رده‌بندی تمام بازی‌های سری فال‌ اوت از بدترین تا بهترین

فال‌ اوت (Fallout) یکی از بزرگ‌ترین فرنچایزهای نقش‌آفرینی در دنیاست و آینده‌ی پساآخرالزمانی‌ای که از آمریکا به تصویر می‌کشد، آینده‌ای که انگار از تصورات مردم دهه‌ی ۵۰ و ۶۰ آمریکا بیرون آمده، به یکی از شناخته‌شده‌ترین زمینه‌های بازی‌های ویدئویی تبدیل شده است. این فرنچایز نزدیک به ۲۵ سال است که عمر دارد و در این مدت عناوینی با اسم فال‌ اوت منتشر شده‌اند که نسبت به هم بسیار متفاوت‌اند.

• چی بود، چی شد: Fallout

با این‌که دو بازی اول سری فال‌ اوت تمرکز زیادی روی نقش‌آفرینی از نوع کلاسیک‌اش داشتند، ولی بازی‌هایی که بتسدا (Bethesda) ساخته بیشتر روی اکتشاف تمرکز دارند. این تفاوت باعث شده که در سری فال‌ اوت برای هر سلیقه‌ای عنوانی پیدا شود. چه طرفدار سرسخت بازی‌های نقش‌آفرینی باشید، چه علاقه به اکتشاف دنیایی پساآخرالزمانی داشته باشید، دنیای فال‌ اوت چیزی برای عرضه به شما دارد. در ادامه بازی‌های سری فال‌ اوت از بدترین به بهترین رده‌بندی شده‌اند.

۹. فال‌ اوت: فرقه‌ی برادری پولاد (Fallout: Brotherhood of Steel)

سال انتشار: ۲۰۰۴
پلفترم: پلی‌استیشن ۲، ایکس‌باکس

سازندگان این بازی (که نباید با Fallout Tactics: Brotherhood of Steel اشتباه گرفته شود)، همه‌ی عناصری را که باعث عالی شدن فال‌اوت شده بودند دور انداختند و به‌جایش تصمیم گرفتند یک بازی نقش‌آفرینی با محوریت سیاه‌چاله‌پیمایی (Dungeon Crawling) بسازند.

در این بازی کنترل تعدادی از کارآموزان فرقه‌ی پولاد به شما داده می‌شود که کارشان پیدا کردن اشیاء ارزشمند در تلف‌زار است. در این بازی از انتخاب‌های اخلاقی خبری نیست، سیستم نقش‌آفرینی SPECIAL برای هر شخصیت ثابت است و قابل شخصی‌سازی نیست و داستان بازی توهینی به داستان‌هایی است که بلک‌آیل (Black Isle) برای بازی‌های قبلی مجموعه نوشته بود. می‌توان ادعا کرد که فال‌اوت: فرقه‌ی برادری پولاد باعث شد که آی‌پی فال‌اوت در اغما فرو رود و اگر بتسدا آن را از اینترپلی نمی‌خرید و فال‌اوت ۳ را نمی‌ساخت، ممکن بود اسم فال‌اوت برای همیشه به تاریخ بپیوندد. بله، این بازی تا این حد بد است.

۸. فال‌اوت ۷۶ (Fallout 76) 

سال انتشار: ۲۰۱۸
پلتفرم: کامپیوترهای شخصی، پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس وان

با این‌که فرقه‌ی برادری پولاد در زمینه‌ی فال‌اوت بودن شکست خورد، حداقل فال‌اوت ۷۶ را می‌توان یک بازی فال‌ اوت استاندارد به حساب آورد که در آن می‌توانید ماموریت انجام دهید و شخصیت‌تان را شخصی‌سازی کنید.

در این عنوان آزمایشی و آنلاین که بتسدا آن را ساخته، بازیکنان در محیطی دنیاباز می‌توانند با یکدیگر همکاری یا با هم مبارزه کنند. ایده‌ی یک بازی فال‌ اوت چندنفره روی کاغذ عالی به نظر می‌رسد، ولی تعداد زیاد باگ‌ها و عدم وجود شخصیت‌های غیرقابل‌بازی باعث شده که پتانسیل بازی هدر رود. بتسدا با اضافه کردن اشتراک پولی به بازی نشان داد که علاقه‌ای ندارد تا تجربه‌ی کوآپی را که طرفداران فال‌اوت از این فرنچایز انتظار دارند به آن‌ها عرضه کند.

