دکتر دارایی روانشناس گفت: بای پولار به افرادی گفته می شود که دچار شخصیت دو قطبی هستند و افسردگی شدید دارند.
دکتر دارایی روانشناس بالینی در مورد دو سیستم عصبی بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی اظهار کرد: افراد بای پولار دو سیستم رفتاری شدید شیدا و افسرده دارند، هنگام شیدایی بیش از حد خوشحال هستند، هیجان دارند، امیدوارند ، سریع صحبت میکنند و احساسات عاشقانه خیلی شدید دارند، ممکن است از خط قرمزهای خود عبور کنند، اما هنگام افسردگی، حس غمگینی برای روزهای طولانی مدت دارند، کاهش تمرکز، افت انرژی، به هم ریختن اشتها، کاهش یا افزایش وزن شدید ، اختلال در ساعت خواب و ناتوانی برای تصمیم گیری درست از دیگر نشانه های افسردگی شدید در این بیماران است. وی افزود : افراد “بای پولار” شخصیتهای سستی دارند، یعنی نمیتوان در مورد اخلاق و رفتار آنها نظر داد چرا که آنها افرادی غیر قابل پیش بینی هستند.
این روانشناس با بیان اینکه بیماری “بای پولار” اغلب ژنتیکی است و از خانواده به ارث می رسد، ادامه داد: اما شدت و ضعف بین بیماری در افراد متفاوت است. افرادی که نوسانات خلقی زیادی در طول روز دارند به این بیماری مبتلا هستند و این بیماری با افزایش سن به اوج خود میرسد، یعنی نمیتوان در مورد این بیماری برای کودک هفت ساله نظر قطعی داد اما برای فرد بیست ساله میتوان به راحتی تشخیص داد.
وی درباره درمان این بیماری تصریح کرد: برای درمان این اختلال شخصیتی از دو روش تجویز دارو و روان درمانی استفاده میکنند. مهمترین و مطرحترین دارو برای کنترل این بیماری “دپاکین” است؛ “دپاکین” در مغز نقش متعادل سازی را بر عهده دارد تا فرد بتواند تا حدودی زندگی عادی داشته باشد و حالت خوشحالی و یا غمگینی طولانی مدت را به تعادل برساند. داروی دیگر “لیتیوم” است که به عنوان تثبیت کننده خلق به کار می رود و برای درمان افسردگی نیز مورد استفاده قرار می گیرد، درصورت مصرف این دارو، بدن به آب زیادی نیاز دارد .به محض این که مصرف این دارو ها قطع شود فرد در کمتر از دو روز به حالت اولیه خود بر میگردد.
دکتر دارایی ادامه داد: اگر شدت بیماری کم باشد درمان از طریق روانشناسی با تکنیکی با نام فیبیتی پیش می رود، روانشناسان در این تکنیک تلاش می کنند در فرد خودتنظیمی ایجاد کنند و او را به شناخت از خود برسانند.
وی با بیان اینکه “بای پولار” درمان قطعی ندارد، تصریح کرد: این بیماری از دسته بیماری هایی است که تا پایان عمر فرد مبتلا را همراهی می کند. افرادی که “بای پولار” هستند باید کمتر از کودئین و نیکوتین استفاده کنند، کمتر از چای و قهوه استفاده کنند و از مصرف سیگار خودداری کنند، زیرا اینها باعث بیشتر به هم خوردن تنظیم خلق می شود.
وی در باره علائم این بیماری گفت: علائم این بیماری نامشخص است، اما افرادی که عوامل محیطی پر خطر و استرس زا دارند، اغلب به این بیماری مبتلا می شوند. دکتر دارایی اظهار کرد: این افراد حال پایداری ندارند یا به اصطلاح نقاب دارند؛ یعنی الان که می خندد مشخص نیست که خنده اش واقعی است یا چند لحظه دیگر گریه می کند. این روانشناس در باره ازدواج با این افراد افزود: زندگی کردن با این افراد خیلی سخت است و آنها نمی توانند پدر و مادر خوبی باشند. وی خاطر نشان کرد: این بیماری در حد معمول خطرناک نیست، اما اگرشدت یابد شخص مبتلا و اطرافیانش دچار مشکل می شوند.