پژوهش های اخیر نشان می دهد سطح ماه کاملاً خشک نبوده و احتمالاً در آنجا آب وجود دارد. مطالعات اخیر نیز ثابت می کند این آب از طریق جو زمین روی سطح ماه پدیدار شده است. به گزارش سرویس اخبار و فناوری و تکنولوژی تکنا، محققانی از دانشگاه آلاسکا در مطالعات اخیر خود علت وجود […]
پژوهش های اخیر نشان می دهد سطح ماه کاملاً خشک نبوده و احتمالاً در آنجا آب وجود دارد. مطالعات اخیر نیز ثابت می کند این آب از طریق جو زمین روی سطح ماه پدیدار شده است.
به گزارش سرویس اخبار و فناوری و تکنولوژی تکنا، محققانی از دانشگاه آلاسکا در مطالعات اخیر خود علت وجود آب روی سطح ماه را با روش کاملاً جدیدی اثبات کرده اند. آنها معتقدند بارانی که روی کره ماه به طور ماهانه می بارد از طریق جو زمین ایجاد شده و چرخه آب را روی سطح ماه تشکیل داده است.
دانشمندان بارش باران از زمین به روی ماه را از طریق میدان مغناطیسی زمین توجیه می کنند. آنها معتقدند این میدان مغناطیسی با ایجاد حبابی به نام مگنتوسفر که شباهت زیادی به دم یک ستاره دنباله دار دارد در پشت این سیاره تشکیل می شود. ماه نیز به صورت ماهانه ۵ روز از لبه جلوی این حباب گرد عبور می کند. از طرفی به علت شکسته شدن برخی خطوط میدان مغناطیسی زمین یون های هیدروژن و اکسیژن جو امکان ورود به فضا را از این طریق خواهند داشت. در زمان عبور ماه از کنار این حباب یون‌های آزادشده به سطح ماه برخورد می کنند. محققان اعلام کردند در صورت ایجاد این فرایند میتوان محاسبه کرد میزان بارش روی قطب های ماه تاکنون حدود ۳ هزار و ۵۰۰ کیلومتر مکعب بوده است. البته ممکن است آب روی سطح ماه طی فرایند های دیگری ایجاد شده باشد که روش توضیح داده شده یکی از آنها محسوب می شود.
فضاپیما های مختلف از دهه ها پیش موفق به کشف آب روی سطح ماه شده بودند. آب کشف شده بیشتر در اطراف قطب متمرکز بوده و به شکل یخ هستند. از طرفی بررسی دیگر مناطق دارای آب روی سطح ماه می تواند در ماموریت های آینده فضانوردان مورد استفاده قرار بگیرد.