سرمربی اسبق تیم فوتبال تراکتور گفت: هرگز مردم ایران و هواداران تراکتور را فراموش نمی‌کنم. زمانی که سرمربی تراکتور بودم تمام تلاشم را کردم و الان نمی‌دانم که یک روز به ایران بر می‌گردم یا خیر. قبل از مرگم می‌خواهم در تبریز باشم تا با هواداران خداحافظی کنم.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا آنهایی که هوادار تراکتور هستند و سن و سال بیشتری دارند، حتماً تونی اولیویرا را به خاطر دارند. سرمربی پرتغالی و موفق تراکتور که در سه مقطع هدایت این تیم را بر عهده داشت و البته از محبوبیت بالایی هم نزد هواداران تبریزی برخوردار بود. تراکتور با تونی اولین قهرمانی خود را به دست آورد و با شکست مس کرمان جام حذفی فوتبال ایران را فتح کرد. تونی که بعد از تراکتورف مدتی در لیگ کویت مربیگری کرد، حالا در ۷۷ سالگی دوران بازنشستگی را سپری می‌کند. بی‌خبری از او باعث شد تا سراغ سرمربی اسبق تراکتور برویم. مردی که می‌گوید علاقه‌مند است قبل از مرگ به تبریز سفر کند و یک بار دیگر هواداران تراکتور را از نزدیک ببیند. ماحصل گفت و گوی حدوداً ۴۰ دقیقه‌ای ما با تونی را در ادامه می‌خوانید.
به عنوان اولین سوال می‌خواهیم بدانیم که تونی اولیویرا در این روزها چه کار می‌کند و آیا کاملاً از فوتبال دور شده است؟
خیر. من از فوتبال دور نشدم و مشغول آنالیز و تحلیل برنامه‌های فدراسیون فوتبال پرتغال هستم. در کنار آن، دو روز در هفته در برنامه‌های تلویزیونی حاضر می‌شوم و درباره فوتبال پرتغال، آمریکا و اتفاقاتی که در فوتبال آسیا و اروپا می‌افتد، صحبت می کنم. هرچند همیشه بازی‌های بنفیکا را دنبال می‌کنم و می‌بینم؛ زیرا سال‌های زیادی را در این باشگاه بودم. بنابراین من همواره در فوتبال هستم و هرگز از آن دور نشدم.
شما الان به عنوان سرمربی هیچ تیمی فعالیت فعالت نمی‌کنید؟
خیر. در دو سال گذشته به عنوان سرمربی فعالیتی نداشتم و ندارم ولی کارم با سرمربیگری تمام نشده است. در حال حاضر همانطور که پیش از این گفتم در تلویزیون فعالیت دارم و درباره فوتبال نظرات کارشناسانه خود را بیان می‌کنم.
در سال‌های اخیر هیچ فعالیتی در فوتبال و به عنوان مربی نداشتید. آیا شما در این مدت پیشنهادی به دست‌تان نرسید یا اینکه نمی‌خواستید به عنوان سرمربی فعالیتی داشته باشید؟
همانطور که به شما گفتم من کارم با سرمربیگری تمام نشده است اما در حال حاضر در هیچ باشگاهی فعالیت نمی کنم.
با این حساب شما هیچ پیشنهادی هم دریافت نکردید؟
من هنوز مدرک مربیگری خود را دارم اما در این سال‌های اخیر به هیچ باشگاهی نرفتم. زمانی که ویروس کرونا در تمام جهان شیوع پیدا کرد آخرین پیشنهادی که داشتم از تراکتور بود و من هم آن را نپذیرفتم. به این دلیل که در آن زمان خیلی شرایط سخت بود؛ نه فقط برای من بلکه برای همه مردم جهان. بنابراین در آن زمان با محمدرضا زنوزی، مالک تراکتور برای آنکه سرمربی این تیم شوم به توافق نرسیدم.
آیا بازی‌های تراکتور را می‌بینید؟
همه می‌دانند که من چقدر تراکتور و هواداران این تیم را دوست دارم. با این حال من فقط نتایج را دنبال می‌کنم و بازی‌های تراکتور را نمی‌بینم. من نتایج و جایگاه تراکتور را در جدول لیگ برتر می‌دانم اما درباره تیم کنونی اطلاعات زیادی ندارم. البته می‌دانم که این فصل بازیکنان جدیدی به این تیم آمده‌اند. از زمانی که تبریز را ترک کردم همیشه نتایج این تیم را دنبال می‌کردم.
شما خیلی بین طرفداران تراکتور محبوب بودید و هنوز هم بعد از گذشت این همه سال محبوبیت شما حفظ شده است. چرا دوباره هدایت این تیم را قبول نکردید؟
جواب این سوال را دادم. تراکتور به من پیشنهاد داد اما به خاطر شیوع ویروس کرونا قبول نکردم. با این حال می‌دانم که در ۲ سال گذشته یک سرمربی اسپانیایی هدایت این تیم را برعهده داشت و الان یک کروات سرمربی است و بازیکنان پرتغالی نیز در این تیم بازی می‌کنند.
