بابک خواجه‌پاشا این بار هم به سراغ فیلمی با فضای شاعرانه رفت تا یک موضوع خانوادگی را در یک اقلیمی متفاوت به تصویر بکشد. فیلمی که در آن علاوه مهران احمدی، مهران غفوریان؛ سارا حاتمی و روح‌الله زمانی و مرتضی امینی‌تبار بازی می‌کنند.
همشهری آنلاین: «آبی روشن» دومین ساخته بابک خواجه پاشا بعد از فیلم سینمایی «در آغوش درخت» است؛ فیلمی که این بار سازمان اوج از ساختش حمایت کرده و در جشنواره فیلم فجر امسال رونمایی می‌شود. در این فیلم بازیگرانی چون مهران احمدی، مهران غفوریان، مرتضی امینی‌تبار، سارا حاتمی و روح‌الله زمانی بازی می‌کنند. بابک خواجه پاشا دراین فیلم سراغ موضوعات خانوادگی رفته و فضای شاعرانه‌ای مانند فیلم قبلی‌اش دیده می‌شود. خودش می‌گوید: این فضای شاعرانه بستگی به‌خود کارگردان دارد. در کارنامه سینمایی و تلویزیونی این کارگردان تولید چند سریال برای صداوسیمای شبکه استانی آذربایجان غربی دیده می‌شود. او همچنین در فیلم‌های «خورشید»، «قصر شیرین»، «عاشورا» به عنوان بازیگر ایفای نقش کرده و دستیار کارگردان فیلم «محمدص» به کارگردانی مجید مجیدی هم بوده است.
چه شد که بعد از در آغوش درخت فیلم سینمایی آبی روشن را ساختید؟
زمانی که فیلمنامه را خواندم توانستم با متن ارتباط خوبی بگیرم. همیشه معتقدم که یکی از دلایل مهمی که سبب می‌شود فیلمساز یک فیلمنامه را انتخاب و آن را به یک اثر تصویری تبدیل کند همین ارتباط گرفتن با متن آن است که توانسته به ایده‌های ذهنی کارگردان مرتبط شود.
آبی روشن دومین تجربه کارگردانی شما بعد از در آغوش درخت است. این فیلم چه موضوعی دارد؟ آیا در این فیلم هم به موضوعات خانوادگی پرداختید؟
به‌نظرم همه‌چیز در پیرامون ما از خانواده رشد می‌کند. ویژگی‌های اخلاقی و هدف، امید و زندگی برای هر فردی در بستر خانواده شکل می‌گیرد و پرورش می‌یابد. نمی‌توان در آثار سینمایی از این موضوع غافل شد. شاید این مفاهیم در ادامه برای فرد تغییراتی ایجاد کند و نوع نگاهش دستخوش تحول شود، اما این مباحث ابتدا در جان خانواده رنگ می‌گیرد. به‌نظر من خانواده مقدس‌ترین بنیان هستی است.
بازیگران نام‌آشنایی در فیلم هستند که می‌توان به مرتضی امینی تبار و سارا حاتمی اشاره کرد. انتخاب بازیگران به چه شکل بود؟
هر دو این بازیگران جوان و توانمند و در عین توانمندی بسیار هم بااخلاق هستند و با آنها تجربه خوبی در آبی روشن داشتم.این دو بازیگر با نقش‌های مدنظر ما تناسب و هماهنگی داشتند و از آنها برای حضور در فیلم دعوت کردیم. معتقدم هر دو بازیگر در سینمای ایران آینده‌دار هستند.
بعضی بازیگران مانند مهران غفوریان نقش کوتاهی در این فیلم داشتند.
به‌نظرم بازیگرانی که توانایی درخشش در نقش‌های کوتاه را دارند، در سینمای ما تعدادشان بسیار کم است. البته که علاوه بر بازیگر خود نقش نیز باید این ظرفیت را داشته باشد که بتواند به نقشی ماندگار تبدیل شود. به‌نظرم مهران غفوریان به‌دلیل استایل و شناخت خوبی که از بازیگری دارد، به خوبی توانسته نقش ایوب را بازی کند.
در آبی روشن به مسائلی چون مذهب و دین نیز اشاره کرده‌اید.
آبی روشن هویت ما را در برمی‌گیرد. در هویت ما دین و مذهب جایگاه ویژه‌ای دارد. این هویت در عرصه‌های مختلف زندگی از هنر تا زیست روزمره‌مان جریان دارد. شما هم این هویت را در طراحی کاشی گنبدها و معماری‌مان می‌بینید هم در نوع تعامل و رفتارهای اعضای خانواده با یکدیگر. مذهب، نگاهی اخلاق‌مدارانه و اجتماعی به زیست و هستی فراهم می‌کند تا راه را نشان دهد. من آن را در تمام انسان‌ها با شدت و ضعف‌هایی می‌بینم. این فیلم نوعی سبک زندگی را نشان می‌دهد و به‌نظرم تولید فیلم‌هایی با این محوریت و در این ژانر اهمیت زیادی دارد.
در این فیلم خواسته‌اید به یک اقلیم متفاوت بپردازید و روایت قصه‌ای داشته باشید که در جایی متفاوت اتفاق افتاده است؟
سینما هرقدر به سمت بومی شدن و دربرگیری شاخصه‌های فرهنگی منحصر به فرد حرکت کند، جهانی‌تر می‌شود. قطعا با حضور در جای جای ایران می‌توان عناصر تصویری و هنری خاصی را کشف و ارائه کرد که رنگ و لعاب ویژه‌ای به فیلم هم می‌دهد.
می توان گفت دومین فیلم شما هم یک فیلم عاشقانه است؟
در این اثر هم مانند در آغوش درخت فضاسازی، لحن، ترکیب‌بندی را در فضای شاعرانه ترسیم کرده‌ایم. من از ساخت فیلم در این ساختار لذت می‌برم و دوست دارم در همین جنس از فیلمسازی بمانم چرا که این نوع فیلم‌ها توأم با امید هستند و می‌توانند به تلخ‌ترین مسائل رنگ و بوی امید بدهند. البته باید بگویم این شاعرانگی به نوع نگاه و جهان‌بینی کارگردان بستگی دارد اینکه فیلمساز از چه زاویه دیدی به جهان اطراف خود نگاه می‌کند و یکی از علاقه‌مندی‌های من در امر فیلمسازی نگاه به داستان از همین زاویه نگاه شاعرانه و انسانی است.