باید به فال نیک بگیریم که رئیس دولت سیزدهم در جلسه شورای عالی اشتغال که پنج شنبه هفته گذشته برگزار شد، از وزیر آموزش‌وپرورش خواست تقویت هنرستان‌ها و مراکز فنی و حرفه‌ای را به‌عنوان یکی از مهمترین و زیربنایی‌ترین عرصه‌های اجرای سیاست‌های اشتغالزایی کشور، در دستور کار خود قرار دهد.
همشهری آنلاین – رابعه تیموری: این نگاه می‌تواند نقطه پایانی بر غفلت چندین‌ساله در مهارت‌آموزی دانش‌آموزان باشد وبدون تردید همین نگاه آسیب شناسانه موجب شده امسال پس از سال‌ها تعداد هنرستان‌های کشور ۲. ۵درصد افزایش پیدا کند که اتفاق ارزش‌مندی است، اما شکاف عمیق میان سیستم آموزشی کشور و نیازهای بازار کار می‌طلبد که مقوله مهارت‌آموزی دانش‌آموزان را نه‌تنها در هنرستان‌ها، بلکه در همه مقاطع تحصیلی و برای همه دانش‌آموزان موردتوجه قرار دهیم.
بیشتر بخوانید:50 درصد دانش‌آموزان باید در هنرستان‌ها تحصیل کنند
بزرگترهایی که در دهه‌های ٦٠ و ٧٠ در مقطع راهنمایی (متوسطه دوره اول کنونی) تحصیل می‌کردند، حتما به خاطر دارند که در زنگ حرفه و فن به تمرین و آموزش حرفه‌هایی مانند نجاری، آشپزی و…. می‌پرداختند و وقتی به دوره دبیرستان (مقطع متوسطه دوم کنونی) پا گذاشتند، یک روز در هفته به‌عنوان طرح کاد در خارج از مدرسه و در محل‌هایی مانند کارگاه‌های چوب‌بری، قصابی، مکانیکی و… شاگردی می‌کردند و در کنار تحصیلات نظری فوت‌وفن این مشاغل را هم می‌آموختند.
اگر چه با تغییر سیستم آموزش‌وپرورش، لزوم مهارت‌آموزی دانش‌آموزان به فراموشی سپرده نشد و در مقطع متوسطه دوره اول در قالب درس کار و فن‌آوری و در مقطع متوسطه دوره دوم در قالب مدارس فنی و حرفه‌ای و کار دانش این ضرورت دنبال شد، اما آن‌چه نمی‌توان نادیده گرفت این واقعیت است که حرفه‌آموزی دانش‌آموزان از جنبه فراگیر و همگانی آن خارج و به دانش‌آموزانی معطوف و محدود شد که برای نجات از کلنجار رفتن با فرمول‌های چغر فیزیک و شیمی و دست‌وپنجه نرم کردن با اصول و قواعد ادبیات فارسی و زبان عرب به‌دنبال راه گریزی بودند. درحالی‌که کارشناسان آموزشی معتقدند باید بر همان روال دهه‌های گذشته فرهنگ کار و ارج نهادن بر مهارت‌آموزی و کارآفرینی از سنین پایین‌تر و اوایل نوجوانی در دانش‌آموزان نهادینه شود.