به نقل از دیجیکالا:
استروئیدهای آنابولیک داروهایی هستند که اثرات هورمون مردانه‌ی تستوسترون را بازسازی می‌کنند. این گروه از داروها کاربردهای پزشکی محدودی دارند و با کورتیکواستروئیدها، نوع متفاوتی از داروهای استروئیدی که معمولاً تجویز می‌شود، یکسان نیستند.
در واقع استروئیدهای آنابولیک داروهایی هستند که برای برخی بیماری‌های خاص و فقط با نسخه تجویز می‌شوند و گاهی اوقات بدون توصیه‌ی پزشکی برای افزایش توده‌ی عضلانی، بهبود عملکرد و کوتاه کردن زمان ریکاوری بین تمرینات ورزشی مصرف می‌شوند. اما باید در نظر داشت که استفاده از این روش می‌تواند عوارض جانبی جدی و اعتیاد ایجاد کند.
این گروه از داروها بسیاری از قسمت‌های بدن از جمله ماهیچه‌ها، استخوان‌ها، فولیکول‌های مو، کبد، کلیه‌ها، خون، سیستم ایمنی، سیستم تولید مثل و سیستم اعصاب مرکزی را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
در دوران بلوغ، افزایش سطح تستوسترون باعث ایجاد ویژگی‌هایی مانند رشد موهای صورت و بدن، افزایش قد و توده‌ی عضلانی، عمیق‌تر شدن صدا و میل جنسی می‌شود. تستوسترون همچنین می‌تواند به افزایش حس رقابت، عزت‌نفس و پرخاشگری نیز کمک کند. استروئیدهای آنابولیک نیز به طور مصنوعی از هورمون اصلی مردانه تستوسترون گرفته می‌شوند.
استفاده طولانی مدت و غیرپزشکی از این داروها می‌تواند منجر به مشکلات قلبی، تغییرات فیزیکی ناخواسته و پرخاشگری شود. نگرانی فزاینده‌ای در سراسر جهان در مورد استفاده غیرپزشکی از استروئیدها و اثرات آن وجود دارد.
استروئیدهای آنابولیک چیست؟
استروئیدهای آنابولیک نسخه‌های مصنوعی (ساخت بشر) تستوسترون هستند. تستوسترون هورمون اصلی جنسی در مردان است. این هورمون برای ایجاد و حفظ ویژگی‌های جنسی مردانه مانند موهای صورت، صدای عمیق و رشد ماهیچه‌ها لازم است. زنان نیز مقداری تستوسترون در بدن خود دارند، اما در مقادیر بسیار کمتر.
استروئیدهای آنابولیک، که بیشتر به نام استروئیدهای آنابولیک آندروژنیک (AAS) نیز شناخته می‌شوند، آندروژن‌های استروئیدی هستند که شامل آندروژن‌های طبیعی مانند تستوسترون و همچنین آندروژن‌های مصنوعی هستند که از نظر ساختاری مرتبط هستند و اثرات مشابهی با تستوسترون دارند. آن‌ها حجم پروتئین را در سلول‌ها، به ویژه در ماهیچه‌های اسکلتی، افزایش می‌دهند و همچنین دارای درجات مختلفی از اثرات ویریل کننده هستند، از جمله القای ایجاد و حفظ ویژگی‌های جنسی ثانویه مردانه مانند رشد موهای صورت و بدن.
کلمه‌ی آنابولیک که به آنابولیسم اشاره دارد، از واژه‌ی یونانی (ἀναβολή anabole) آمده است، به معنی افزایش دادن و حجیم کردن است. آندروژن ها یکی از سه نوع آگونیست هورمون‌های جنسی هستند، بقیه استروژن‌هایی مانند استرادیول و پروژسترون هستند.
استروئیدهای آنابولیک اولین بار در دهه ۱۹۳۰ تولید شد و اکنون به صورت درمانی در پزشکی برای تحریک رشد و اشتهای عضلانی، القای بلوغ مردان و درمان بیماری‌های زوال مزمن مانند سرطان و ایدز استفاده می‌شود. کالج پزشکی ورزشی آمریکا اذعان می‌کند که استروئیدهای آنابولیک، در صورت وجود رژیم غذایی کافی، می‌تواند به افزایش وزن بدن کمک کند و اغلب با افزایش توده‌ی بدون چربی و افزایش قدرت عضلانی که از طریق ورزش با شدت بالا و رژیم غذایی مناسب به دست می‌آید، همراه است.
