از اواخر قرن بیستم بود که پلاستیک به‌عنوان ماده‌ای مقرون‌به‌صرفه، همه‌کاره و به نسبت با دوام، وارد محیط زندگی ما شد و این یعنی نخستین قطعه پلاستیکی که به‌عنوان زباله رها شده، احتمالا همچنان در گوشه‌ای از طبیعت وجود دارد.
به گزارش همشهری آنلاین، بنابراین پربیراه نیست اگر بگوییم کیسه‌های پلاستیکی این روزها بلای جان محیط‌زیست و دنیای ما هستند؛ کیسه‌های اغلب یکبارمصرفی که در حجم بالا تولید می‌شوند، در برخی کشورها ازجمله ایران رایگان توزیع می‌شوند و اثرات مخرب زیست‌محیطی برجای می‌گذارند.
براساس آمارهای جهانی ایران جزو ۲۰کشور اول دنیا در تولید زباله‌های پلاستیکی است و سالانه حدود ۴میلیون تن زباله پلاستیکی تولید می‌کند و از زباله‌های تولید شده در کشور نیم‌میلیون تن به کیسه پلاستیکی اختصاص دارد، یعنی هر ایرانی روزانه به‌طور متوسط ۳ کیسه پلاستیکی مصرف می‌کند که ۹۶درصد آن مستقیم وارد سطل‌های زباله می‌شود.
به این کیسه‌ها اضافه کنید، بطری‌های پلاستیکی آب معدنی یک‌بار مصرف یا بطری‌های پلاستیکی نوشابه را که این روزها و با گرم شدن هوا تعدادشان در سوپرمارکت‌ها و فروشگاه‌ها افزایش پیدا کرده است و به همان اندازه هم مردم تعداد بیشتری از این بطری‌ها را خریداری می‌کنند و در نتیجه دورریز بطری‌های پلاستیکی در این فصل بیشتر هم می‌شود.
شاید هیچ محصولی به اندازه پلاستیک تا این حد زشتی عاقبت مصرف‌گرایی بی‌حد و مرز را به بشر نشان نداده باشد. برخی از کشورها مانند دانمارک، آلمان، ایرلند، ایتالیا و انگلستان، چین، بنگلادش، هند، مکزیک و آمریکا یا استفاده از این کیسه‌های پلاستیکی را به کلی ممنوع یا محدودیت‌هایی برای آن ایجاد کرده‌اند و با بالا بردن قیمت و البته اخذ مالیات سنگین از فروشندگان عملاً به این سمت قدم برمی‌دارند.
بیشتر بخوانید:
در آمریکا هم در هر ساعت ۲.۵میلیون بطری پلاستیکی دور ریخته می‌شود و به همین دلیل بیشتر این بطری‌ها توسط دستگاه تمیز شده و مجددا از مواد غیرغذایی پر می‌شوند، چرا که فعالان محیط‌زیستی این کشور معتقدند استفاده مجدد از آنچه دارند، بهتر از تولید بیشتر است. ضمن اینکه بطری‌های شیشه‌ای جایگزین بطری‌های پلاستیکی شده‌اند و طرح‌های تشویقی برای استفاده از این بطری‌ها هم اجرا می‌شود، به‌طور مثال اگر کسی ۳ بطری شیشه‌ای آب معدنی خریداری کند، یک بطری آب برایش رایگان حساب می‌شود.
در ایران علاوه بر پویش‌های مختلفی که تشکل‌های مردمی و فعالان محیط‌زیست برای کمتر استفاده کردن از پلاستیک برگزار می‌کنند، شهرداری تهران هم با اجرای طرح «صندوق سبز» در میادین میوه و تره‌بار، سعی کرده عرضه کیسه‌های پلاستیکی را به حداقل برساند.
اما آنچه مشخص است اینکه نگرش و رفتار ما نسبت به پلاستیک باید تغییر کند تا آینده‌ای ایمن و سالم روی کره زمین داشته باشیم. کافی است هر کسی موقع بیرون آمدن از خانه، همراه خود کیسه پارچه‌ای و شیشه آب یا قمقمه داشته باشد تا مجبور به خرید بطری پلاستیکی یا گرفتن کیسه پلاستیکی از فروشنده‌ها نشود. کیسه پلاستیکی که شاید فقط چند دقیقه کار شما را راه بیندازد و بعد رهایش می‌کنید به ۵۰۰ سال زمان برای تجزیه در طبیعت نیاز دارد.
ضمن اینکه در این تجزیه خاک آلوده می‌شود. خلاصه اینکه اگر دلتان برای محیط‌زیست کشور می‌سوزد، لطفاً مصرف پلاستیک را به حداقل برسانید. این یک گام خیلی مهم است. همه ما در حال غرق شدن در دریای پلاستیک هستیم. لطفاً از همین امروز تصمیم بگیرید که مصرف کیسه‌های پلاستیکی را متوقف کنید یا به حداقل برسانید. حتی یک کیسه کمتر هم به نجات کره زمین کمک می‌کند.