به نقل از دیجیکالا:
با توجه به ضرورت کوچ بشر به سمت انرژی‌های پاک، خودروسازان مدت‌هاست به تولید خودروهای برقی روی آورده‌اند، اما اگر الکتریسیته می تواند راه‌حل خوبی برای این مشکل باشد، چرا آب که پاک‌تر است نتواند به‌عنوان سوخت در خودروی آبی به‌کار گرفته شود؟
ایده‌ی حرکت یک اتومبیل تنها به‌وسیله‌ی آب که یکی از پاک‌ترین منابع است، می‌تواند برای هر کسی جذاب باشد. امکان به حرکت درآوردن وسایل نقلیه با یک سوخت پاک و تجدید پذیر می‌تواند به جلوگیری از آلودگی محیط زیست و حفظ آن کمک کند.
اما ایده‌ی خودروی آبی برای دهه‌ها محل بحث کارشناسان بوده است. در حالی که بعضی از خودروسازان ادعا می‌کنند فناوری مورد نیاز برای این طرح را توسعه داده‌اند، اکثر دانشمندان معتقدند نباید تا این حد سریع به سراغ آن برویم.
با وجود تمام رمز و رازهای خودروی آبی، واقعیت چیست و آیا می‌توانیم در طول حیات خود چنین محصولی را شاهد باشیم؟
چرا مردم باور دارند می‌توان از آب به‌عنوان سوخت خودرو استفاده کرد؟
بیشتر مردم به تئوری‌های توطئه علاقه دارند، به‌ویژه اگر پای سیاره‌ی زمین و منابع آن در میان باشد. به همین دلیل، هنگامی که گفته می‌شود امکان ساخت خودروی آبی وجود دارد، بیشتر مردم باور می‌کنند چنین وسیله‌‌ای می‌تواند تولید شود، اما برخی از آن جلوگیری می‌کنند. اگرچه هیچ‌گاه خودرویی که بتواند با آب حرکت کند به تولید انبوه نرسیده است، اما هنوز بسیاری باور دارند که دست‌یابی به این فناوری ممکن است.
اما ریشه‌ی این باور از کجاست؟ بسیاری از افراد به خودروی آبی ایمان دارند، چون مفهوم پاک و زیبایی است. یک جایگزین دوست‌دار محیط زیست که می‌تواند آلودگی سوخت‌های فسیلی را از بین ببرد و مشکلات تامین برق خودروهای برقی را هم نخواهد داشت. آب یک منبع تجدید پذیر است و می‌توان به‌عنوان یک گزینه‌ی پایدار برای سوخت خودرو به آن نگاه کرد.
به علاوه، آلودگی تولید شده توسط حودروی آبی در مقایسه با خودروهای بنزین‌سوز بسیار اندک یا حتی صفر است و از این نظر انتخاب بسیار پاک‌تری به شمار می‌آیند.
استنلی مِیِر مدعی بود خودروی آبی ساخته است
در دهه‌ی ۱۹۷۰، استنلی میر، مخترع آمریکایی، مدعی شده بود که یک خودروی آبی ساخته است. او می‌گفت این خودرو می‌تواند تنها با استفاده از آب به حرکت درآید و برای این کار از یک فرآیند الکترولیسیس برای تقسیم کردن مولکول‌های آب به هیدروژن و اکسیژن استفاده می‌کند و سپس سوزاندن اکسیژن می‌تواند انرژی مورد نیاز موتور را تامین کند.
او مدعی بود که سلول آبی ساخته شده توسط او می‌تواند انرژی تولید کند و به‌عنوان یک منبع سوخت جایگزین برای سوخت‌های فسیلی مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، خودروی آبی میر هیچ‌گاه به مرحله‌ی تجاری نرسید و جامعه‌ی علمی قویا ادعاهای او را رد کرد.
در حالی که عده‌ای از میر به‌عنوان یک شیاد یاد می‌کنند که اختراعش هیچ‌گاه کار نکرد، اما بعضی معتقدند که دولت آمریکا و صنعت نفت باعث به نتیجه نرسیدن کار او شدند. در هر صورت، استنلی میر توانست در بسیاری از افراد انگیزه ایجاد کند تا به دنبال راه‌های ممکن برای تحقق ایده‌ی خودروی آبی بروند.