بهترین خاطره شما در تراکتور چه بود؟
من خاطرات خوبی از تراکتور دارم. اول از همه باید بگویم که همدلی خوبی بین من و هواداران وجود داشت و طرفداران تراکتور می‌دانستند که چطور به سرمربی خود عشق بورزند. همچنین سرمربی تراکتور بودن یکی از بهترین تجربیاتی بود که داشتم. یکی از بهترین لحظه‌های من در تراکتور زمانی بود که ما قهرمان جام حذفی شدیم. یکی دیگر از بهترین خاطراتم زمانی است که وقتی به فرودگاه رسیدم هواداران زیادی را دیدم که بسیار برای قهرمانی ما خوشحال بودند.
و تلخ‌ترین خاطره؟
یکی از تلخ‌ترین لحظه‌هایی که هرگز فراموش نمی‌کنم، این بود که ما در سال ۲۰۱۵ با نفت تهران بازی داشتیم. ما قهرمانی را به خاطر قضاوت نادرست علیرضا فغانی از دست دادیم و او را نخواهم بخشید. ما می‌توانستیم این بازی را ببریم و قهرمان شویم. من لحظات خوبی در ایران داشتم و مردم کشور شما خیلی خوب و مهربان هستند. مخصوصا هواداران تراکتور. من هرگز تنها نبودم و همه هواداران به من احترام می‌گذاشتند و بسیار محبت می‌کردند.
بهترین بازیکن شما در تراکتور چه کسی بود؟
نمی‌خواهم اسم بازیکنی را بگویم، زیرا بازیکنان خوبی چون کیانی، ابراهیمی، کریمیان، دقیقی و انصاری‌فرد و خیلی از بازیکنان دیگر در تراکتور بازی می‌کردند. نام برخی از بازیکنان از یاد برده‌ام تا به آنها اشاره کنم. از نظر من تمامی بازیکنان خوب بودند و همه را دوست دارم.
به خاطر دارم که رابطه نزدیکی با کارلوس کی‌روش داشتید. هنوز هم با او در ارتباط هستید؟
بله. رابطه خوبی با او داشتم و دارم. ولی به یاد دارم روزهای اول که کارلوس کار خود را در تیم ملی فوتبال ایران شروع کرد، بسیاری از او راضی نبودند. با این حال شما نمی‌دانید که کی‌روش چه مربی خوبی است. او زمانی که هدایت تیم ملی فوتبال ایران را برعهده گرفت نتایج خوبی کسب کرد و کار کی‌روش فوق‌العاده بود.
اما کی‌روش در مقطع دوم که هدایت تیم ملی ایران را پذیرفت، نتایج مناسبی کسب نکرد..
کی‌روش چند بار ایران را به جام جهانی برد و کار او به عنوان سرمربی خوب بود. الان آقای قلعه‌نویی هدایت تیم ملی فوتبال ایران را برعهده دارد. قلعه‌نویی در لیگ ایران افتخارات بسیاری به دست آورد و مطمئن هستم که الان به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران، او را در جام جهانی بعدی به میزبانی کانادا، آمریکا و مکزیک می‌بینم.
بنابراین شما فکر می کنید ایران می تواند به جام جهانی بعدی برود؟ شما همچنین درباره قلعه‌نویی صحبت کردید. عملکرد او را به عنوان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران چطور می بینید؟
زمانی که در ایران بودم ارتباط خوبی با آقای قلعه‌نویی داشتم. زمانی هم که به تراکتور رفتم، قلعه‌نویی این تیم را ترک کرده بود. ما در مقابل هم بازی کردیم، زیرا قلعه‌نویی سرمربی استقلال شده بود ولی همواره ارتباط خوبی با هم داشتیم و او یکی از بهترین مربیان ایران است. به همین دلیل است که الان هدایت تیم ملی فوتبال ایران را برعهده دارد. به نظرم با هدایت او ایران می‌تواند به جام جهانی برود؛ چون بازیکنان ایران از نظر تکنیکی و تاکتیکی فوق‌العاده هستند. همچنین آنها برابر تیم‌های کره‌جنوبی، ژاپن، عربستان سعودی، ازبکستان و عراق خوب می‌جنگند. در هر صورت فکر می‌کنم ایران دوباره در جام جهانی خواهد بود.
این مصاحبه را خودتان تمام کنید..
می‌خواهم حرف هایم را با این نکته به پایان ببرم که هرگز مردم ایران و هواداران تراکتور را فراموش نمی‌کنم. زمانی که سرمربی تراکتور بودم تمام تلاشم را کردم و الان نمی‌دانم که یک روز به ایران بر می‌گردم یا خیر. قبل از مرگم می‌خواهم در تبریز باشم تا با هواداران خداحافظی کنم؛ زیرا هرگز آنها را فراموش نخواهم کرد و همیشه یکی از آنها خواهم بود. دلم برای آنها تنگ شده است و همیشه به یادشان خواهم بود. یاشاسین تراکتور.