مسیحیان آشوری گروه دیگری از اقلیت‌های مذهبی تهران هستند که در محله‌های مختلف پایتخت زندگی می کنند. اگرچه حضور آشوریان در ایران سابقه بسیار طولانی دارد ولی آن‌ها در حدود سال ۱۲۹۹ وارد تهران شدند.
همشهری آنلاین– سمیراباباجانپور: طبق روایت‌های تاریخی پس از جنگ جهانی دوم کسب‌وکارهای ترانزیتی و فنی رونق گرفت و دراین‌بین جمعیت زیادی از آشوریانی که به این حرفه‌ها مشغول بودند به ویژه از سلماس وارد تهران شدند. برخی نیز در وزارتخانه‌ها و ادارات دولتی راه یافتند. از خصوصیات ویژه آشوریان این است که وقتی جمعیتشان در شهری افزایش می‌یابد فعالیت‌های خود را در قالب یک انجمن پیگیری می‌کنند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
انجمن آشوریان تهران یکی از فعال‌ترین و پرجمعیت‌ترین انجمن‌های این اقلیت مذهبی در کشور است. انجمنی که با همت نخبگان آشوری به مرکزی فرهنگی و اجتماعی برای آشوریان پایتخت تبدیل شد و برنامه‌های بسیاری چون کمک به نیازمندان، بیماران، بیکاران و آموزش زبان آشوری و برنامه‌های تفریحی و آموزشی در آن انجام می‌شود.
ادی یوحنا، نایب رئیس انجمن آشوریان تهران، می‌گوید: «آشوریان ابتدای ورود به تهران بیشتر در محله‌های منطقه ۱۱ همچون محدوده خیابان مخصوص ساکن شدند. در حدود سال ۱۳۴۳ برخی از آشوریان تهران به غرب تهران رفته و در محله شهرزیبا ساکن شدند. نخستین مدرسه دخترانه آشوریان به نام مدرسه حضرت مریم (س) نیز در این محله قرار دارد. این مدرسه در سال ۱۳۴۸ ساخته شد. مدرسه پسرانه آشوریان تهران به نام بهنام در سال ۱۳۴۳ شروع به کارکرد. این مدرسه در حال حاضر در بزرگراه حکیم قرار دارد. شهروندان ایرانی و مسلمان نیز می‌توانند در مدارس آشوری درس بخوانند.»
۶ کلیسا در تهران به مسیحیان آشوری اختصاص دارد. قدیمی‌ترین کلیسای آشوری پایتخت کلیسای حضرت یوسف (ع) است که در خیابان فرصت شیرازی قرار دارد. کلیسای مارگیورکز در خیابان ستارخان و کلیسای انجیلی، آشوری و حضرت تومار در خیابان کارگرشمالی و کلیسای حضرت مریم در (س) خیابان خرمشهر و کلیسای دیگری به نام حضرت مریم (س) در خیابان سرباز متعلق به اقلیت آشوری – کلدانی است.
انجمن آشوریان تهران در محله شهرزیبا در خیابان شهید آلفرد سرکیس اردوشاهی قرار دارد. وارد ساختمان انجمن که می‌شوید بر روی دیوار تابلویی از شهدای آشوری ۸ سال دفاع مقدس خودنمایی می‌کند. لاوینیا هرمزیان از بانوان آشوری می‌گوید: «عشق به وطن در دل تک‌تک ما موج می‌زند. این شهدا غرور و افتخار ما هستند.»