سالانه ۸ میلیون ماموریت ازسوی مراکز اورژانس سراسر کشور انجام میشود و در این میان، ماموریتهای نجاتِ تلفنی آمار بالایی دارند که فقط بعضی از آنها خبرساز میشوند.
همشهری آنلاین – پروانه بندپی: سالانه ۸ میلیون ماموریت ازسوی مراکز اورژانس سراسر کشور انجام میشود و در این میان، ماموریتهای نجاتِ تلفنی آمار بالایی دارد که فقط بعضی از آنها خبری میشوند. یکی از نفسگیرترین این ماموریتها اسفند پارسال خبرساز شد؛ خانم مهرآور، کارشناس ۵۲ ساله اورژانس بابل با امداد و مشاورههای تلفنی توانست جان یک مادر و نوزاد را که ۱۰ دقیقه از تولدش گذشته بود اما هنوز اولین نفسگریهاش را سر نداده بود، نجات دهد. این خبر آن قدر احساسات جامعه را برانگیخت که رهبر انقلاب هم از این کارشناس قدردانی کردند.
حالا در ماموریتی جدید، یک کارشناس اورژانس در شهرستان بم توانسته با مشاوره تلفنی ۵ دقیقهای، جان یک مادر و نوزاد را نجات دهد. این اتفاق در همین ماه جاری رخ داد؛ نوزاد در جاده و در ماشین به دنیا آمده و همراهِ مادر باردار که یک زن است، با نگرانی و با لهجه شیرین کرمانی میگوید “مو بلد نیستُم. بچه به دنیا اومد، الان ما چی کار کنیم؟” بچه گریه نمیکند و خانم کارشناس به زن همراه یاد میدهد که چطور به کف پای بچه ضربه بزند تا گریه بچه در بیاید و اولین تنفسش بعد تولد برقرار شود.
روستایی که ۱۰۰ کیلومتر تا بیمارستان بم فاصله دارد
فاطمه کوهکن، کارشناس اورژانس شهرستان بم در رشته هوشبری تحصیل کرده و ۲۷ سال سن دارد. او ازدواج کرده و اهل بم است. او به همشهریآنلاین میگوید: این مورد اورژانسی در روستای «نگین کویر» اتفاق افتاد که در شهرستان فهرج است و حدود ۱۰۰ کیلومتر با بیمارستان بم فاصله دارد. خودشان داشتند با ماشین شخصی، مادر را به بیمارستان میرساندند. در ۳۰ کیلومتری بم بودند که با اورژانس تماس گرفتند و کمک خواستند. چون متوجه شدند بچه دارد همان موقع به دنیا میآید.
کوهکن ۵ سال است در اورژانس کار میکند. او میگوید: امداد تلفنی به مردم برای اکثر همکاران ما اتفاق میافتد. در این مورد اخیر، این بنده خداها شرایط ویژهای داشتند؛ در جاده و داخل ماشین بودند و شرایطشان کمی متفاوت بود. پیش میآید که این جور اتفاقات در خانه رخ بدهد و کسانی بالای سرشان باشند و کمک برسانند که بچه به دنیا بیاید تا اورژانس برسد و مادر را به بیمارستان منتقل کند. اما این مورد در مسیر بودند و تجهیزاتی هم همراه خود نداشتند. قرار بود بچه فردا به دنیا بیاید اما یک روز زودتر به دنیا آمد و آنها غافلگیر شدند.
مکالمهای که فقط ۲ دقیقه آن وایرال شد
کوهکن میگوید: کل مکالمه تلفنی ما ۵ دقیقه بود اما مکالمه ای که وایرال شد، در حد ۲ دقیقه بود. در آن ۵ دقیقه ما پشت خط و همراه بیمار بودیم و هر دقیقه تنفس مادر و بچه را چک میکردیم، هر دقیقه علائم حیاتی مادر را چک میکردیم تا ببینیم هوشیاری دارد یا نه. چون وضعیت مادر هم خیلی مهم است. به خصوص این خانم که در جاده و در شرایط سختی بود. ممکن است در مواردی مادر خونریزی زیادی در حین زایمان داشته باشد. در این مواقع ما تلفنی مشاوره میدهیم که پتو روی مادر بیندازند، گرم نگهاش دارند، مایعات گرم به او بدهند تا همکاران ما با آمبولانس برسند. معمولا همراهان بیمار میتوانند این کارها را انجام دهند. این خانواده چون در مسیر بودند، تجهیزاتی همراهشان نبود و همه چیز هم ناگهانی اتفاق افتاد.
او میگوید: ما در مشاورههای تلفنی سعی میکنیم قبل از هر کاری همراهان بیمار را آرام کنیم. چون آرامش آنها خیلی کمک میکند که مشاوره ما تاثیر بگذارد و آن را درست انجام بدهند.
کوهکن از مردم تشکر میکند که قوت قلب میدهند. او میگوید: خیلی از کامنتها را خواندم و اشکم درآمد. خیلیها قدردانی کرده بودند و خدا قوت گفته بودند. خیلیها گفته بودند که با دیدن فیلم اشکشان جاری شده و خودم هم با خواندن این پیامها گریه کردم و نمیتوانستم جلوی اشکهایم را بگیرم.
