به نقل از دیجیکالا:
تنها چند هفته پس از اینکه رابرت دنیرو خبر غافلگیرکنندهای را مبنی بر اینکه در سن ۷۹ سالگی دوباره صاحب فرزند شده اعلام کرد، یکی دیگر از اسطورههای سالخوردهی هالیوود با انتشار خبری از خود، به تیتر اول خبرگزاریهای جهان تبدیل شد. آل پاچینوی ۸۳ ساله اعلام کرد که او و نورالفلاح هم در انتظار فرزند هستند. انتشار این خبرها سبب شد تا بار دیگر موضوع بچهدار شدن در سنین بالا و کهنسالی به موضوع روز تبدیل شود. ما هم در این مقاله این پدیده را بررسی میکنیم و دربارهی مزایا و معایب صاحب فرزند شدن در کهنسالی بیشتر توضیح میدهیم.
بازیگرانی که در کهنسالی بچهدار شدهاند
احتمالا با شنیدن خبر بچهدار شدن اسطورههای دنیای بازیگری از خود میپرسید که آیا این دو بازیگر برای اولین بار پدر میشوند؟ پاسخ این سؤال منفی است. آل پاچینو در حال حاضر ۳ فرزند دارد. بزرگترین فرزند او یعنی جولی ماری ۳۳ ساله است و دوقلوهای آل پاچینو یعنی آنتون و اولیویا ۲۲ سال دارند. دوست و همبازی او در فیلمهای مختلف یعنی دنیرو هم در حال حاضر دارای ۶ فرزند است. فرزندان او درنا ۵۱، رافائل ۴۶، آرون و جولین ۲۷، الیوت ۲۵ و هلن ۱۱ سال سن دارند.
محاسبهی فاصله سنی بزرگترین و کوچکترین فرزند دنیرو که در آینده متولد خواهد شد کار سختی نیست. آنها ۵۱ سال با یکدیگر تفاوت سنی دارند. این فرزند با پدر خود یعنی دنیرو هم ۷۹ سال فاصله سنی خواهد داشت اما وجود این فاصلهی سنی مزیت محسوب میشود یا آسیبرسان است؟
مزایای بچهدار شدن در سنین بالا
هرچند همیشه از معایب بچهدار شدن در سنین بالا و بعد از ۳۵ سالگی شنیدهایم اما کارشناسان سلامت روان معتقدند که این اتفاق میتواند مزایایی را هم به همراه داشته باشد.
۱. تقویت قدرت ذهنی
برخی از مطالعات نشان میدهند که بچهدار شدن در سنین بالاتر میتواند شما را از نظر ذهنی تقویت کند. نتایج پژوهشی که میان ۸۳۰ زن میانسال انجام شده نشان میدهد که آنهایی که آخرین فرزند خود را پس از ۳۵ سالگی به دنیا آوردهاند در مقایسه با دیگران، بعد از یائسگی، قدرت شناختی و حافظهی کلامی قویتری داشتهاند. علاوهبراین، نتایج این پژوهش که در مجلهی انجمن سالمندان آمریکا منتشر شده، نشان میدهد که زنانی که اولین فرزند خود را پس از ۲۴ سالگی به دنیا آوردهاند در مقایسه با همسالان خود که در سنین پایینتر بچهدار شدهاند توانایی حل مسئله بیشتری دارند.
۲. شادی بیشتر و استرس کمتر
تحقیقات نشان میدهد که والدینی که سن بالاتری دارند نسبت به آنهایی که در زمان بچهدار شدن سن کمتری دارند، استرس کمتر و رضایت و شادی بیشتری داشتهاند. درواقع، نتایج پژوهشی که در سال ۲۰۱۷ میلادی انجام شده نشان میدهد که مادران و پدران کهنسال در زمان نزدیک به زایمان و پس از آن شادترند. در مقابل، مادران و پدران جوانتر به این اندازه شاد نمیشوند و اگر هم از تولد فرزند خوشحال شوند، شادی آنها تنها برای مدتی کوتاه طول میکشد.