اما یک حقیقت جالب درباره‌ی خودروی میر این است که این کار او اصلا با هدف حفظ محیط زیست نبود. در دهه‌ی ۷۰ میلادی، عربستان سعودی با قطع دسترسی آمریکا به منابع نفت باعث افزایش قیمت انرژی در این کشور شد. میر با هدف کمک به آمریکا در این شرایط به دنبال یافتن یک سوخت جایگزین برای خودروی شهروندان بود. شاید اگر ایالات متحده در آن زمان می‌دانست چطور خودروهای بنزین‌سوز را به خودروهای الکتریکی تبدیل کند، شاید هیچ‌گاه ایده‌ی خودروی آبی مطرح نمی‌شد.
در ۱۹۹۸، استنلی میر ناگهان درگذشت و از آن زمان تئوری‌های توطئه باعث شدند تا آتش این ایده بیشتر شعله‌ور شود.
تئوری‌های توطئه درباره‌ی خودروی آبی
طرفداران تئوری‌های توطئه باور دارند که شرکت‌های نفتی و دولت آمریکا در تبانی با هم تلاش می‌کنند حقیقت را درباره‌ی خودروی آبی پنهان کنند، زیرا با تحقق چنین ایده‌ای نیاز به نفت و مشتقات آن کاهش خواهد یافت و بسیاری از شرکت‌های فعال در این بخش نابود خواهند شد. همچنین، این‌گونه گفته می‌شود که شرکت‌های خودروسازی به‌دنبال افزایش فروش خودروهای بنزینی و دیزلی هستند، زیرا برایشان سودآورتر هستند.
مطلبی که در سال ۲۰۲۰ توسط Gaia منتشر شد ادعا می‌کند که آب می‌تواند به‌عنوان سوخت اتومبیل‌ها مورد استفاده قرار بگیرد. در این مطلب به چندین تئوری توطئه اشاره شده است که به محدود کردن این فناوری توسط دولت (آمریکا) اشاره می‌کنند.
در این مقاله ذکر شده است که میر مسموم شده، زیرا خودروی ساخت او تریلیون‌ها دلار هزینه روی دست کمپانی‌های نفتی می‌گذاشت. همچنین، گفته شده که او به همین دلیل برای مدتی تحت نظر بوده است. با این حال، هیچ مدرک برای اثبات این اتهام‌ها وجود ندارد.
میر طرفداران زیادی دارد که از صمیم قلب حامی او هستند و به ادعاهای او ایمان دارند. از زمان درگذشت این مخترع، پتنت‌های او منقضی شده‌اند و دیگران این فرصت را یافته‌اند تا بتوانند اختراع او را بازسازی و تکمیل کنند. با این وجود، هیچ خودروسازی تا به‌حال به دنبال طراحی چنین خودرویی نرفته است.
سازوکار خودروی آبی
ایده‌ی خودروی آبی امروزه در قالب خودروهای هیدروژنی ادامه می‌یابد. طبق اعلام Science Alert، نمونه‌های آزمایشی از خودروهایی که از آب موجود در هوا استفاده می‌کنند تا هیدروژن آن را به‌عنوان سوخت مصرف کنند، تولید شده است.
برای راه‌اندازی این خودروها، در فرآیند الکترولیسیس گازهای هیدروژن و اکسیژن از مولکول‌های آب جدا می‌شوند. در فرآیند سوزاندن گاز هیدروژن، بخار آب تولید می‌شود که آلودگی‌های ناشی از سوزاندن سوخت‌های فسیلی را ندارد و به همین دلیل راه‌حل پاک‌تری به شمار می‌آید. تمام این فرآیند به کمک سلول آبی انجام می‌شود.
کار سلول آبی این است که مقدار اندکی از آب باردار شده را دریافت و آن را به عناصر هیدروژن و اکسیژن تبدیل می‌کند. هیدروژن به شکل پاک‌تری (نسبت به سوخت‌های فسیلی) می‌سوزد. به علاوه، میر ادعا می‌کرد که سلول‌های آبی می‌توانند دوباره این دو عنصر را با هم ترکیب کنند و مخزن خود را پر کنند. موضوعی که دانشمندان با آن مخالفت می‌کنند و معتقدند از لحاظ محاسباتی ممکن نیست.
