به نقل از دیجیکالا:
بر کسی پوشیده نیست که پیکسار یکی از بهترین استودیوهای انیمیشنسازی تمام دوران است و به طور مداوم و همچنان قادر به ساخت و تولید فیلمهایی است که از همه لحاظ فوقالعادهاند. این کمپانی اواسط دههی ۱۹۹۰ به شهرت رسید و با ساخت قسمت اول فرنچایز «داستان اسباببازی» – اولین فیلم بلندی که تماماً با جلوههای کامپیوتری ساخته شد – در حوزهی انیمیشن پیشرفت کرد و تحولی را در دنیای انیمیشنسازی به راه انداخت. این فیلم بهخصوص تحولی را در شکل ظاهری فیلمهای انیمیشن و همینطور کاری که فیلمسازان میتوانند در این حوزه انجام دهند، به پا کرد و شروعی بود برای مجموعهای از فیلمهای انیمیشن برتر پیکسار که خاطرات خوشی را برای مخاطبان انیمیشن رقم زدند.
استودیو پیکسار فیلمهای کلاسیک زیادی ساخته است که به دلایلی فراتر از انیمیشن بودنشان پیش مخاطبان محبوب هستند، اما همهی این آثار لزوماً به لحاظ فیلمنامه، ریتم و خلاقیت به یک اندازه خوب نبودهاند. با این حال، پیکسار همیشه وقتی پای جلوههای بصری به میان میآید، کارش را خوب انجام داده و مشخصاً به نظر میرسد که سطح جزئیات و وضوح بصری را با هر فیلم بهبود بخشیده است. فیلمهای که اینجا فهرست شدهاند، لزوماً بهترین فیلمهای این استودیو نیستند (اگرچه بسیاریشان فوقالعادهاند)، اما فیلمهایی هستند که نشان میدهند پیکسار تا چه حد در خلق تصاویری خیرهکننده و پیشگامانه به مدت تقریباً سی سال اخیر پیشرفت داشته و به درجهی استادی رسیده است.
۱۰. داستان اسباببازی ۳ (Toy Story 3)
- سال اکران: ۲۰۱۰
- کارگردان: لی آنکریچ
- بازیگران: تام هنکس، تیم آلن، جون کیوسک، ند بیتی، دان ریکلس، مایکل کیتون، والاس شاون، جان راتزنبرگر، استل هریس، جودی بنسون، بلیک کلارک
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰
سه فیلم اصلی «داستان اسباببازی» همگی شگفتانگیزند، و در مجموع یکی از بزرگترین سهگانههای تاریخ سینما را ثبت کردهاند (اگرچه از سال ۲۰۱۰، مسلماً چهارمین فیلم این فرنچایزز به اندازهی قبلیها شگفتانگیز نبوده است). از میان سه فیلم کلاسیک «داستان اسباببازی»، «داستان اسباببازی ۳» به لحاظ بصری یک مزیت غیرمنصفانه دارد؛ این فیلم جدیدتر از دو فیلم دیگر است که در دههی ۱۹۹۰ ساخته شدند، بنابراین خواه ناخواه به لحاظ بصری پیشرفتهتر است، چرا که امکانات پیشرفتهتری برای تولید انیمیشن داشته است.
بدین شکل، فصل پایانی تلخ و شیرین و بسیار سرگرمکنندهی سهگانهی محبوب «داستان اسباببازی» از نظر بصری نیز دیدنیترین است، و در مقایسه با شخصیتها و دنیای آنها با قسمت اصلی محصول ۱۹۹۵ حیرتانگیز است. قسمت اول و دوم را میتوان از نظر بصری در زمان خود شگفتانگیز ارزیابی کرد، اما از نظر فنی، به نظر میرسد «داستان اسباببازی ۳» از دو قسمت دیگر بهتر است.
۹. درون بیرون (Inside Out)
- سال اکران: ۲۰۱۵
- کارگردان: پیت داکتر
- بازیگران: امی پولر، فیلیس اسمیت، بیل هیدر، لویس بلک، میندی کالینگ، دایان لین، کایل مکلاکلن، جان راتزنبرگر
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰
«درون بیرون» فضایی منحصربهفرد دارد؛ به قدری که با خودت فکر میکنی چگونه در وهلهی نخست اصلاً چنین ایدهای به ذهن کسی رسیده است. بیشتر فیلم درون ذهن دختربچهای یازده ساله به نام رایلی میگذرد و احساسات بنیادین او مثل شادی، غم، خشم و ترس را که دارند سعی میکنند با هم همکاری کنند تا رایلی بتواند مرحلهای سخت در زندگیاش، نقل مکان با خانوادهاش از مینهسوتان به سانفرانسیسکو را راحت پشت سر بگذارد.
