«یک زن تئوری در کافه بیتلز» داستانی واقعی است که علی قنبری نوشته است. «مسیرهای تاریک» به رابطه کارگردان و ذهنیت مخاطب میپردازد که چگونه در سینما ما به وحشت میافتیم.
«یک زن تئوری در کافه بیتلز» داستان واقعی ملاقات با زنی تئوری در یکی از کافههای تهران که از قضا خیالی هم نیست. این رمان ۲۳۳ صفحهای را علی قنبری نوشته است و در حین ملاقات با این زن تئوری به داستانهای دیگری هم میپردازد که برای مخاطب ایرانی جذاب است. در زیر عنوان کتاب هم نوشته شده است: (بر اساس یک روایت واقعی).
پشت جلد این کتاب میخوانیم: «نیم ساعتی از رفتن هدایت به بانک گذشته بود که درِ کافه باز شد و یه خانم سی و پنج ساله شبیه عکس سیاه و سفید اوا گاردنر، هنرپیشه معروف امریکایی، با پوشش ساده اما هوشمندانه -میدونست تو هوای گرم باید لباسهای یاسی و آبی کمرنگ بپوشه و سایهها ملایم و خنثی با ته رنگ گُلی بزنه- وارد شد و سلام کرد. محو چهرهش شدم؛ با اینکه الآن فکر میکردم چشمهاش زیادی برای صورتش ریز بودن و زاویه عجیب و غریبی داشتن و گونههاش هم زیادی بالا بودن و صورتش رو مربعی شکل کرده بودن و لب پایینش هم خیلی پرتر از لب بالا بود و اصلاً شبیه اوا گاردنر نبود…»
در بخش دیگری از این رمان که ۵۲ فصل دارد، میخوانیم: «ساعت پنج بعد از ظهر بود. من و هدایت نشسته بودیم تو کافه بیتلز و «let It Be» هم پخش میشد. به جز ما دو نفر، خانم سی و پنج سالة خوشگلی هم توی کافه بود که تازه باهاش آشنا شده بودیم و پنج دقیقه قبلش به من گفته بود که عاشق شعرهای منه. چند روزی بود که بیماری کشنده و مهلک کرونا به ایران آمده بود. دهها نفر کشته و هزاران نفر هم مبتلا شده بودن. تهران مثل شهر ارواح شده بود. هیچ کس از خونه خارج نمیشد. همه کافهها، مدرسهها، مکانهای فرهنگی، خیلی از مشاغل و حتی مجلس هم تعطیل شده بودند…»
این رمان با قیمت ۱۶۵ هزار تومان در شمارگان هزار نسخه از سوی نشر رایبد ذیل کتابهای «اتاق روایت» منتشر شده است.
مسیرهای تاریک
«مسیرهای تاریک» عنوان کتاب دیگری است که با زیر تیتر «رومرو، کریون، کارپنتر و فیلم وحشت مدرن» نوشته کندال آر. فیلیپس با ترجمه امید برمی و شایان کریمی منتشر شده است.
مسیرهای تاریک تلاشی است برای کشف رابطة بین وحشت فیلمیک و اضطرابهای فرهنگی، با توسل به آن دسته از کارگردانهایی که تأثیرشان بر شناخت معاصر ما از وحشت غیر قابل انکار است. یعنی جورج رومرو، وس کریون و جان کارپنتر، این سه کارگردان فعالیت خود را برای دومین دوره طلایی وحشت امریکایی آغاز کردند؛ دورهای که میتوان گفت با فیلم رومرو در سال ۱۹۶۸ آغاز شد و تقریباً در سال ۱۹۸۲ پایان یافت و تا حد زیادی، این سه نفر نخستین معماران چارچوب وحشتی بودند که در این دوره پدید آمد.
نویسنده مینویسد: «من امیدوارم با بررسی کارهای این سه فیلمساز در یک کتاب، بر شیوهای انگشت بگذارم که هر یک از آنها با مسالههای فرهنگی مشابه، برخورد کنند. -از ناآرامیهای سیاسی دهه هفتاد گرفته تا جنبشهای مرتبط با نژاد و جنسیت- و این کار را در چارچوبهای متمایز فیلیمیک انجام میدهند. برای نزدیک شدن به این چارچوبهای فیلیمیک. من از تحلیلی نقادانه بهره میگیرم که وابسته به مطالعات رتوریک است. اگر چه رتوریک یک زمینه گسترده و چند بعدی را دربرمیگیرد، رویکرد من توجهی دقیق به فیلمهای هر یک از کارگردانهاست با این تلاش که در آنها، مجموعهای از الگوها پیدا کنم تا بتواند به یک خوانش حساس و جزئی از هر فیلم منحصر به فرد و همینطور از مجموعه کارها در مقام یک کل منتهی شود.»
کتاب «مسیرهای تاریک» ذیل عنوان کتابهای «اتاق هفتم» در زمینه سینما منتشر شده. این کتاب ۲۳۰ صفحه است و آذر ماه امسال (۱۴۰۲) در شمارگان هزار نسخه با قیمت ۱۸۰ هزار تومان از سوی نشر رایبد به ویترین کتابفروشیها راه یافته است.