مخاطرات مربوط به سلامتی می‌تواند با استفاده طولانی مدت یا دوزهای بیش از حد استروئیدهای آنابولیک ایجاد شود. این اثرات شامل تغییرات مضر در سطح کلسترول (افزایش لیپوپروتئین با چگالی کم و کاهش لیپوپروتئین با چگالی بالا)، آکنه، فشار خون بالا، آسیب کبدی (عمدتاً با اکثر استروئیدهای آنابولیک دهانی) و تغییرات خطرناک در ساختار بطن چپ قلب.
این خطرات زمانی افزایش می‌یابد که ورزشکاران آستروئید را در کنار سایر داروها مصرف می‌کنند و به طور قابل توجهی آسیب بیشتری به بدن آن‌ها وارد می‌شود. اثر استروئیدهای آنابولیک بر قلب می‌تواند باعث انفارکتوس میوکارد و سکته شود. شرایط مربوط به عدم تعادل هورمونی مانند ژنیکوماستی و کاهش اندازه‌ی بیضه نیز ممکن است توسط استروئیدهای آنابولیک ایجاد شود. در زنان و کودکان، مصرف استروئیدهای آنابولیک می‌تواند باعث مردانگی غیرقابل برگشت شود.
استفاده ارگوژنیک از استروئیدهای آنابولیک در ورزش و بدنسازی به عنوان داروهای افزایش‌دهنده‌ی عملکرد، به دلیل اثرات نامطلوب آن‌ها و پتانسیل کسب مزیت ناعادلانه در مسابقات فیزیکی بحث‌برانگیز است. در حقیقت استفاده از آن‌ها دوپینگ نامیده می‌شود و توسط اکثر ارگان‌های ورزشی بزرگ ممنوع شده است. از زمانی که المپیک در یونان باستان آغاز شد، ورزشکاران به دنبال دارو برای تقویت توانایی‌های ورزشی خود بودند.
برای سال‌های متمادی، استروئیدهای آنابولیک به عنوان گسترده‌ترین مواد دوپینگ شناسایی شده در آزمایشگاه‌های معتبر IOC بوده است. در کشورهایی که استروئیدهای آنابولیک مواد کنترل شده هستند، اغلب بازار سیاهی وجود دارد که در آن داروهای قاچاق، تولید مخفیانه یا حتی تقلبی به مصرف‌کنندگان فروخته می‌شود.
چه کسانی از استروئیدهای آنابولیک استفاده می‌کنند؟
طبق تحقیقات، مصرف آستروئید آنابولیک برای اهداف غیرپزشکی در مردان حدود ۳۰ ساله از همه شایع‌تر است. گروه‌های دیگری که معمولاً از آن‌ها استفاده می‌کنند عبارت‌اند از:
- ورزشکاران و بدنسازان حرفه‌ای که در ورزش رقابتی شرکت دارند یا تمایل زیادی به موفقیت دارند.
- افرادی که در صنایعی کار می‌کنند که قدرت عضلانی آن‌ها مهم است؛ مانند نیروهای امنیتی، پلیس، کارگران ساختمانی و کارکنان نیروهای دفاعی.
- جوانان و بزرگسالانی که نگران تصویر بدن خود هستند و می‌خواهند عضلانی به نظر برسند تا احساس خوبی داشته باشند. این گزینه ممکن است شامل افرادی باشد که در صنایع مد و سرگرمی کار می‌کنند.
استروئیدهای آنابولیک چه شکلی است؟
استروئیدهای آنابولیک به صورت قرص یا مایع برای تزریق در دسترس هستند. در پزشکی می‌توان از آن‌ها برای درمان کم‌خونی و ضعف عضلانی بعد از جراحی استفاده کرد.