۷. فال‌ اوت شلتر (Fallout Shelter)

سال انتشار: ۲۰۱۵
پلتفرم: کامپیوتر، اندروید، iOS، سوییچ، پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس وان

جای تعجب دارد که فال‌اوت شلتر بازی خوبی از آب درآمده است. این بازی موبایلی که برای کامپیوتر و کنسول‌ها پورت شده‌، به بازیکن اجازه می‌دهد به‌عنوان یک ناظر (Overseer)، پناه‌گاه خود را بسازد و زیرساخت و ساکنین پناه‌گاه را اداره کند.

• معرفی بازی: Fallout Shelter

ساکنین پناه‌گاه می‌توانند به اکتشاف در تلف‌زار بپردازند و آیتم‌های جدیدی برای استفاده پیدا کنند. ممکن است بعضی از دستگاه‌ها از کار بیفتند یا موش‌های جهش‌یافته به پناه‌گاه حمله کنند. همه‌ی مشکلات جنون‌آمیزی که انتظار دارید یک پناه‌گاه در دنیای فال‌اوت تجربه کند، در این بازی موجود هستند. با این‌که این بازی کوئست‌های عمیق و شخصیت‌های به‌یادماندنی عناوین اصلی مجموعه را ندارد، ولی تجربه‌ی کلی آن لذت‌بخش است و توصیه می‌شود.

۶. فال‌ اوت تاکتیکس: فرقه‌ی برادری پولاد (Fallout Tactics: Brotherhood of Steel)

سال انتشار: ۲۰۰۱
پلتفرم: کامپیوتر

فال‌اوت تاکتیکس با سری استراتژی ایکس‌کام (XCOM) وجه‌اشتراک بیشتری دارد تا عناوین اصلی فال اوت. برخلاف فال‌اوت: فرقه‌ی برادری پولاد که برای پلی‌استیشن ۲ و ایکس‌باکس منتشر شد و عنوان آخر این فهرست است، فال‌اوت تاکتیکس به شاخصه‌های اصلی فال‌اوت وفادار است و بی‌احترامی به آن به حساب نمی‌آید.

این بازی داستان مجزای خود را دارد و سعی دارد به داستان بازی فال‌ اوت ۱ و ۲ خدشه وارد نکند. در این بازی بازیکن جوخه‌ای متشکل از شش سرباز را کنترل می‌کند که گونه‌یشان ممکن است از انسان تا دث‌کلاو (Deathclaw) متغیر باشد. تاکتیکس را می‌توان هم به صورت همزمان و هم نوبتی بازی کرد و برای همین بخش مبارزه‌ی آن در مقایسه با بازی‌های اصلی سری تاکتیکی‌تری است و گزینه‌های بیشتری برای تصمیم‌گیری در اختیار بازیکن قرار می‌دهد. همچنین این بازی بخش چندنفره دارد که در آن بازیکن‌ها می‌توانند با جوخه‌ای که تحت‌کنترل‌شان است، با هم مبارزه کنند. تاکتیکس بازی لذت‌بخشی است که تمرکز آن بیشتر روی بخش مبارزه‌ی فال‌اوت است تا داستان و مکانیزم‌های نقش‌آفرینی آن.

۵. فال‌اوت ۴ (Fallout 4)

سال انتشار: ۲۰۱۵
پلتفرم: کامپیوترهای شخصی، پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس وان

فال‌اوت ۴ بازی عجیبی است. در این بازی از مهارت‌ها خبری نیست، سیستم SPECIAL ساده‌سازی شده‌، سیستم دیالوگ آن شبیه اثر جرمی (Mass Effect) است و شخصیت اصلی صداگذاری شده است.