۳. کاهش احتمال آسیب دیدن فرزند
هدف اصلی والدین در هر سنی این است که تا جایی که میتوانند از فرزندان خود محافظت کنند. بااینحال، نتایج چندین پژوهش نشان میدهد که خطر وقوع آسیبی ناخواسته در کودک که نیازمند مراقبت پزشکی است، با افزایش سن مادر کمتر میشود. علت هم این است که پدر و مادر در سنین بالاتر از خطرات پیش روی فرزند خود آگاهتر هستند یا بهتر میتوانند از فرزند خود در برابر خطرات مختلف محافظت کنند.
نتایج پژوهشی که در سال ۲۰۱۲ میلادی در انگلستان انجام شد نشان داد که احتمال وقوع آسیبهای ناخواسته به کودک ۳ ساله در مادران ۲۰ ساله ۳۶.۶ درصد و در مادران ۴۰ ساله ۲۸.۶ درصد است. نتایج پژوهشی دیگر که در ژاپن انجام شده نیز نشان میدهد که خطر بروز آسیبهای ناخواسته و بستری شدن کودکان در ۱۸ و ۶۶ ماهگی هم از همین قاعده پیروی میکند. در حقیقت، والدینی که در سنین بالاتر بچهدار شدهاند، تجربهی بیشتری دارند. در نتیجه، کودکان را در برابر آسیبهای ناخواسته بهتر محافظت میکنند.
۴. آمادگی روانی و عاطفی بیشتر
بدون شک با بالاتر رفتن سن همه به بلوغ عاطفی میرسیم. کافیست رفتارهای خود در سنین نوجوانی را به یاد آورید تا متوجه این مسئله شوید. تحقیقات نشان میدهد که بلوغ فکری و عاطفی در روش تربیتی والدین هم نقش دارد. در سال ۲۰۱۷ میلادی، محققان هلندی مراحل رشد روانی دو گروه از کودکان در سنین ۷، ۱۱ و ۱۵ سال را بررسی کردند.
یک گروه از این کودکان از مادرانی با سنین بالاتر از ۳۱ سال متولد شده بودند و مادران گروهی دیگر در زمان تولد آنها کمتر از ۳۱ سال سن داشتند. بررسی این دو گروه نشان داد که مادرانی که سنین کمتری داشتند بیش از مادران دیگر فرزندان خود را سرزنش یا تنبیه بدنی میکنند.
بهطورکلی، فرزندان مادران با سنین بالاتر در سالهای قبل از نوجوانی رفتاری بهتر داشتند، اجتماعیتر بودند و روحیهی عاطفی سالمتری داشتند. به عبارتی دیگر، به نظر میرسد که رفتارهای والدین آرامتر باعث شده تا این کودکان از نظر روانی شرایط بهتری داشته باشند.
۵. فرزندان تحصیلکرده و آگاه به فناوریهای روز
هرچه مدت بیشتری برای بچهدار شدن صبر کنید، احتمال اینکه فرزندتان با فناوریهای پیشرفتهتری آشنا و بزرگ شود، بیشتر میشود. در حقیقت، کودکانی که والدین کهنسالتری دارند، از پیشرفتهای آموزشی، فناوری و اجتماعی که در طول سالهای اخیر در زمینه فرزندآوری به دست آمده، بیشتر بهرهمند میشوند. با وجود این پیشرفتها والدین بهتر متوجه اهمیت تحصیل علم و فناوری میشوند. در نتیجه، فرزندان خود را تشویق میکنند تا علم روز دنیا را بیاموزند و با آخرین فناوریها بیشتر آشنا شوند.
۶. والدینی با ثبات مالی بیشتر
تحقیقات بیشماری نشان میدهند که پشتوانه مالی بهتر به معنای سلامتی بیشتر است. اگر سالهایی که صاحب فرزند نشدهاید را صرف تحصیل کنید، به احتمال زیاد مدرک تحصیلی بالاتری خواهید گرفت و فرصت خواهید داشت تا زمانی را به توسعه مهارتهای فردی خود اختصاص بدهید. بنابراین، منطقی است که شما نسبت به والدینی که در سنین پایینتر بچهدار شدهاند، حقوق بیشتر و ثبات مالی بهتری داشته باشید.
مطالعات نشان میدهندکه فرزندان والدین مسنتر برای مدت طولانیتری به تحصیل مشغول میشوند، در آزمونهای مهم نتایج بهتری کسب میکنند و در مقایسه با کسانی که والدین جوانتری دارند زودتر وارد دانشگاه میشوند. نتیجه این میشود که چنین افرادی وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سلامتی بهتری دارند.