استروئیدهای آنابولیک چگونه مصرف می‌شوند؟
استروئیدها داروهایی هستند که عملکرد هورمون‌های طبیعی خاصی را در بدن تقلید می‌کنند. این هورمون‌ها نحوه‌ی عملکرد و رشد بدن را تنظیم و کنترل می‌کنند. دو گروه اصلی از استروئیدهای طبیعی وجود دارد، استروئیدهای آنابولیک و کورتیکواستروئیدها. این استروئیدهای آنابولیک هستند که معمولاً مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرند، عمدتاً به این دلیل که شبیه هورمون مردانه تستوسترون هستند و می‌توانند استقامت و عملکرد را بهبود بخشند و رشد عضلانی را تحریک کنند.
آن‌ها توسط برخی از بدنسازان و سایر افراد ورزشکار به دلیل اثرات افزایش عملکردشان استفاده می‌شوند و این افراد ممکن است ۱۰ تا ۱۰۰ برابر دوز پزشکی مصرف کنند.
استروئیدهای آنابولیک معمولاً به عضله تزریق می‌شوند یا به صورت قرص از طریق دهان مصرف می‌شوند، اما به صورت کرم یا ژل نیز از طریق پوست جذب می‌شوند.
بسیاری از افرادی که از استروئیدهای آنابولیک استفاده می‌کنند از خطرات مصرف آن‌ها آگاه هستند و معتقدند که با مصرف داروها به روش‌های خاصی می‌توانند از عوارض جانبی آن‌ها جلوگیری کنند. یا ممکن است داروهای اضافی را برای مقابله با عوارض جانبی این داروها مصرف کنند.
استفاده‌کنندگان ممکن است:
- داروها را برای مدتی مصرف کنند و سپس قبل از شروع مجدد برای یک دوره استراحت داروها را قطع کنند. این روش به عنوان «سایکلینگ» یا «دوچرخه‌سواری» شناخته می‌شود.
- بیش از یک نوع آستروئید آنابولیک را در یک زمان مصرف می‌کنند، که به عنوان روش «انباشته کردن» شناخته می‌شود، که به اعتقاد آن‌ها باعث می‌شود استروئیدها بهتر عمل کنند.
- ترکیبی از انباشته کردن و دوچرخه‌سواری را انجام دهند، که به عنوان روش «پیرامیدینگ» شناخته می‌شود، حالتی است که آن‌ها شروع به مصرف دوز پایین یک یا چند آستروئید آنابولیک می‌کنند و سپس دوز را در طول زمان تا حداکثر دوز افزایش می‌دهند. سپس مصرف آن‌ها را برای یک دوره استراحت متوقف می‌کنند تا قبل از شروع مجدد چرخه به بدن استراحت دهند.
اما هیچ مدرکی مبنی بر اینکه هر یک از این روش‌ها در واقع عوارض و مضرات مصرف استروئیدهای آنابولیک را کاهش می‌دهد وجود ندارد.
استفاده‌کنندگان این داروها تمایل دارند زمانی که دوزهای بالایی مصرف می‌کنند بیشتر ورزش کنند تا از عملکرد بهبود یافته خود در این مدت حداکثر استفاده را ببرند.
انواع استروئیدهای آنابولیک
حداکثر ۳۲ نوع استروئید آنابولیک در وب سایت‌های تجاری فهرست شده است؛ برخی از آن‌ها فقط مصارف دارویی دارند، مانند نبیدو. آنادرول نیز نمونه‌ای از استروئیدها با کاربردهای دارویی و ورزشی است. برخی دیگر مانند آنادور هیچ کاربرد درمانی ندارند، اما ورزشکاران از آن‌ها استفاده می‌کنند.
مردم انواع مختلفی از استروئیدهای آنابولیک را برای اهداف مختلف انتخاب می‌کنند:
- استروئیدهای حجمی برای عضله‌سازی
- استروئیدهای عملکردی برای قدرت و استقامت
- استروئیدهای کات برای سوزاندن چربی
از دیگر دلایل استفاده از استروئیدهای آنابولیک می‌توان به بهبود و افزایش متابولیسم اشاره کرد.