بدیهی است که وقتی قصه درون ذهن شخصی میگذرد، باید تخیل و خلاقیت دخیل باشد؛ طبیعی است که به تصویر کشیدن تصور و نگاه یک شخص به جهانی واقعی رنگارنگ و خارقالعاده و به لحاظ بصری متنوع باشد.از رنگها گرفته تا تغییر در سبک هنری تا شخصیتهای خلاقانه که احساسات و سایر مفاهیم درونی را نشان میدهند، این انیمیشن برتر پیکسار از ابتدا تا انتها خیرهکننده است.
۸. والئی (WALL-E)
- سال اکران: ۲۰۰۸
- کارگردان: اندرو استنتون
- بازیگران: بن برت، الیزا نایت، سیگورنی ویور، جف نگارخانهن، فرد ویلارد، جان رتزنبرگر، کتی ناجیمی، جس هارنل
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۵ از ۱۰۰
«والئی» فیلمی بود که این سؤال را مطرح کرد که پیکسار چه چیزی میتواند به ژانر علمی تخیلی اضافه کند، که مشخص شد «چیزهای زیادی». شاید بتوان گفت که این انیمیشن برتر پیکسار یکی از بهترین فیلمهای علمی تخیلی تمام دوران است. فیلم در آیندهای اتفاق میافتد که در آن یک ربات جمعآوری زبالهی کوچک میتواند به قهرمانی دور از انتظار تبدیل شود که بتواند نسل بشر را – که سالهاست در فضا سرگردان است – به زمین بازگرداند؛ زمینی که به دلیل آلودگی رها شده بود.
«والئی» باید از نظر بصری کوبنده و بی کم و کاست میبود، چرا که پردهی اول فیلم عمدتاً بدون دیالوگ است و بنابراین، بخش زیادی از روایت قصه باید تنها از طریق انیمیشن انجام میشد. فیلم در بخش بسیار موفق و فوقالعاده است، و حتی بعد از ورود انسانها به تصویر هم زیبا میماند.
۷. بالا (UP)
- سال اکران: ۲۰۰۹
- کارگردان: پیت داکتر
- بازیگران: اد اسنر، کریستوفر پلامر، جردن ناگای، باب پترسون، دلروی لیندو
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰
پیکسار بعد از رفتن به فضا برای «والئی» در سال ۲۰۰۸، سال ۲۰۰۹ با «بالا» همهچیز را به زمین بازگرداند، اگرچه نتیجهی کار از نظر بصری از فیلم قبلی چیزی کم که نداشت، به همان اندازه تماشایی بود. «بالا» یک داستان ماجراجویی احساسی و دلچسب دارد که داستان پیرمردی را روایت میکند که به سفری بلندپروازانه به امریکای جنوبی میرود؛ کاری که همیشه میخواست با همسر مرحومش انجام دهد.
احتمالاً هیچ فیلمی از پیکسار وجود ندارد که بتوان آنها را «غیر رنگارنگ» توصیف کرد، با این حال، وقتی صحبت از نمایش رنگهای متنوع روی صفحهنمایش به میان میآید، این انیمیشن برتر پیکسار چند قدم از محصولات دیگر این استودیو فراتر میرود. فیلم روشن است و طراوت و سرزندگی جنگلهای امریکای جنوبی – که اغلب از آسمان دیده میشوند – هنوز تا به امروز شگفتانگیز به نظر میرسد.
۶. در جستوجوی نمو (Finding Nemo)
- سال اکران: ۲۰۰۳
- کارگردان: اندرو استنتون، لی آنکریچ
- بازیگران: آلبرت بروکس، الن دیجنرس، الکساندر گلد، ویلم دفو
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۹ از ۱۰۰
قبل از سال ۲۰۰۳، هر چیزی که پیکسار ارائه میکرد، خوب به نظر میرسید، و آن فیلمهای قبلی را هنوز هم میتوان به خاطر فراتر از مرزها رفتنشان تحسین کرد، حتی اگر بعضی محدودیتها وقتی با چشمهای مدرن تماشا میشوند قابل مشاهده باشند. با این حال، این «در جستوجوی نمو» است که در نهایت نشاندهندهی گامی به جلو بود؛ گامی که آنقدر بزرگ بود که این انیمیشن برتر پیکسار را جادوانه کند.
