده کرد.
این روش شامل تعامل ذهنی، مشاهده واکنشها، بیان تجربه، شناسایی ارتباط شخصی و کاوش در احتمالات جدید میشود. با اینکه اگر مشکلات سلامت روانی را تجربه میکنید، مراجعه به یک درمانگر توصیه میشود، هر کسی میتواند از این روش برای ارتباط دقیقتر با فیلمها و سریالهای تلویزیونی که تماشا میکند، استفاده کند.
اولین مرحله از این روش فیلمدرمانی شامل یک بررسی آگاهانه برای در نظر گرفتن احساسات خود است و باید روز خوبی را برای برقراری ارتباط با فیلم انتخاب کنید. بعد تأثیر تماشای فیلم یا تأمل در آن را در نظر بگیرید.
اگر احساس میکنید که میتواند فراتر از این مرحله بروی، افکار، احساسات و واکنشهای فیزیکی خود را در حین تماشای فیلم با دقت مشاهده کرده و به آنها دقت کنید. سعی کنید از احساسات خود بدون قضاوت کردن آنها فاصله بگیرید کنید نه اینکه با آنها همراه شوید.
پس از تماشای فیلم، هر احساسی را که تجربه میکنید، نام ببرید. نوشتن این موارد میتواند مفید باشد. نسبت به احساسات خود کنجکاو باشید و سعی کنید متوجه شوید که آیا نسبت به بعضی احساسات خود، آگاهی فیزیکی در بدن خود دارید، مثلاً تنش یا آرامش. گاهی اوقات وقتی متوجه احساسی میشویم، ممکن است تغییر کند. همچنین میتوانید به آنچه آن احساس بخصوص نیاز دارد، فکر کنید (مثلاً مهربانی یا درک) و دریافت آن را تصور کنید.
بعد، مشخص کنید که این فیلم برای شما چه معنایی دارد. توجه داشته باشید که با چه کسی همذات پنداری کردهاید و چگونه سفر شخصیت ممکن است چالشها و دستاوردهایتان را به شما یادآوری کند. در حالی که فیلمها میتوانند بینشی از زندگی گروهها و فرهنگهای مختلف ارائه کنند، فقط مطمئن شوید که رویکرد انتقادی درباره نحوه نمایش این شخصیتها یا مسائل داشته باشید. این میتواند به جلوگیری تقویت کلیشهها یا تصویرسازیهای نادرست کمک کند.
این نکته را در نظر بگیرید که چگونه فیلم میتواند به شما در کشف فرصتها و استراتژیهای جدید برای رشد کمک کند. به این فکر کنید که شخصیتهای فیلم چگونه مشکلات را حل کردند و هر آنچه میتوانید از آن بیاموزید. به پیوندهای میان داستان فیلم و داستان شخصی خود توجه کنید و اگر میخواهید داستان را تغییر دهید یا دنبالهای برایش بنویسید.
دفعه بعد که به تماشای فیلم مینشینید، به این فکر کنید که چگونه میتوانید بهترین استفاده را از این تجربه ببرید. بهکارگیری روشهای فیلمدرمانی برای حل مشکلات به شما کمک کنند تا با دقت بیشتری با آنچه تماشا میکنید، درگیر شوید و در نتیجه، به شما کمک کنند چیزهای جدیدی درباره خودتان بیاموزید و تأثیر فیلم بر سلامت روان خود را مشاهده کنید.
منبع: theconversation