در حقیقت استروئیدهای آنابولیک را هم برای اهداف پزشکی و هم برای اهداف غیرقانونی می‌توان به شیوه‌های زیر مصرف کرد:
- از طریق دهان
- به عنوان گلوله‌های کاشته شده در زیر پوست
- از طریق تزریق
- از طریق پوست به صورت کرم یا ژل
اشکال خوراکی از طریق دهان مصرف می‌شود. آن‌ها عبارت‌اند از:
- فلوکسیمسترون (هالوتسین)
- مسترولون (Proviron)
- متاندیونن (Dianabol)
- متیل تستوسترون (ویریلون)
- میبولرون (چک)
- اکساندرولون (Oxandrin)
- اکسی متولون (Anadrol)
- استانوزولول (وینسترول)
اشکال تزریقی عبارت‌اند از:
- بولدنون (Equipoise)
- متنولون انانتات (Primobolan)
- ناندرولون دکانوات (Deca Durabolin)
- ناندرولون فن پروپیونات (دورابولین)
- تستوسترون سیپیونات (Depotest)
- تستوسترون انانتات (Andro-Estro)
- تستوسترون پروپیونات (Testex)
- ترنبولون استات (Finajet)
استروئیدهای آنابولیک از طریق جریان خون به بافت عضلانی می‌روند و در آن‌جا به گیرنده‌های آندروژن متصل می‌شوند. این دارو می‌تواند متعاقباً با DNA سلول‌ها تعامل کند و فرآیند سنتز پروتئین را تحریک کند که باعث رشد سلولی می‌شود.
مصارف پزشکی
برخی از انواع استروئیدها معمولاً برای درمان پزشکی استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، کورتیکواستروئیدها می‌توانند به افراد مبتلا به آسم کمک کنند تا در طول حمله‌ی آسم تنفس کنند.
تستوسترون همچنین برای برخی از مشکلات هورمونی مانند هیپوگنادیسم تجویز می‌شود. با این حال، استروئیدهای آنابولیک معمولاً به عنوان یک درمان تجویز نمی‌شوند.
در ایالات متحده، استروئیدهای آنابولیک یک ماده‌ی کنترل شده است که فقط با نسخه در دسترس است. استفاده از این داروها تنها زمانی قانونی است که توسط یک ارائه دهنده‌ی خدمات پزشکی تجویز شود.
شرایط پزشکی که برای درمان آن‌ها از استروئیدهای آنابولیک استفاده می‌شود عبارت‌اند از:
- بلوغ تأخیری
- شرایطی که منجر به از دست دادن عضله می‌شود، مانند سرطان و مرحله ۳ HIV یا ایدز
تستوسترون و چندین استر آن، و همچنین متیل تستوسترون، ناندرولون دکانوات و اکساندرولون، اصلی‌ترین استروئیدهای آنابولیک-آندروژنی هستند که در حال حاضر تجویز می‌شوند.
استروئیدها در ورزش
استفاده‌ی غیرپزشکی از استروئیدها بر اساس قانون مواد کنترل شده مجاز نیست، نگهداری و توزیع غیرقانونی آن نیز تابع قوانین جزایی کشورها است.
از آن‌جایی که مصرف استروئیدهای آنابولیک برای اهداف ورزشی قانونی نیست، هیچ کنترل قانونی بر کیفیت یا استفاده از داروهای فروخته شده برای این منظور وجود ندارد.
استروئیدهای غیرقانونی مانند سایر داروهای غیرقانونی از طریق اینترنت و از طریق فروشندگان غیررسمی خریداری می‌شوند. با این حال، ممکن است از طریق داروسازان، پزشکان و دامپزشکان بی‌وجدان نیز در دسترس باشند. علاوه بر این استروئیدهای مخصوصی گاهی اوقات تولید می‌شوند تا ورزشکاران را قادر به گذراندن تست دوپینگ کنند.
ورزشکاران غالباً با استفاده از اطلاعاتی که از سایر ورزشکاران، مربیان، وب‌سایت‌ها یا استادان باشگاه بدنسازی به دست می‌آورند، استروئیدهای آنابولیک را به‌صورت آزمون و خطا مصرف می‌کنند. در نتیجه، آن‌ها به اطلاعات پزشکی و پشتیبانی که بتواند آن‌ها را در حین استفاده از این داروها ایمن نگه دارد، دسترسی ندارند.
آیا استروئیدهای آنابولیک غیرقانونی هستند؟
استروئیدهای آنابولیک داروهای کلاس C هستند که فقط توسط پزشکان و داروسازان با نسخه قابل صدور هستند.