تنها از منظر بصری، «در جستوجوی نمو» یک سر و گردن بالاتر از تلاشهای قبلی پیکسار قرار گرفت؛ با زندگی زیر آبی که به تصویر کشید که در هیچ فیلم دیگری، چه انیمیشنی چه لایو اکشن، به این اندازه رنگارنگ یا بهتر از آنچه در اینجا دیده میشود، نبود. فکر کردن به اینکه چیزی با این جلوههای بصری فوقالعاده در سال ۲۰۰۳ منتشر شده، حیرتانگیز است (اینکه یک داستان ماجراجویی/پدر و پسری فوقالعاده را هم روایت میکند، آن را به یک کلاسیک تبدیل میکند).
۵. راتاتویی (Ratatouille)
- سال اکران: ۲۰۰۷
- کارگردان: برد برد
- بازیگران: پاتن اسوالت، لو رومانو، پیتر سون، برد گرت، پیتر اوتول
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۶ از ۱۰۰
«راتاتویی» شاید اولین فیلم پیکسار باشد که به طرز باورپذیری تصویری واقعی و قابل استناد از یک مکان واقعی خلق کرده و تقریباً تمام داستان خود را در آن قرار داده است. به جز یک استثنای قابل توجه از یک فیلم اکران سال ۲۰۰۴ (که در ادامه بیشتر در مورد آن توضیح خواهیم داد)، پیکسار به طور کلی از داشتن شخصیتهای انسانی متعدد در آثارش اجتناب کرد، و حتی در انیمیشن «در جستوجوی نمو» که داستانش در اطراف سیدنی میگذشت، بخش زیادی از خودِ شهر را نشان نداد (ترجیح داد زیر آب بماند).
به این ترتیب، «راتاتویی» به خاطر تصویر بسیار تأثیرگذاری که از شهر پاریس به نمایش میگذارد و همچنین داشتن شخصیتهای انسانی متعدد با طراحیهایی که زیاد عجیب و غریب نیستند و تماشایشان سخت نیست، اثری متمایز است (مثلاً باید پذیرفت که تماشای شخصیتهای انسانی «داستان اسباببازی» واقعاً، حداقل حالا دیگر، سخت است؛ شاید برای دوران خودش خوب بود). «راتاتویی» ترکیبی عالی از انیمیشن اغراقشده و واقعگرایانه (بر اساس استانداردهای پیکسار) دارد و ثابت میکند که یک ظرافت بصری تمامعیار است.
۴. شگفتانگیزان (The Incredibles)
- سال اکران: ۲۰۰۴
- کارگردان: برد برد
- بازیگران: کریگ تی. نلسن، هالی هانتر، سارا واول، اسپنسر فاکس، جیسون لی، ساموئل ال. جکسون، الیزابت پنیا، برد برد
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۷ از ۱۰۰
برد برد کارگردان انیمیشن «راتاتویی» بود و در سال ۲۰۰۴ فیلم «شگفتانگیزان» را نیز کارگردانی کرد. از نظر فنی، این اولین فیلم پیکسار بود که شخصیتهایی عمدتاً انسانی داشت، اما به این دلیل که در واقعیتی ساختگی (و شهر خیالی متروویل) اتفاق میافتد، با فضا و زیباییشناسی اغراقشدهی قابل باورش موفق میشود که در نگاه مخاطب غیرطبیعی به نظر نرسد.
فیلم محدودیتهایی را که انیمیشنهای کامپیوتری در سال ۲۰۰۴ هنوز داشت، به خوبی تشخیص میدهد و بنابراین تصمیم عاقلانهای میگیرد تا از تلاش برای واقعی جلوه دادن چیزها اجتناب کند. همچنین به فیلم اجازه میدهد تا در سکانسهای اکشن ابرقهرمانی هیجانانگیزتر افراط کند، و اگرچه بر اساس یک کتاب کمیک ساخته نشده است، فیلم کاملاً موفق میشود سبک و فضای کتابهای کمیک کلاسیک را به مخاطب القا کند.
