دانشمندان هنوز نمی‌دانند گودال‌های مریخ حاوی چه موادی بوده و آیا می‌توان از آنها به عنوان پناهگاهی برای بازدید کنندگان انسان از مریخ استفاده کرد یا خیر. به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، انسان‌هایی که قرار است از مریخ بازدید کنند باید به نوعی خود را از تشعشعات، طوفان‌های گرد و غباری و […]
دانشمندان هنوز نمی‌دانند گودال‌های مریخ حاوی چه موادی بوده و آیا می‌توان از آنها به عنوان پناهگاهی برای بازدید کنندگان انسان از مریخ استفاده کرد یا خیر.
به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، انسان‌هایی که قرار است از مریخ بازدید کنند باید به نوعی خود را از تشعشعات، طوفان‌های گرد و غباری و نوسانات دما در این سیاره حفظ کنند. این سیاره ممکن است شباهت زیادی به زمین یا ماه داشته باشد اما لوله‌های گدازه‌ای و زیر سطحی بزرگی در آن وجود دارند که امکان ساخت پناهگاه را در خودخواهند داشت. طبق پژوهش‌های انجام شده بخش‌هایی از لوله‌های گدازه‌ای که دریچه نور نام گرفته فرو ریخته و امکان دسترسی به این پناهگاه‌های زیرزمینی را فراهم کردند.
تصاویری که توسط دوربین آزمایش علمی تصویربرداری در مدار گرد شناسایی مریخ ثبت شده است نشان می‌دهد این گودال‌ها چند متر عرض داشته و بسیاری از آنها در منطقه ارسیا مونز قرار دارند. این منطقه یکی از سه آتشفشان خاموش کوه تارسیس است که عرض آن به هزاران کیلومتر می‌رسد. همچنین این بخش نسبت به دیگر بخش‌ها در سطح مریخ ارتفاع بیشتری دارد و ارتفاع آن به طور متوسط به حدود ۱۰ کیلومتر می‌رسد.
طبق داده‌های به دست آمده این منطقه در گذشته یک منطقه آتشفشانی فعال بوده است. گودال‌های حاصل شده نیز به دلیل فعالیت‌های آتشفشانی باستانی ایجاد شدند. این گودال‌ها در منطقه آرسیا مونز وجود دارند که دریچه‌های نوری فرو ریخته امکان ورود به آنها را فراهم کرده است. چنین گودال‌هایی در زمین در آتشفشان‌های هاوایی نیز وجود دارند. امتداد این گودال‌ها به لوله‌های گدازه یا غارهای طولانی منتهی نشده و در واقع به دلیل ایجاد یک فروپاشی در زیر زمین در منطقه عمیق‌تر ایجاد شدند. محققان امیدوارند فضانوردان بتوانند در آینده از این لوله‌ها به عنوان زیستگاه‌های بادی استفاده کرده و بدین وسیله از نوسانات دما، ریز شهاب سنگ‌ها و تشعشعات محافظت شوند.