ناسا نمی‌تواند کامپیوتر پیر تلکسوپ هابل را راه بیندازد

به نقل از دیجیکالا:

تلسکوپ فضایی هابل در مدار زمین

ناسا همچنان مشغول تلاش برای رفع مشکل رایانه‌ی داخلی تلسکوپ فضایی هابل است و پس از انجام چندین آزمایش بر روی ماژول‌های حافظه، نتایج نشان می‌دهند که شاید قطعه‌ی سخت‌افزاری دیگری باعث این مشکل شده باشد و خطاهای حافظه فقط یک پیامد آن باشد.

چند روز پیش بود که تلسکوپ فضایی هابل مشکل در یک رایانه‌ی داخلی مربوط به بارگذاری داده‌ها، از کار افتاد. تیم عملیاتی در حال بررسی این موضوع هستند که آیا سخت‌افزار رابط استاندارد (STINT) که ارتباط میان ماژول پردازش مرکزی رایانه (CPM) و دیگر قطعات را برقرار می‌کند یا خود CPM باعث این مشکل شده‌اند. این تیم در حال طراحی تست‌هایی است که طی چند روز آینده برای شناسایی بیشتر مسئله و دستیابی به یک راه حل احتمالی انجام می‌شود.

این مرحله برای تعیین اینکه چه سخت‌افزاری هنوز به‌درستی برای مرجع آینده کار می‌کند، اهمیت دارد. اگر مشکل مربوط به کامپیوتر داخلی برطرف نشود، تیم عملیات آماده می‌شوند تا به سخت‌افزار STINT و CPM نصب شده روی خود رایانه‌ی بارگذاری جابه‌جا شوند. این تیم آزمایش‌های زمینی و بررسی روند عملیات را انجام داده تا تمام دستورهای لازم برای انجام این جابه‌جایی را تأیید کند.

اگر سخت‌افزار CPM و STINT پشتیبان روی رایانه‌ی داخلی روشن شوند، برای ارزیابی عملکرد رایانه و بازگشت به روند عادی علمی تلسکوپ چند روز زمان نیاز است. رایانه‌ی پشتیبان از سال ۲۰۰۹ فعال نشده است، هرچند پیش از نصب روی فضاپیما به‌طور کامل روی زمین آزمایش شده است.

رایانه‌ی بارگذاری یک رایانه‌ی فضاپیمای استاندارد ناسا (NSSC-1) است که در دهه‌ی ۱۹۸۰ ساخته شده و در ماژول فرماندهی ابزار علمی و مدیریت داده‌ی تلسکوپ فضایی هابل قرار گرفته است. پس از ۱۸ سال در مدار بودن، SI C&DH در سال ۲۰۰۸ با مشکل مواجه شد که در نتیجه آخرین عملیات سرویس هابل برای آمادگی رفع این مشکل به تعویق افتاد.

در ماه می ۲۰۰۹ مأموریت STS-125 برای رسیدن به هابل پرتاب شد و فضانوردان ماژول فعلی را نصب کردند. این مأموریت شامل جایگزینی سخت‌افزار اصلی مربوط به دهه‌ی ۱۹۸۰ با چهار ماژول حافظه‌ی ۶۴K از جنس نیم‌رسانای اکسید-فلز (CMOS) است. از این میان فقط یک ماژول عملیاتی است و سه ماژول دیگر به‌عنوان پشتیبان تعبیه شده‌اند. هر چهار ماژول هم از رایانه‌های بارگذاری پشتیبان قابل دسترسی و استفاده هستند.

هرچند تلسکوپ‌های فضایی جدید و پرقدرتی مانند «جیمز وب» (James Webb) برای آینده درنظر گرفته شده‌اند اما هابل که با بیش از ۳۰ سال فعالیت در سال ۱۹۹۰ پرتاب شد، رصدهای بی‌نظیری انجام داده است و جزئیات اعماق کیهان را به تصویر کشیده است اما اکنون چالش ناسا برای رفع مشکل آن باعث ایجاد تردیدها و نگرانی‌هایی نسبت به ادامه‌ی فعالیت این تلسکوپ فضایی ارزشمند شده است.

عکس کاور: تلسکوپ فضایی هابل در مدار زمین

Credit: NASA

منبع: SciTechDaily