یکی از آسیب‌های اصلی که می‌تواند باعث کاهش عمر ماهواره‌ها شود تشعشعات فضایی است. اما ماده خاص دانشمندان که به عنوان ماده نسل بعدی معرفی شده است می‌تواند باعث افزایش مقاومت ماهواره‌ها در مقابل پرتوهای کیهانی باشد. همچنین این ماهواره‌ها می‌توانند خودشان را به شکلی موثر ترمیم کنند. به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی […]
یکی از آسیب‌های اصلی که می‌تواند باعث کاهش عمر ماهواره‌ها شود تشعشعات فضایی است. اما ماده خاص دانشمندان که به عنوان ماده نسل بعدی معرفی شده است می‌تواند باعث افزایش مقاومت ماهواره‌ها در مقابل پرتوهای کیهانی باشد. همچنین این ماهواره‌ها می‌توانند خودشان را به شکلی موثر ترمیم کنند.
به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، محققان یک ماده نیمه هادی از نسل جدید پروسکایت هالید فلزی توسعه دادند که می‌تواند مقاومت بالایی در برابر آسیب‌های تشعشع داشته و حتی این آسیب‌ها را بازیابی و التیام ببخشد. محیط فضا به عنوان یکی از محیط‌های پر از تشعشعات شدید و خشن محسوب می‌شود. بنابراین برای طراحی فضاپیماها و ماهواره‌ها باید از موادی استفاده کرد که بتواند این شرایط را به خوبی تحمل کند.
پروسکایت‌های هالید فلزی که در دهه‌های گذشته کشف شده اند در پوسته زمین به وفور یافت می‌شوند. این ماده جاذب نور خورشید است و می‌تواند آن را به شکل موثر به الکتریسیته تبدیل کند. می‌توان از این ماده به شکل موثر برای صفحات خورشیدی مبتنی بر فضا استفاده کرد. علاوه بر آن ماهواره‌ها یا زیستگاه‌های فضایی آینده نیز می‌توانند از این ماده ساخته شوند.
در حال حاضر استفاده از این ماده به شکل جوهر است. محققان جوهر پروسکایت‌ها را روی صفحات شیشه‌ای یا پلاستیکی قرار داده و سپس لایه نازکی از آن را روی دستگاه‌ها ایجاد می‌کنند که بسیار انعطاف پذیر است. سلول‌های خورشیدی حاوی لایه نازک از پروسکایت می‌توانند همانند سلول‌های خورشیدی سیلیکونی عملکرد خوبی از خود نشان دهند.
اکنون محققان آزمایش‌های گسترده‌ای را روی این ماده با هدف سنجش میزان مقاومت آن در برابر تشعشعات انجام دادند. محققان با قرار دادن سلول‌های خورشیدی پروسکایت در معرض پروتون‌های با انرژی متفاوت متوجه ویژگی منحصر به فردی در این ماده شدند. این ماده می‌تواند آسیب‌های ناشی از پروتون‌های کم انرژی را التیام بخشیده و به دلیل وجود پروتون‌های پر انرژی امکان بازیابی و ادامه عملکرد دستگاه را فراهم کند. با وجود تخریب این ماده در معرض اکسیژن و رطوبت، مقاومت آن در برابر تشعشعات شدید بسیار بالا است. علاوه بر آن در محیط‌های خشن که حتی نیمه هادی‌های سیلیکونی معمولی نیز از بین می‌روند، این ماده قابلیت ترمیم شوندگی دارد.