مالکیت استروئیدهای آنابولیک برای استفاده‌ی شخصی قانونی است. آن‌ها همچنین می‌توانند وارد یا صادر شوند، البته تا زمانی که این کار به صورت شخصی انجام شود. این بدان معنی است که آن‌ها را نمی‌توان توسط پیک یا خدمات باربری ارسال کرد یا تحویل داد.
با این حال، اگر گمان بر این باشد که آن‌ها را خرید و فروش می‌کنید در اختیار داشتن، واردات یا صادرات استروئیدهای آنابولیک غیرقانونی است. این قانون شامل دادن آن‌ها به دوستان نیز می‌باشد. مجازات تخلف از این قوانین جریمه نقدی نامحدود یا حتی تا ۱۴ سال زندان است.
در ورزش حرفه‌ای، اکثر سازمان‌ها استفاده از استروئیدهای آنابولیک را ممنوع می‌کنند و رقبا را برای استروئیدهای ممنوعه آزمایش می‌کنند. اگر آزمایش شما مثبت باشد، ممکن است از رقابت حرفه‌ای منع شوید.
نحوه عملکرد استروئیدهای آنابولیک
استروئیدهای آنابولیک با تقلید از خواص هورمون‌های طبیعی کار می‌کنند، ترکیب شیمیایی آن‌ها شبیه تستوسترون است و می‌تواند گیرنده‌های تستوسترون بدن را فعال کند.
هنگامی که گیرنده‌ها تحریک می‌شوند، یک اثر دومینویی از واکنش‌های متابولیک رخ می‌دهد زیرا دارو به بدن دستور می‌دهد تولید بافت عضلانی را افزایش دهد.
تستوسترون دو اثر بر بدن شما دارد:
- آنابولیک، تراکم استخوان را حفظ می‌کند، از رشد عضلانی حمایت می‌کند و بهبودی پس از آسیب را سرعت می‌بخشد
- آندروژنیک (همچنین به عنوان صفات مردانه شناخته می‌شود)، ویژگی‌های مردانه (مانند آلت تناسلی، بیضه‌ها، توده عضلانی، صدای عمیق و موهای صورت) را ایجاد و حفظ می‌کند.
اگرچه تستوسترون یک هورمون جنسی مردانه نامیده می‌شود، اما به طور طبیعی در زنان نیز وجود دارد؛ البته در مقادیر بسیار کمتر.
مصرف استروئیدهای آنابولیک چه حسی دارد؟
بازیکنان ورزشی و علاقه مندان به بدنسازی ادعا کرده‌اند که استروئیدهای آنابولیک:
- آن‌ها را قادر به تمرین سخت‌تر و طولانی‌تر می‌کند.
- به آن‌ها کمک می‌کند تا پس از ورزش شدید سریعتر بهبود یابند.
- در کنار یک برنامه‌ی ورزشی شدید، توده عضلانی بسازید.
با این حال، گاهی اوقات می‌توانند باعث تغییرات ناخواسته در ظاهر مانند آکنه یا کوچک شدن بیضه‌ها شوند.
استروئیدهای آنابولیک باعث می‌شود مردم چگونه رفتار کنند؟
استروئیدهای آنابولیک می‌تواند باعث ایجاد احساس پارانوئید، تحریک‌پذیری، حس تهاجمی یا حتی خشونت در برخی از استفاده‌کنندگان می‌شود و می‌تواند باعث ایجاد تغییرات خلقی شود.
چرا مردم از استروئیدهای آنابولیک سوءاستفاده می‌کنند؟
استروئیدهای آنابولیک را می‌توان به عنوان داروهای افزایش دهنده‌ی عملکرد استفاده کرد که باعث افزایش توده‌ی عضلانی و کاهش چربی و همچنین ایجاد عوارض نامطلوب بسیاری می‌شود. برخی از افراد برای بهبود عملکرد فیزیکی و ساختن بدن خود آن‌ها را به طور منظم مصرف می‌کنند.
با این حال، افراد در هر سنی به سوءاستفاده از این داروها شناخته شده‌اند، از جمله پسران نوجوانی که از اختلال بدشکلی بدن رنج می‌برند. در واقع این یک مشکل مربوط به سلامت روان است که در آن فرد زمان زیادی را صرف نگرانی در مورد نقص‌های ظاهری خود می‌کند. این نقص‌ها اغلب برای دیگران قابل توجه نیست.