چه زمانی خودروهای آبی را در خیابان‌ها خواهیم دید؟
اگر این پرسش ذهن‌تان را مشغول کرده است که چه زمانی می‌توانیم خودروهای آبی را مانند سایر خودروها در خیابان‌ها و جاده‌ها ببینیم، در پاسخ باید گفت که در بهترین حالت، اگر چنین ایده‌ای ممکن شود، در آینده‌ای دور شاهد آن خواهیم بود.
در سال جاری میلادی یک کمپانی به نام Genesis World Energy مدعی شده تولید میزان چشم‌گیری از انرژی از ساختار مولکولی آب شده است. این شرکت حتی امکان استفاده از دستاورد خود برای خودروسازی‌ها و شرکت‌های حمل‌و‌نقل را هم مجاز دانسته است. با این حال، تا کنون هیچ شرکتی تا کنون به سراغ توسعه‌ی این فناوری نرفته است.
علاوه بر این، اگر قرار است از الکتریسیته برای جدا کردن هیدروژن و اکسیژن استفاده کنیم تا انرژی تولید کنیم، چرا همان برق را مستقیما به‌عنوان سوخت خودرو به خدمت نگیریم؟ دقیقا مانند خودروهای برقی معمولی. یا حتی بهتر از آن، چرا مستقیما به سراغ خودروهای هیدروژنی نرویم؟
رمز و رازهای خودروهای آبی
رازهای فراوانی درباره‌ی خودروی آبی وجود دارند. مفهوم خودروی آبی یعنی خودرویی که از آب به‌عنوان سوخت اصلی خود استفاده کند. اما این تمام داستان نیست. برای مثال، خودروهای هیدروژنی در واقع در مخزن احتراق هیدروژن را نمی‌سوزانند، بلکه گاز هیدروژن را با اکسیژن جو ترکیب می‌شود و از واکنش شیمیایی این دو الکتریسیته تولید می‌شود. سپس این الکتریسیته‌ی تولیدی برای راه‌اندازی موتور و حرکت خودرو به کار گرفته می‌شود.
براساس قوانین ترمودینامیک، آب سوخت به شمار نمی‌آید. تنها راهی که سوخت می‌تواند انرژی ذخیره کند این است که از یک مکان به مکان دیگر حرکت داده شود (تقریبا شبیه به ساختار سدهای هیدروالکتریک). همچنین، برای تجزیه‌ی آب به عناصر هیدروژن و اکسیژن کار پرزحمتی است و دانشمندان هنوز راه موثری برای حل این مشکل اساسی پیدا نکرده‌اند.
بر خلاف ادعای طرفداران تئوری‌های توطئه، تولید خودرویی که از آب به‌عنوان سوخت استفاده کند یک عمل قانونی است. در واقع، اگر چنین اتفاقی به وقوع بپیوندد، می‌توان از آن به‌عنوان یک دستاورد تاریخی در دنیای فناوری یاد کرد.
واقعیت خودروهای آبی
بر خلاف تمامی بدبینی‌های طرفداران تئوری‌های توطئه درباره‌ی به سرانجام نرسیدن پروژه‌ی خودروی آبی، این نوع وسیله‌ی نقلیه هنوز راه زیادی برای ورود به زندگی روزمره‌ی ما دارد. به‌جز موضوع تولید سلول‌هایی که از آب به‌عنوان سوخت استفاده می‌کنند، داتشمندان معتقدند تولید چنین وسیله‌ی نقلیه‌ای با قوانین علمی هم‌خوانی ندارد.
توسعه‌ی سیستمی کاربردی و قدرتمند که بتواند به‌خوبی موتورهای احتراقی سنتی یا موتورهای الکتریکی امروزی عمل کند یک چالش بزرگ خواهد بود. به همین دلیل، به این زودی نمی‌توانیم خودروهای آبی را در زندگی روزمره‌ی خود مشاهده کنیم، مگر این‌که جهش بزرگی در نوآوری‌های صنعت خودرو رخ دهد.
منبع: Make Use Of