محققین راز مربوط به خندق‌های سیاره مریخ را کشف کردند

دانشمندان از خیلی وقت پیش تصور می‎کرده‎اند که خندق‎های پیدا شده بر روی سطح سیاره‎ی مریخ به واسطه‎ی وجود آب مایع (آبی که فرم مایع خود در در سیارات دیگر جدا از زمین پیدا می‎شود) شکل گرفته‎اند، مشابه با چیزی که بر روی سیاره‎ی زمین نیز مشاهده می‎شود. ولی، طبق تحقیقی که اخیرا صورت گرفته […]

دانشمندان از خیلی وقت پیش تصور می‎کرده‎اند که خندق‎های پیدا شده بر روی سطح سیاره‎ی مریخ به واسطه‎ی وجود آب مایع (آبی که فرم مایع خود در در سیارات دیگر جدا از زمین پیدا می‎شود) شکل گرفته‎اند، مشابه با چیزی که بر روی سیاره‎ی زمین نیز مشاهده می‎شود. ولی، طبق تحقیقی که اخیرا صورت گرفته است، مشخص شده که در شکل‎گیری این خند‎ق‎ها آب اصلا نقشی ندارد. بنابراین چه رازی پشت این معما قرار گرفته است؟

محققان دانشگاه جان هاپکینز به دنبال مطالعه‎ی تصاویر گرفته شده از مدارنورد تحقیقاتی مریخ (Mars Reconnaissance Orbiter) ناسا در رابطه با نحوه‎ی شکل‎گیری این خندق‎ها، متوجه شده‎اند که سطح این حفره‎ها به هیچ وجه توسط آب مایع تغییر نیافته است.

این نتیجه‎گیری بر اساس صحبت‎های زیر گرفته شده است:

مساحت تصاویر گرفته شده در حدود 3 کیلومتر از کناره‎ی شرقی «دهانه‌ی هیل» (Hale Crater) است دوربین آزمایش علمی تصویربرداری با وضوح بالا (HiRISE یا های‎رایز) قرار گرفته بر روی مدارنورد تحقیقاتی مریخ ناسا تصویری از نور مرئی گرفت. همین مدارنورد با استفاده از طیف سنج تصویربرداری شناسایی فشرده برای مریخ (CRISM) تصویر دیگری را گرفته است (تصویر دوم در عکس بالا) که در آن ترکیب مواد بر اساس هویت رنگی آن‎ها مشخص است.

با بررسی هویت رنگی مواد موجود در رنگ آبی می‎توان متوجه‎ی مطابقت آن با سطح تغییر نیافته‎ی مواد فلزی، با منشاء آتش‎فشانی، شد. ماده‎ی معدنی Mafic (گروهی از مواد معدنی) از دهانه‎ی هیل تراشیده شده و به صورت شیب به سمت پایین در امتداد کانال‎های کوچک انتقال داده شد. هیچگونه ماده‎ی معدنی آبداری در این حفره‎ها، طبق داده‎های به دست آمده از CRISM، شناسایی نشد که نشان از تعامل محدود یا عدم تعامل بین ماده‎ی mafic با آب مایع دارد.

اگر آب نقشی در این پدیده نداشته است، پس چه چیزی پشت راز خندق‎های سیاره‎ی مریخ قرار دارد؟ محققان مطمئن نیستند، ولی آن‎ها عقیده دارند که “مکانیسمی که نیازمند آب نیست” را باید مقصر این ماجرا دانست. تئوری که در این زمینه مطرح شده این است که فرآیند حرارت دیدن و انجماد یخ دی اکسید کربن به صورت دائم در طول بیش از میلیون سال، و حتی در حال حاضر، در این ماجرا دخیل است.