افرادی که دارای اختلال بدشکلی بدن هستند ممکن است از استروئیدهای آنابولیک استفاده کنند، زیرا خود را به اندازه کافی بزرگ یا قوی نمی‌دانند.
برخی افراد بر این باورند که مصرف استروئیدهای آنابولیک به تناسب‌اندام و سلامت آن‌ها کمک می‌کند. اما این درست نیست: مصرف استروئیدهای آنابولیک یک عادت دارویی خطرناک است.
مدت زمان ماندگاری و اثر استروئیدهای آنابولیک
مدت زمان ماندگاری اثرات و ماندگاری دارو در بدن شما بستگی به میزان مصرف، حجم بدن و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کرده باشید دارد.
استروئیدهای آنابولیک تا چه زمانی قابل تشخیص خواهد بود؟
- در صورت مصرف خوراکی، استروئیدها می‌توانند تا ۱۴ روز در آزمایش ادرار خود را نشان دهند.
- در صورت تزریق، استروئیدها می‌توانند تا ۱ ماه در نتایج ظاهر شوند.
- مدت زمانی که می‌توان یک دارو را شناسایی کرد بستگی به مقدار مصرف شده و کیت تست مورد استفاده دارد. این فقط یک راهنمای کلی است.
نحوه‌ی تأثیر استروئیدهای آنابولیک بر بدن
- افرادی که از استروئیدهای آنابولیک استفاده می‌کنند به طور کلی افزایش قدرت عضلانی را خیلی سریع تجربه می‌کنند.
- این به طور کلی به این معنی است که افراد می‌توانند بیشتر و برای مدت طولانی‌تر، با روند ریکاوری سریعتر تمرین کنند.
- این مسأله اغلب می‌تواند منجر به افزایش سریع بافت عضلانی بدون چربی شود.
- احتباس مایعات نیز در بافت عضلانی نیز به خاطر مصرف استروئیدهای آنابولیک رایج است و می‌تواند منجر به نرمی یا نفخ شدن عضلات شود.
عوارض جانبی استروئیدهای آنابولیک
اثرات استفاده از آستروئید آنابولیک می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. با این حال اثراتی که برخی از افراد ممکن است تجربه کنند شامل موارد زیر است:
- احتباس مایعات
- مشکل در خوابیدن
- آسیب به اعصاب ناشی از تزریق آستروئید
- تحریک‌پذیری، نوسانات خلقی، پرخاشگری یا افسردگی
- افزایش میل جنسی (لیبیدو)
- تغییرات پوستی؛ آکنه‌ای که منجر به زخم می‌شود
- سرماخوردگی بیشتر
مردان ممکن است تجربه کنند:
- کوچک شدن بیضه و آلت تناسلی
- کاهش تعداد اسپرم
- اختلال نعوظ (یا ناتوانی جنسی)
- مشکلات پروستات
- ژنیکوماستی (بزرگ شدن پستان)
- طاسی (ریزش موی الگو)
- نعوظ غیرارادی و طولانی مدت.
زنان ممکن است تجربه کنند:
- سیکل قاعدگی نامنظم یا از دست دادن قاعدگی (آمنوره)
- سینه‌های کوچک شده
- صدای عمیق
- رشد موهای صورت و بدن (مانند هیرسوتیسم)
- رشد غیرطبیعی کلیتوریس
جوانان ممکن است تجربه کنند:
- توقف رشد
- طاسی زودرس
- اسکار آکنه
- آسیب ناشی از تمرینات شدید و زیاد
- علائم کشش روی سینه و بازوها
- پوست زودرس (یا «چرمی»)
اثرات طولانی مدت استروئیدهای آنابولیک
استروئیدهای آنابولیک می‌توانند عوارض جانبی ناخوشایند و اغلب دائمی زیادی ایجاد کنند، از جمله:
- آسیب به غدد جنسی (بیضه‌ها یا تخمدان‌ها)
- بیماری کبد
- اختلال در عملکرد کلیه‌ها، کبد یا قلب
- خشم غشایی که با طغیان غیرقابل کنترل پرخاشگری روانی مشخص می‌شود.
- پارانویا و نوسانات خلقی، از جمله افسردگی عمیق
- آکنه‌ی شدید، که می‌تواند باعث ایجاد زخم شود.
