دانشمندان در مطالعات اخیر خود بخش هایی از کهکشان راه شیری را پیرتر از سن محاسبه شده قبلی می دانند. به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، مطالعات اخیر داشمندان مبتنی بر نوع جدیدی از ستارگان انجام گرفت که نشان دهنده سن کهکشان راه شیری در برخی بخش ها است. اندازه دیسک ضخیم کهکشان […]
دانشمندان در مطالعات اخیر خود بخش هایی از کهکشان راه شیری را پیرتر از سن محاسبه شده قبلی می دانند.
به گزارش سرویس اخبار فناوری و تکنولوژی تکنا، مطالعات اخیر داشمندان مبتنی بر نوع جدیدی از ستارگان انجام گرفت که نشان دهنده سن کهکشان راه شیری در برخی بخش ها است. اندازه دیسک ضخیم کهکشان در این قسمت نشان دهنده قدیمی تر بودن این بخش ها حداقل برای 2 میلیارد سال بیشتر از آنچه تاکنون تصور میشد، بود و احتمالا به 800 میلیون سال پس از انفجار بزرگ برمی گردد.
در حال حاضر کهکشان راه شیری از دوبخش تشکیل شده است. بخشی که مربوط به منظومه شمسی و دیسک نازک تر تعلق دارد و عموما به عنوان کهکشان راه شیری شناخته می شود و بخش ضخیم تر که پراکنده تر و قدیمی تر بوده و تاحدودی ناشناخته است.
در مطالعه اخیر، داشمندان موسسه علوم ماکس پلانک بررسی ستارگانی از کهکشان راه شیری به نام زیرغول را آغاز کردند. این ستارگان در زمان کوتاه بین حیات خود و گسترش پوشش اصلی خود به نام غول سرخ شکار شده اند. پیش از تبدیل شدن این ستاره ها به ستارگان غول، همجوشی هسته ای در آنها متوقف شده اما هنوز آنها به غول های سرخ تبدیل نشده اند. در این بین که چند میلیون سال طول می کشد می توان سن این ستارگان را از طریق ترکیب شیمیایی آنها و مدل های رایانه ای محاسبه کرد.
بررس های انجام گرفته نسان می دهد شکل گیری ستاره ها در کهشان ما در دو زمان متفاوت ایجاد شده است. شکل گیری مربوط به دیسک ضخیم حدود 800 میلیون سال پس از انفجار بزرگ است و دو میلیارد سال بعد یعنی در زمان برخورد کهکشان راه شیری با کهکشان گایا-سوسیس-انسلادوس، شکل گیری شکل گیری دیسک نازک نیز با شتاب بیشتری انجام شد.