این تغییرات باعث شده‌اند که جنبه‌های نقش‌آفرینی فال‌اوت (حداقل به آن شکلی که می‌شناختیم) آسیب ببینند. چیزی که بازی به جایش اضافه کرد، سیستم مبارزه‌ای لذت‌بخش‌تر، مکانیزم ساخت و ساخت پایگاه، تنوع بی‌سابقه (بین بازی‌های بتسدا) در شخصی‌سازی اسلحه و تجهیزات و سیستم غنیمت‌گیری (Loot) جدید بود. فال‌اوت ۴ با بازی‌های بقامحور و شوترهای غنیمت‌محور (Looter Shooter) وجه‌اشتراک بیشتری دارد تا یک بازی نقش‌آفرینی استاندارد.

• نقد و بررسی بازی Fallout 4

با این حال تغییر مسیر بازی نیز جذابیت‌های خاص خودش را دارد. تلاش برای پیدا کردن قطعات موردنیاز برای ساختن بهترین اسلحه‌ی ممکن به خودی خود پروسه‌ی سرگرم‌کننده‌ای است که بیشتر بازی‌های شوتر غنیمت‌محور را برای مدتی طولانی قابل‌بازی نگه می‌دارد، ولی متاسفانه فال‌اوت ۴ از بحران هویتی‌ای رنج می‌برد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. حتی ذوق‌وشوق منحصربفرد جامعه‌ی مادسازی برای فال‌اوت هم نمی‌تواند مشکل کم‌عمق بودن سیستم‌های نقش‌آفرینی بازی را رفع کند.

۴. فال‌اوت ۳ (Fallout 3)

سال انتشار: ۲۰۰۸
پلتفرم: کامپیوترهای شخصی، پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰

نظرتان درباره‌ی بتسدا هرچه که باشد، نمی‌توانید کتمان کنید که اگر به‌خاطر موفقیت چشمگیر فال‌اوت ۳ نبود، فال‌اوت امروز اینقدر اسم بزرگ و مشهوری نمی‌بود.

 

بتسدا عناصر هویتی فال‌اوت و فال‌اوت ۲ را وام گرفت و آن را در بستر فرمول نقش‌آفرینی دنیابازی که در سری طومارهای کهن (The Elder Scrolls) توسعه داده شده بود، پیاده کرد. این عناصر هویتی شامل سیستم SPECIAL، مهارت‌ها و حتی مبارزات نوبتی می‌شود که در قالب سیستمی به نام V.A.T.S. در بازی پیاده شده است. داستان این بازی به شکلی سوال‌برانگیز فرقه‌ی برادری پولاد را به‌عنوان قهرمانان دنیای داستان به تصویر می‌کشد، ولی بقیه‌ی بخش‌های داستان و دنیاسازی بازی با آنچه در فال‌اوت ۱ و ۲ روایت شده بود مطابقت دارند. در این بازی تلف‌زار محیطی پرخطر و افسرده‌کننده است و مبارزات نیز مثل بازی‌های اصلی بسیار خونین و خشونت‌بار هستند. فال‌اوت ۳ به‌لطف دی‌الی‌سی‌های باکیفیتش یک بازی نقش‌آفرینی خوب است که همه، چه طرفداران عناوین اصلی باشند، چه نباشند، می‌توانند از آن لذت ببرند.

۳. فال‌ اوت (Fallout)

سال انتشار: ۱۹۹۷
پلتفرم: کامپیوترهای شخصی

هیچ بازی فال‌ اوتی زمینه‌ی پساآخرالزمانی تاریک مجموعه را به‌خوبی بازی فال‌ اوت ۱ به تصویر نکشیده است. در ابتدای بازی، به‌محض این‌که بازیکن از پناه‌گاهی که محل زندگی‌اش است بیرون می‌آید، با یک جسد و تپانچه‌ای پر کنار او مواجه می‌شود.