۷. والدینی با عمر طولانیتر
دیر بچهدار شدن ممکن است به افزایش طول عمر شما نیز کمک کند. بعضی از مردم فکر میکنند که بچهدار شدن در کهنسالی یا به این معناست که انرژی لازم برای همراهی با آنها را ندارید یا حتی بدتر از آن، احتمال دارد که در رویدادهای مهم زندگی فرزندان مانند ازدواج یا بچهدار شدن در کنار آنها نباشید. بااینحال، تحقیقات دانشمندان این موضوع را تأیید نمیکند.
در حقیقت، پژوهشی که در سال ۲۰۱۵ میلادی در دانشگاه بوستون انجام شد ثابت کرد که احتمال رسیدن به ۹۵ سالگی در زنانی که پس از ۳۳ سالگی بچهدار میشوند دو برابر بیشتر از آنهایی است که آخرین فرزند خود را پیش از ۳۰ سالگی به دنیا آوردهاند.
آیا بچهدار شدن در سنین بالا آسیبرسان است؟
کسانی که معتقدند نباید در سنین بالا بچهدار شد دلایل خاص خود را دارند. بخشی از این دلایل به سلامت جسمی مادران مربوط میشود و برخی از آنها با مسائلی مانند سلامت روانی کودکان و والدین آنها ارتباط دارد. برای اینکه بتوانیم درباره خوب یا بد بودن بچهدار شدن در سنین بالا تصمیم بگیریم، باید معایب آن را هم بررسی کنیم.
۱. خطرات جسمی بارداری در سنین بالا
زنانی که در سنین بالاتر از ۳۵ سال باردار میشوند، در مقایسه با سایر مادران احتمال ابتلا به دیابت بارداری و فشار خون بالای بیشتری دارند و بیشتر از سایرین نیاز به سزارین دارند. همچنین، احتمال تولد نوزاد با وزن پایین، نارس و دارای ناهنجاریهای کروموزومی از این مادران بیشتر است. بهعلاوه، با بالا رفتن سن بارداری احتمال خطر سقط جنین هم افزایش مییابد.
۲. فاصله سنی والدین و فرزندان
نکته بعدی که طرفداران بچهدار شدن در سنین پایین به آن اشاره میکنند، فاصله سنی والدین و فرزندان است. در واقع، این گروه معتقدند که فاصله سنی میان والدین و فرزندانشان به اندازهای زیاد میشود که آنها در نقاط عطف زندگی بچهها حضور نخواهند داشت یا اگر زنده باشند هم سن آنها بیشتر از آن است که بتوانند از همنشینی با فرزندان خود لذت ببرند. به طور مثال، آل پاچینوی ۸۳ ساله در زمان ورود آخرین فرزندش به دانشگاه ۱۰۳ سال سن دارد و به اندازهی کافی شاداب نیست تا در جشن فارغالتحصیلی این فرزند شرکت کند.
۳. حمایت جامعه
برخی از منتقدان بچهدار شدن در سنین بالا معتقدند که مادران مسنتر بارداری را به تعویق انداختهاند و زمان خود را صرف پیشرفت شغلی و دور شدن از اجتماع یا حتی خانواده کردهاند. این جدایی میتواند بر سلامت مادران در دوران بارداری و تولد فرزند تأثیر منفی بگذارد. بااینحال، به نظر میرسد که این موضوع چندان صحت نداشته باشد. امروزه بسیاری از زنان شاغل با استفاده از اینترنت و ابزارهای فناورانه با خانواده خود ارتباط نزدیکی دارند. آنها هدفمندتر از سایرین با جامعه اطراف خود ارتباط برقرار میکنند و مهارتهای اجتماعی بیشتری دارند.
کلام آخر
شاید در گذشته بچهدار شدن در سنین بالاتر مسئلهای عجیب به شمار میرفت اما امروزه اوضاع کمی فرق کرده است. در حال حاضر، کم نیستند کسانی که ترجیح میدهند تا در سنین بالاتر صاحب فرزند شوند. این گروه از والدین مثل گروه مقابل دلایل خاص خود را دارند که در این مقاله مهمترین آنها را توضیح دادیم.
به نظر شما بچهدار شدن در سنین بالاتر بهتر است یا باید در سنین کمتر به این مسئله فکر کرد؟
منبع: parents