کاوشگر «وویجر ۱» با جرم ۷۲۲ کیلوگرم در پنجم سپتامبر سال ۱۹۷۷ میلادی توسط آژانس فضایی آمریکا ناسا برای مطالعه سیاره‌های مشتری، کیوان، اورانوس و نپتون، مأموریت خود را آغاز کرده و حاوی صفحه‌ای طلایی با اطلاعاتی از تمدن زمینی است.
همشهری آنلاین – یکتا فراهانی: وویجر ۱ همچنان با شبکه فضای دوردست ارتباط دارد. این فضاپیما بافاصله ۱۴۲٫۳۱ واحد نجومی (معادل ۲۱٫۲۸۹ میلیارد کیلومتر) از خورشید در ۲۵ سپتامبر سال ۲۰۱۸ میلادی، دورترین فضاپیما از زمین و تنها فضاپیمایی است که به فضای بین ستاره‌ای راه‌یافته بود.
این کاوشگر همچنین از نوزدهم ژوئن ۲۰۲۴ UTC پس از ۴۶ سال، ۹ ماه و ۱۳ روز در فضاست
مطالعه فضای بین ستاره‌ای
وویجر ۱ ناسا پس از رفع مشکلات فنی، به عملیات عادی بازگشته است و همه ابزارهای آن کاملاً کار می‌کنند و به مطالعه فضای بین ستاره‌ای ادامه می‌دهند.
البته تعمیر و نگهداری برای اطمینان از صحت داده‌ها و ثبات سیستم ادامه دارد. وویجر ۱، همراه با وویجر ۲، همچنان بخش مهمی از اکتشافات اعماق فضا ناسا به شمار می‌روند.
حل مشکلات فنی و مرمت ابزار علم
فضاپیمای وویجر ۱ ناسا برای اولین‌بار پس از یک مشکل فنی که در نوامبر ۲۰۲۳ رخ داد، عملیات علمی عادی خود را انجام می‌دهد.
تیم مأموریت در ماه آوریل تا حدی مشکل را برطرف کرده بود؛ زمانی که فضاپیما را وادار کرد بازگرداندن داده‌های مهندسی را آغاز کند؛ داده‌هایی که شامل اطلاعاتی در مورد سلامت و وضعیت فضاپیما بود.
در نوزدهم ماه می، تیم فرایند مرحله دوم این تعمیر را اجرا و فرمانی را به فضاپیما ارسال کرد تا شروع به بازگرداندن اطلاعات علمی کند. دو ابزار از چهار ابزار علمی فوراً به حالت کارکرد عادی خود بازگشتند. دو ابزار دیگر نیاز به کار بیشتری داشتند.
اما در حال حاضر می‌توانند هر چهار ابزار علمی قابل‌استفاده را برگردانند.
ادامه مأموریت‌های ویجر
این چهار ابزار امواج پلاسما، میدان‌های مغناطیسی و ذرات را مطالعه می‌کنند. اما ویجر ۱ و ویجر ۲ تنها فضاپیماهایی هستند که به طور مستقیم از فضای بین ستاره‌ای که خارج از هلیوسفر است؛ یعنی حباب محافظ میدان‌های مغناطیسی و باد خورشیدی ایجاد شده توسط خورشید، نمونه‌برداری می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
رویای سفر به مریخ | استارشیپ از آغاز تاکنون
جت‌های پلاسمایی عامل بادهای خورشیدی هستند؟ | اطلاعات جدید مدارگرد خورشیدی ناسا
تعمیر و نگهداری مداوم و نقاط عطف
وویجر ۱ هنوز به کارهای جزئی بیشتری برای پاک‌سازی اثرات این موضوع نیاز دارد؛ بنابراین مهندسان نرم‌افزار زمان‌سنجی را در سه رایانه داخلی فضاپیما دوباره همگام‌سازی می‌کنند تا بتوانند دستورات را در زمان مناسب اجرا کنند. این تیم همچنین تعمیر و نگهداری را روی ضبط‌صوت دیجیتال انجام خواهند داد که بعضی داده‌های دستگاه موج پلاسما را که دو بار در سال به زمین ارسال می‌شود، ثبت می‌کند.
البته بیشتر داده‌های علمی Voyagers به طور مستقیم بدون اینکه ثبت شود به زمین ارسال خواهد شد.
طولانی‌ترین و دورترین فضاپیمای ناسا
وویجر ۱ بیش از ۱۵ میلیارد مایل (۲۴ میلیارد کیلومتر) از زمین و وویجر ۲ بیش از ۱۲ میلیارد مایل (۲۰ میلیارد کیلومتر) از این سیاره فاصله دارند. آنها طولانی‌ترین و دورترین فضاپیمای ناسا هستند. هر دو فضاپیما از کنار مشتری و زحل عبور کردند؛ درحالی‌که وویجر ۲ نیز از کنار اورانوس و نپتون عبور کرد.
مأموریت‌های وویجر
به گزارش Scitechdaily مأموریت‌های وویجر، متشکل از وویجر ۱ و وویجر ۲، کاوشگرهای فضایی دوقلوی ناسا هستند. وویجر ۱ روی مشتری و زحل متمرکز شد، درحالی‌که وویجر ۲ مشتری، زحل، اورانوس و نپتون را کاوش کرد
پس از مأموریت‌های اولیه، هر دو کاوشگر به مطالعه روی منظومه شمسی ادامه دادند و اکنون در فضای بین ستاره‌ای سفر می‌کنند و داده‌های ارزشمندی درباره هلیوسفر و جهان گسترده‌تر فراتر از منظومه شمسی ما ارسال می‌کنند. این مأموریت‌ها به طور قابل‌توجهی درک ما از منظومه شمسی را گسترش داده و در میان دورترین اجرام ساخت بشر در فضا باقی‌مانده‌اند.