بیشتر جوامع داخل بازی نسبت به ساکنین پناه‌گاه‌ها دید منفی دارند. آن‌ها می‌خواهند سرتان کلاه بگذارند و دار و ندارتان را از شما بگیرند، ولی شما باید در این تلف‌زار پرخطر زنده بمانید تا تصفیه‌کننده‌ی آب جدیدی برای پناه‌گاه‌تان پیدا کنید. داستان بازی، بهترین داستان بین کل عناوین سری است، ولی بازی از لحاظ محتوای جانبی و یارهای همراه کمبود دارد. اگر بتوانید با گرافیک قدیمی و سیستم مبارزه‌ی بدقلق بازی کنار بیایید، بهترین راه برای غرق شدن در دنیای تلف‌زار و درک آن تجربه‌ی فال‌اوت ۱ است.

۲. فال‌اوت ۲ (Fallout 2)

سال انتشار: ۱۹۹۷
پلتفرم: کامپیوترهای شخصی

اولین نکته‌ای که درباره‌ی بازی فال‌ اوت ۲ متوجه می‌شوید این است که این بازی به‌زحمت خودش را جدی می‌گیرد. سرتاسر بازی از ارجاعات ریز و درشت و ایستر اگ (Easter Egg) پر شده و برای همین جو آن به‌اندازه‌ی فال‌اوت ۱ مخوف و درگیرکننده نیست.

خوشبختانه، فال‌اوت ۲ تقریباً در همه‌ی زمینه‌های دیگر نسبت به فال‌اوت ۱ پیشرفت کرده است.  تعداد ماموریت‌های فرعی و همراه‌هایی که می‌توانید به عضویت گروه‌تان دربیاورید بسیار زیاد است و داستان اصلی بازی همیشه درگیرکننده باقی می‌ماند. سیستم مبارزه‌ی بازی با این‌که عمدتاً شبیه به فال‌اوت ۱ است، ولی در بعضی زمینه‌ها پیشرفت کرده است و به‌لطف مقیاس وسیع فال‌اوت ۲ اکتشاف در آن اهمیت بیشتری دارد. اگر فال‌اوت ۱ بهترین جو را بین بازی‌های فال‌اوت داشته باشد، فال‌اوت ۲  بیشترین ارزش تکرار را بین بازی‌های فال‌اوت دارد. جای تاسف دارد که ارجاعات بیش از حد بازی به فرهنگ عامه و مکانیزم‌های تاریخ‌گذشته‌ی آن مانع از این شده‌اند که فال‌اوت ۲ به بهترین بازی سری تبدیل شود.

۱. فال‌‌اوت: نیو وگاس (Fallout: New Vegas)

سال انتشار: ۲۰۱۰
پلتفرم: کامپیوترهای شخصی، پلی‌استیشن ۳، ایکس‌باکس ۳۶۰

این بازی که در عرض کمتر از یک سال ساخته شده، به نظر خیلی‌ها بهترین بازی آبسیدین (Obsidian) است. این بازی هم سیستم اکتشاف لذت‌بخش فال‌اوت ۳ را دارد، هم محتوای سرشار فال‌اوت ۲ را.

در این بازی نقش پیغام‌رسانی را بازی می‌کنید که یک نفر تیری به سرش زده و او را به حال خود رها کرده تا بمیرد. بخشی از بازی را صرف پیدا کردن کسی می‌کنید که به شما تیراندازی کرده، ولی طولی نمی‌کشد که بازی به جنگی حماسی بین سه جناح سر سد هوور (Hoover Dam) تبدیل می‌شود. تعداد انتخاب‌های شما برای تغییر دادن مسیر روایت بازی برای زمان خودش بی‌سابقه بود. خوشبختانه ارجاعات مداوم به فرهنگ عامه در این بازی به یک ویژگی (Trait) اختیاری تبدیل شده که بازیکن با میل خود می‌تواند بردارد و حالت عادی بازی نیست. با این‌که بازی در ابتدا روند کندی دارد، در ادامه به مواجهه‌ای حماسی تبدیل می‌شود که همه‌ی گروه‌ها و حزب‌های تلف‌زار در نیمه‌ی غربی ایالات متحده‌ی آمریکا در آن نقش دارند. بازی‌های کمی هستند که می‌توانند از لحاظ کیفیت نویسندگی و تاثیرگذاری انتخاب‌های بازیکن با نیو وگاس رقابت کنند و برای همین در نظر ما نیو وگاس بهترین بازی سری فال‌اوت است.

منبع: Thegamer.com