چنارهای کهنسالی که در محله یوسف‌آباد روی خیابان‌ها سایه می‌اندازند، یادگاری از روزهای گذشته این محله‌اند. همان محله‌ای که امروز در محاصره بزرگراه‌ها، خیابان‌ها و آپارتمان‌ها قرار دارد اما روزگاری نه چندان دور پر بود از زمین‌های کشاورزی، باغ و انواع صیفی.
همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: برای جست‌وجو در تاریخچه و هویت این محله باید به عهد قاجار سفر کنیم. به دورانی که میرزا یوسف مستوفی الممالک، صدراعظم و یکی از رجال سیاسی برجسته این دوره آبادنی را به یوسف آباد هدیه داد و نامش برای همیشه با این گستره از پایتخت گره خورد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
جمشید رحمانی‌پناه، یکی از اهالی قدیمی یوسف آباد درباره علت نامگذاری این محله می‌گوید: «میرزا یوسف آشتیانی صدر اعظم برجسته دوران قاجار در آبادانی بسیاری از محله‌های تهران نقش داشت. او با حفر قنوات و تبدیل زمین‌های بایر و ناهموار به باغ و زمین‌های زراعی بسیاری از مناطق پایتخت را آباد کرد؛ از جمله محله بهجت‌آباد که به نام دخترش نامگذاری شد و یا محله حسن‌آباد که از املاک او بود و پس از توسعه و آبادانی به نام پسرش سند خورد. محله یوسف‌آباد هم نام خود را وامدار میرزا یوسف مستوفی‌الممالک است که گام‌های نخست آبادنی این محله را با توسعه زمین‌های کشاورزی، باغ‌ها، حفر قنات‌ها و… برداشت.»
یوسف آباد که اکنون محله‌ای است در منطقه ۶ و در قلب خیابان‌های پر ترافیک تهران، روزگاری آبادی بود با زمین‌های کشاورزی بسیار و جاده‌های خاکی که از جنوب به آب کرج یا بلوار کشاورز کنونی، از شرق به تپه‌های عباس‌آباد از شمال به ده ونک و از سویی دیگر به جلالیه محدود می‌شد. این محله که تا سال ۱۲۸۸ خورشیدی بیرون از حصار تهران و در شمال غربی دارالخلافه قرار داشت، در دهه ۳۰ و ۴۰ همزمان با توسعه بسیاری از مناطق پایتخت و تبدیل برخی مناطق روستایی به شهر، دستخوش تغییرات بسیار شد.
رحمانی‌پناه می‌گوید: «با توسعه پایتخت به تدریج باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی یوسف آباد هم جای خود را به خانه‌ها و آپارتمان‌ها دادند. در دهه ۳۰ سازمان برنامه و بودجه وقت سراغ زمین‌های یوسف آباد آمد و پس از تفکیک و قطعه‌بندی زمین‌ها، بخشی از اراضی آن را در اختیار کارمندان دولت، از جمله کارکنان آموزش و پرورش و سازمان برنامه و بودجه وقت قرار داد. در همین دوران با ورود افراد غیربومی و مهاجرت اقوام مختلف به یوسف آباد ساخت و سازها در این محدوده رونق گرفت و به تدریج یوسف آباد کنونی متولد شد.»
