به نقل از دیجیکالا:
سریال «فرندز» یا همان «دوستان» سنتها و قراردادهای بسیاری داشت. پس از ۱۰ سال و در قسمت آخر سریال، شاهد شکستهشدن یکی از این سنتها بودیم. سنتی که در تکتک قسمتهای قبلی رعایت شده بود. اما این تصمیم سازندگان به کنارزدن رسمشان، باعث شد که قسمت پایانی سریال تبدیل به یک شاهکار شود. دههی ۹۰ میلادی عصر ظهور بسیاری از سیتکامهای مهم تاریخ نمایشهای تلویزیونیست. سیتکامهای خوشاقبال در این دوره با استقبال مخاطبان روبرو و برای چند فصل پیاپی تمدید میشدند. «فرندز» هم یکی از این آثار بود. این سریال که فصل اولش سال ۱۹۹۴ منتشر شد، با چنان استقبالی روبرو شد که ۱۰ فصل پیاپی ادامه پیدا کرد. طی این ۱۰ فصل، تکیهکلامهای شخصیتهای سریال وارد فرهنگ عامه شد و برخی از مردم حتی طرز پوشش خود را هم با الهام از شخصیتهای سریال انتخاب کردند. برای مثال، مدل موی ریچلی یک مدل محبوب شد.
مونیکا، چندلر، جویی، فیبی، راس و ریچل، هرکدام امضای خودشان را داشتند؛ آنها تکیهکلام و رفتارهای منحصربهفردی داشتند که لحظاتی بهیادماندنی خلق کرد. اما «فرندز» سنتهای دیگری هم داشت. یکی از مهمترین و معروفترین آنها این بود که عنوان هر قسمت از سریال، با دو واژهی یکسان شروع میشد و این دو واژه در عنوان هر قسمت تکرار میشدند. اما این سنت در قسمت پایانی سریال شکسته شد. با وجود این سنتشکنی، عنوان قسمت پایانی هم مانند قسمتهای دیگر، درخشان بود.
چرا قسمت پایانی سریال «فرندز» قانون نامگذاری را زیرپا گذاشت؟
«فرندز» الگوی عجیبی را برای انتخاب عناوین قسمتهایش در نظر گرفت. هر قسمت با عبارت انگلیسی “The One…” شروع میشود که به فارسی میتوان آن را «اون قسمتی که…» ترجمه کرد. سازندگان سریال پس از اینکه متوجه شدند عنوان هر قسمت قرار نیست روی تیتراژ نشان دادهشود، تصمیم گرفتند اینطوری قسمتها را نامگذاری کنند. چرا که فکر میکردند قرار نیست کسی از آنها باخبر شود. از طرف دیگر، وقتی که کسی میخواست راجعبه قسمت خاصی از سریال حرف بزند و به آن اشاره کند، احتمالاً با «اون قسمتی که…» معرفی میکرد. قسمت آزمایشی سریال در ابتدا «آزمایشی» نام داشت. اما بعدتر نامش به «اون قسمتی که مونیکا هماتاقی پیدا میکنه» و «اون قسمتی که همه چیز شروع شد» تغییر کرد تا تنها قسمتی که از این قانون تبعیت نمیکند، همان قسمت پایانی باشد.
قسمت پایانی «فرندز» با عنوان «آخرین قسمت» به دو بخش تقسیم شدهبود؛ انگار که بهمثابهی یک رویداد باشد. چرا که واقعاً هم همینطور بود. «آخرین قسمت» داستان همهی شخصیتهای اصلی را صورتبندی کرد و پایان داد (گرچه داستان جویی در اسپینآف ناموفق «جویی» ادامه یافت). از همین رو این قسمت پر از رویداد بود. دلیل اصلی شکستهشدن سنت نامگذاری در این قسمت هرگز از طرف تیم تولیدکننده مشخص نشد. اما میتوان حدس زد که یکی از علل اصلی آن این است که قسمت پایانی روی رویداد واحدی متمرکز نبود. البته که بیرونزدن ریچل از هواپیما، نقطهی اوج این قسمت است و بیشتر از بقیهی بخشها مورد بحث قرار میگیرد، اما گذاشتن این بخش در عنوان باعث میشد داستان بقیهی شخصیتها به حاشیه برود.
عنوان قسمت پایانی «فرندز» هوشمندانه بود (با وجود سنتشکنیاش)
سازندگان «فرندز» میتوانستند عنوانی متناسب با سنت پیشینشان برای قسمت پایانی انتخاب کنند. اما حقیقت این است که انتخاب درست را کردند و این سنت را برای قسمت پایانی نادیده گرفتند. اینکه آنها عنوان این قسمت را «آخرین قسمت» گذاشتند، بهنوعی هنوز هم در راستای همان سنت است. چرا که باز هم اگر کسی بخواهد به آن قسمت ارجاع دهد، با گفتن «آخرین قسمت» به آن اشاره میکند. در طرف دیگر، این عنوان باعث میشود داستان یکی از شخصیتها به دیگری ارجح نشود و همهی شخصیتها از نظر اهمیت در یک سطح بمانند. «آخرین قسمت» تنها دربارهی بههمبرگشتن ریچل و راس نیست. این قسمت همچنین به فرزنددارشدن مونیکا و چندلر میپردازد و پایان خوشی برای فیبی همراه با همسرش مایک رقم میزند. «آخرین قسمت» همچنان به عنوان یکی از بهترین قسمتهای پایانی در تاریخ نمایشهای تلویزیونی باقی مانده و عنوانش هم یک عنوان شاهکار است؛ با وجود اینکه یک سنت ۱۰ ساله را شکسته.
منبع: Screen Rant