به نقل از دیجیکالا:
طراحی گوشیهای موبایل در طول سالها با تغییرات زیادی روبرو شده است. برخی مشخصهها مانند کیبوردهای کشویی و بدنههای باریک کنار گذاشته شدهاند و در عوض ویژگیهای جدیدی مورد توجه قرار گرفته است. بیشتر گوشیهای جدید از دو دکمه برای افزایش و کاهش صدا و همچنین دکمهی پاور بهره میبرند. البته در این زمینه استثناهایی هم وجود دارد. اما در این مطلب میخواهیم این بحث را مطرح کنیم که چرا گوشیها به دکمههای فیزیکی بیشتری نیاز دارند.
چرا خبری از دکمهها نیست؟
گوشیهای موبایل قبلا از قطعات متحرک بیشتری بهره میبردند. به عنوان مثال میتوانیم به کیبوردهای کشویی، نمایشگرهای چرخان و البته دکمهها اشاره کنیم. به طور مشخص، در یک دوران بیشتر گوشیهای اندرویدی فقط دارای ۴ دکمهی مخصوص برای حرکت در رابط کاربری بودند. با گذشت زمان، بسیاری از این ویژگیها کنار گذاشته شدهاند. بخش مهمی از این موضوع به افزایش دوام و عمر بدنه برمیگردد که موضوع مهمی محسوب میشود.
قطعات متحرک در کل آمار خرابی بسیار بالایی دارند. کیبوردهای کشویی شل میشوند، کلیدها از کار میافتند، دکمهها شکسته میشوند و دیگر موارد اینچنینی. با حذف این نوع قطعات، احتمال خرابی گوشی هم کاهش پیدا میکند. همین موضوع را میتوانیم برای جک هدفون هم مطرح کنیم.
اما چرا افزایش دکمهها برای گوشی موضوع مهمی است؟
از نظر فنی، گوشیهای هوشمند جدید هیچ نیازی به دکمههای فیزیکی ندارند. هم آیفون و هم اندروید بدون نیاز به دکمههای فیزیکی میتوانند کارهایی مانند کاهش و افزایش صدا را انجام دهند و به نظر میرسد فقط دکمهی پاور اهمیت زیادی دارد. با این حال، شرکتهای سازنده همچنان این دکمهها را نگه میدارند زیرا نسبت به دکمههای نرمافزاری استفاده از آنها راحتتر است.
اما به غیر از این موارد، میتوانیم کاربردهای بسیار بیشتری را برای دکمههای فیزیکی مطرح کنیم. در حال حاضر تمام گوشیها دارای دستیار دیجیتالی هستند اما روشهای بهرهگیری از این دستیارهای هوشمند چندان ایدهآل نیست. سریعترین روش، صدا زدن گوشی با بیان یک کلیدواژهی خاص است. اما برخی کاربران دوست ندارند بخشی از شارژ باتری گوشی آنها برای گوش دادن دائمی به فرمان صوتی موردنظر هدر برود. در این میان باید به بهرهگیری برخی گوشیهای اندرویدی از دکمهی مختص گوگل اسیستنت اشاره کنیم که ایدهی خوبی بود.
در کشورهای پیشرفته، بخش بزرگی از کاربران در فروشگاهها مبالغ مربوط به خریدهای خود را با گوش پرداخت میکنند. بنابراین شرکتها با اختصاص یک دکمه برای کیف پول، میتوانند این فرایند را بسیار راحتتر از گذشته کنند. واقعیت این است که اختصاص یک دکمه با کارکرد مشخص در بدنهی گوشی، احتمالا با استقبال گسترده روبرو نمیشود. زیرا هرکدام از کاربران نیازهای متفاوتی دارند. بنابراین شرکتها میتوانند یک دکمهی بیشتر در بدنه را تعبیه کنند و به کاربران اجازه دهند با توجه به نیازهای خود، آن را شخصیسازی کنند.
آیا میتوانیم دکمههای گوشی را افزایش دهیم؟
متاسفانه واقعیت این است که صنعت گوشیهای موبایل به سمت حذف کامل دکمههای فیزیکی گام برمیدارد. بنابراین در این شرایط فعلی اگر خواستار بهرهگیری از دکمههای بیشتری باشیم، چه کارهایی میتوانیم انجام دهیم؟ در این شرایط چند گزینه پیش روی ما قرار دارد.
به عنوان مثال باید به امکان ضربه زدن بر پنل پشتی گوشیهای اندرویدی و آیفون به منظور انجام یک کار خاص اشاره کنیم. در این زمینه محدودیتهای زیادی وجود دارد اما در هر صورت برخی کاربران از این روش استفاده میکنند. البته پنل پشتی گوشی دکمهی فیزیکی نیست، اما میتواند به عنوان جانشین یک دکمهی فیزیکی موردنظر شما انجام وظیفه کند.
در نهایت نباید وجود برخی اپلیکیشنهای اندرویدی برای شخصیسازی دکمههای فیزیکی موجود در گوشی را از قلم بیندازیم. به عنوان مثال Button Mapper یکی از محبوبترین اپها برای چنین کاری است که برای بهرهگیری از ویژگیهای بیشتر، میتوانید نسخهی پولی آن را خریداری کنید.
با وجود مزایای زیاد دکمههای فیزیکی بیشتر برای گوشیهای موبایل، در هر صورت نباید انتظار افزایش این دکمهها را داشته باشیم. حتی در این میان شایعاتی در مورد حذف تمام دکمههای فیزیکی از نسلهای بعدی آیفون به گوش میخورد. بنابراین چارهای جز پذیرش روند تغییرات فعلی نداریم.
منبع: How to Geek