کارشناس جوان اورژانس بم میگوید: البته کاری که کارشناسان اورژانس انجام میدهند، نتیجه کار تیمی است و نتیجه آموزشهایی است که هر ماه میبینیم. از رئیس دانشگاه علوم پزشکی بم تا رئیس مرکز اورژانس پیشبیمارستانی بم و همکاران عملیاتی و روابط عمومی همه تلاش میکنند تا یک امداد تلفنی با موفقیت انجام شود. ما همه یک خانوادهایم و اگر امدادی صورت میگیرد، نتیجه کار گروهی است. نه یک نفر.
بیشتر بخوانید؛
- ناگفته های کارشناس اورژانس بابل از نجات تلفنی یک نوزاد
-
هر ماموریت اورژانس هوایی ۱۰۰ میلیون تومان آب میخورد
-
شدیدترین کتکهایی که کارشناسان اورژانس از همراهان بیمار میخورند
-
آمار ماموریتهای روزانه اورژانس هوایی استان
دلایل تماس مردم با اورژانس بم؛ از خفگی شیرخوارهها تا مارگزیدگی
از کوهکن درباره اتفاقاتی که معمولا مردم به خاطرشان با اورژانس تماس میگیند، میپرسم و او میگوید: در این منطقه آمار تصادفیها خیلی زیاد است، انسداد راه هوایی را هم به میزان زیاد داریم. هم در شیرخوارهها و هم در سالمندان. در مورد کودکان که این اتفاق خیلی رخ میدهد. چون اینجا مادرها تجربه کافی ندارند و این مورد خیلی زیاد اتفاق میافتد. به این صورت که بچه دارد شیر مادر میخورد، راههای هواییاش بسته میشود و کار به خفگی میکشد و زنگ میزنند به اورژانس و با مشاورههای کارشناسان اورژانس، خدا را شکر عمدتا بچهها زنده میمانند و نجات پیدا میکنند.
او میگوید: ما مناطق کوهنشین هم در شهرستان داریم که مار و عقرب زیاد دارد. خیلی از تماسها با اورژانس از این مناطق به خاطر مارگزیدگی و عقربگزیدگی است. در این موارد علاوه بر بچههای اورژانس، همکاران هلال احمر هم کمکرسانی میکنند.
او در پاسخ به این سؤال که مردم منطقه تا چه حد درباره اورژانس و شماره تلفن اورژانس آگاهی دارند، میگوید: به نظرم در منطقه ما مردم اطلاعات کافی درباره اورژانس ۱۱۵ دارند و سریع هم تماس میگیرند. ما موارد زیادی داریم که اصلا اورژانسی نیستند اما تماس میگیرند و مثلا آمبولانس میخواهند.
این کارشناس میگوید: البته تعداد آمبولانسهای ما کم نیست و معمولا ۳۰ کیلومتر به ۳۰ کیلومتر پایگاه اورژانس و آمبولانس داریم. فقط باید بیشتر فرهنگسازی و اطلاعرسانی شود تا مردم در مواردی که خیلی اضطراری نیست، تماس نگیرند و آمبولانس نخواهند. چون خیلی از موارد را میشود تلفنی رفع و رجوع کرد.
آموزشها ماه به ماه بهروز میشود
از این کارشناس جوان اورژانس میپرسم آیا آموزشهای کارشناسان اورژانس دائمی است و او پاسخ میدهد: بله، شما هر چند سال هم که در مرکز اورژانس کار کرده باشید، نیاز است که اطلاعاتتان بهروز شود. درباره اتفاقاتی که رخ میدهد و کمکهایی که قرار است ارائه بدهیم، همه اینها بهروزرسانی میشود و به کارشناسان آموزش داده میشود.
به گفته کوهکن، یک سری آموزشها ماهانه برگزار میشود که بعضی از آنها در اورژانس تهران برگزار میشود، یک سری در مرکز اورژانس بم و بعضی کلاسها هم در مرکز اورژانس کرمان.
زنگ میزنند آهنگ پخش میکنند
از کوهکن درباره مزاحمتهای تلفنی میپرسم و این که آیا در بم هم چنین مشکلی وجود دارد؟ او میگوید: بله، مزاحمتهای تلفنی زیاد است. زنگ میزنند، مزاحمت ایجاد میکنند و وقت اورژانس را میگیرند. او درباره موضوع مزاحمتها میگوید: مثلا یک آهنگ جدید آمده به اسم “زنگ بزن آمبولانس”. خیلیها زنگ میزنند، گوشی را نگه میدارند و این آهنگ را پخش میکنند و خط را اشغال میکنند. یا تماس میگیرند و میگویند تصادف شده، آدرس و اطلاعات کامل هم میدهند. همکاران ما تا آنجا میروند و میبینند تصادفی در کار نیست. یک عده زیادی هم هستند هم در حالت مستی تماس میگیرند و مزاحمت ایجاد میکنند. فحاشی در مکالمات هم زیاد داریم.