۳. روح (Soul)
- سال اکران: ۲۰۲۰
- کارگردان: پیت داکتر
- بازیگران: جیمی فاکس، تینا فی، گراهام نورتون، ریچل هاوس، آلیس براگا، ریچارد آیوادی، فیلیسیا رشاد، دانل راولینگز، کوئستلاو، آنجلا باست، فورچون فیمستر
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۵ از ۱۰۰
با توجه به اینکه «روح» و «درون بیرون» هر دو مفاهیم انتزاعیشان را به شکلی بصری فوقالعاده و خلاقانه و به راحتی قابل درک به تصویر میکشند، تعجبآور نیست که کارگردان هر دو فیلم یک نفر باشد. «روح» بی آنکه خیلی از «درون بیرون» فاصله داشته یا شبیهش باشد هم مخاطب را تحت تأثیر قرار میدهد، با داستانی که روحها را مستقل از بدنشان بهعنوان شخصیتهای فیلم به تصویر میکشد.
این انیمیشن برتر پیکسار حتی انتزاعیتر و متافیزیکیتر از «درون بیرون» هممیشود، و همچنین به دلیل ترکیب آن جلوههای بصری منحصربهفرد با تصویری تقریباً واقعی از شهر نیویورک اثر متمایزی است. همهی اینها جهانی را در فیلم با آن شخصیتهای غیرمعمول با طراحیهای دوستداشتنی و خلاقانهاش خلق کرده است که هم زیبا به نظر میرسد و هم احساس آشنایی به مخاطب میدهد، انگار که پیش از این در این دنیا زندگی کرده است.
۲. کوکو (Coco)
- سال اکران: ۲۰۱۷
- کارگردان: لی آنکریچ
- بازیگران: آنتونی گونزالس، گائل گارسیا برنال، بنجامین برت، آلانا اوباک، رینی ویکتور، آنا اوفلیا مورگیا، ادوارد جیمز آلموس
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۷ از ۱۰۰
«کوکو» یکی دیگر از فیلمهای پیکسار است که هدف آن انتقال مخاطبان به دنیایی منحصر بهفرد و متفاوت از دنیایی است که با آن آشنا هستند و این کار را در اینجا با سبک و رنگی خیرهکننده انجام میدهد. بخش زیادی از فیلم در سرزمین مردگان (یا زندگی پس از مرگ) اتفاق میافتد؛ پسر جوانی که علاقهمند به موسیقی است اما خانوادهاش با اینکه او موسیقی را پیگیری کند، مخالفند، به طور تصادفی به دنیای مردگان منتقل میشود و باید کاری کند تا با کمک بستگان متوفی خود به سرزمین زندهها بازگردد.
با توجه به اینکه کوکو یکی از اشکآوران انیمیشنهای پیکسار است، با پایانبندیای بسیار قدرتمند، شاید برای بعضی مخاطبان سخت باشد که جلوههای بصری آن را از پشت چشمان اشکبار درک کنند. با این حال، جلوههای بصری این انیمیشن برتر پیکسار حتی با لحظات احساسی سنگین و در عین حال ضروری کار میکنند؛ هر دو جنبهی فیلم زیباست و همین «کوکو» یکی از بهترین تلاشهای استودیو در سالهای اخیر است.
۱. بنیادین (Elemental)
- سال اکران: ۲۰۲۳
- کارگردان: پیتر سون
- بازیگران: لیا لوئیس، مامودو اثی
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۶ از ۱۰۰
مسلماً، «بنیادین» حتی با استانداردهای خروجی استودیوی پیکسار در سالهای ۲۰۱۰/ اوایل دههی ۲۰۲۰ (که یقیناً به اندازهی محصولات این کمپانی در بخش زیادی از دههی ۲۰۰۰ عالی نبوده است) بهترین فیلم پیکسار نبوده است. با این حال، عموماً توافق بر این است که حتی اگر داستان و شخصیتها در بعضی موارد دچار تزلزل شوند، این انیمیشن برتر پیکسار حداقل از نظر بصری نفسگیر است.
در این فیلم عناصر طبیعی به شخصیتهای انسانی تبدیل شدهاند که در نهایت چیزی شبیه به یک کمدی رمانتیک است. انیمیشنی که برای جان بخشیدن به این شخصیتها – و نشان دادن دنیایی که در آن زندگی میکنند – چشمگیر است، و با توجه به در پخش آن که از پیشرفتهترین فناوریها استفاده شده است، به راحتی میتوان از جلوههای بصری «بنیادین» را تحسین کرد، حتی اگر باقی عناصر و ویژگیهای فیلم چندان شاخص نباشند.
منبع: collider