مطالعه اخیر ستاره شناسان نشان می دهد یک دنباله دار کشف شده به نام برناردینلی-برنشتاین (BB) که پیش از این کشف شده بود از مدت ها پیش فعال بوده است. به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، دنباله دار برناردینلی-برنشتاین (BB) از زمان کشف تا کنون فعال بوده بدین معنی که یخ آن تبخیر […]
مطالعه اخیر ستاره شناسان نشان می دهد یک دنباله دار کشف شده به نام برناردینلی-برنشتاین (BB) که پیش از این کشف شده بود از مدت ها پیش فعال بوده است.
به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، دنباله دار برناردینلی-برنشتاین (BB) از زمان کشف تا کنون فعال بوده بدین معنی که یخ آن تبخیر شده و پوششی از غبار و بخار را در اطراف آن تشکیل داده است. به همین دلیل به عنوان یک ستاره دنباله دار شناخته می شود.
ستاره شناسان می توانند با استفاده از این کشف مواد تشکیل دهنده BB را تشخیص دهند. همچنین در درک شکل گیری منظومه شمسی موثر خواهد بود. این یافته ستاره شناسان در مجله علوم سیاره ای در نوامبر ۲۰۲۱ چاپ شده است. تونی فارنهام دانشمند دپارتمان نجوم UMD و نویسنده این مقاله می گوید: هم اکنون امکان رصد ستاره های دنباله دار فعال در فاصله های زیاد نیز فراهم شده است و می توانیم ستاره های دورتر را نیز رصد کنیم. همچنین فعال شدن یک دنبالهدار نیز در تشخیص اینکه از چه چیزی ساخته شده به ما کمک می کند .اغلب این دنبالهدارها گلوله های برفی کثیف و گلوله های کثیف یخی نام گذاری می شوند. زیرا این دنباله دار ها از غبار روی یخ تشکیل شدند و از زمان شکل گیری منظومه شمسی نیز باقی ماندند. تنها در هنگام نزدیک شدن به خورشید گرم شده و یا شروع به بخار شدن میکنند. میزان گرمای مورد نیاز برای تبخیر نیز به نوع یخ بستگی دارد.
دنباله دار BB برای اولین بار در ژوئن ۲02۱ همراه با داده های مربوط به انرژی تاریک کشف شد. در این بررسی همچنین هسته درخشان دنباله دار نیز رصد شد. اما در این داده ها وضوح کافی برای تعیین پوشش غبار یخ در زمان فعال شدن آن وجود نداشت. در حالی که میانگین عرض دنبالهدارها یک کیلومتر است این دنباله دار کشف شده با عرض ۱۰۰ کیلومتر به عنوان بزرگترین دنبالهدار کشف شده محسوب میشود. دانشمندان با جمعآوری چندین هزار عکس از این دنباله دار از زمان ۲۰۱۸ تا کنون و فیلتر کردن برخی لکه های اشتباه از تصاویر موفق به مشاهده درخشش مهآلود گرد و غبار اطراف آن شدند. بدین ترتیب امکان تعیین دقیق فعال بودن آن ثبت شد. به گفته فارنهام احتمالاً این دنبالهدار دورتر از این فاصله نیز فعال بود به طوری که اکنون امکان رصد آن وجود ندارد.