- سطح کلسترول خون بالا
- فشار خون بالا
- آسیب به تاندون‌هایی که نمی‌توانند با افزایش قدرت عضلانی همگام شوند.
- احساسات هذیانی از مافوق انسان بودن یا شکست‌ناپذیر بودن
- لرزش و لرز عضلات
- آسیب عصبی ناشی از استفاده از سوزن، این مسأله ممکن است به شرایطی مانند سیاتیک منجر شود.
- استفاده ناامن از سوزن می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌هایی مانند هپاتیت B و C، HIV و کزاز را افزایش دهد.
آیا ممکن است به استروئیدهای آنابولیک معتاد شوید؟
شما به راحتی می‌توانید از نظر روانی به مصرف آستروئید آنابولیک وابسته شوید (به این معنی که تمایل بیشتری به ادامه مصرف دارو حتی با وجود اثرات مضر احتمالی دارید).
اما باید در نظر داشت که استروئیدهای آنابولیک وابستگی فیزیکی ایجاد نمی‌کنند. با این حال، اگر فردی برای عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس خود به آن‌ها تکیه کند، ترک کردنشان می‌تواند بسیار دشوار باشد و اگر دسترسی آن‌ها به استروئیدها حتی به طور موقت قطع شود فشار برای ادامه استفاده از استروئیدها ممکن است منجر به احساس عصبانیت یا افسردگی شود.
علائم ترک بلافاصله پس از قطع مصرف نیز گزارش شده است، از جمله:
- خستگی
- بی قراری
- از دست دادن اشتها
- مشکلات خواب
- کاهش میل جنسی
- میل به آستروئید
- افسردگی، که گاهی اوقات می‌تواند جدی باشد و حتی منجر به اقدام به خودکشی شود.
درمان اعتیاد به استروئیدهای آنابولیک
گزینه‌های درمانی برای وابستگی یا اعتیاد به استروئیدهای آنابولیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- سم‌زدایی
- مشاوره فردی
- گروه‌درمانی
حمایت همتایان یا صحبت با کسی که در موقعیت مشابه بوده است نیز می‌تواند مفید باشد. برای اطلاعات و ارجاع به پزشک خود مراجعه کنید. رفتاردرمانی و دارودرمانی می‌توانند در درمان اعتیاد به استروئیدهای آنابولیک مفید باشند.
مخلوط کردن استروئیدهای آنابولیک با سایر داروها
فردی که از استروئیدهای آنابولیک استفاده می‌کند ممکن است به داروهای مکمل دیگر نیز روی بیاورد. آن‌ها ممکن است این کار را برای تسریع روند تحول فیزیکی خود یا مقابله با عوارض جانبی استروئیدها انجام دهند. خطرات مخلوط کردن این داروها به طور کامل شناخته شده نیست.
برخی از این داروهای دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آمفتامین‌ها، برای مقابله با احساس افسردگی عمیق و کمک به کاهش چربی
- مسدود کننده‌های بتا، برای مقابله با لرزش
- دیورتیک‌ها، برای مقابله با احتباس مایعات
- هورمون رشد انسانی، مانند گنادوتروپین جفت انسانی (HCG) برای تحریک تولید طبیعی تستوسترون در بدن و مقابله با کوچک شدن بیضه.
ترک استروئیدهای آنابولیک
پس از مصرف طولانی مدت استروئیدهای آنابولیک، ممکن است تا ۴ ماه طول بکشد تا سطح تستوسترون طبیعی را بازیابی کنید. علائم ترک استروئیدها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- خستگی
- کاهش وزن به دلیل کاهش اشتها
- کاهش قدرت
- افسردگی
نکته‌ی پایانی
استروئیدهای آنابولیک اگرچه ممکن است به ظاهر تأثیرات مثبتی بر عملکرد ورزشی افراد داشته باشد اما عوارض کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت آن‌ها هر انسان عاقلی را از مصرف این داروها منصرف می‌کند. اگر شما هم از استروئیدهای آنابولیک استفاده می‌کنید، می‌توانید برای ترک اصولی آن‌ها از یک پزشک متخصص کمک بگیرید.
منابع: MedlinePlus, Better Health, NHS, Medical News Today
