بررسی طراحی و کیفیت ساخت گوشی OnePlus Open

بخش اول، بخش طراحی این گوشی هست؛ جایی که یه سری ویژگی های منحصر به فرد داریم. ویژگی هایی مثل جنس بدنه اش که از یه آلیاژ خاص ساخته شده. این آلیاژ، مقاومت خیلی بیشتری نسبت به استیل ضد زنگ آیفون های نسل قبلی یا مثلا آلومینیومی که توی خیلی از گوشی ها استفاده میشه یا حتی تیتانیومی که توی آیفون های جدید به کار رفته داره و میتونیم بگیم که وان پلاس اوپن، روی این بحث، ادعا داره. در کنار این مقاومت بیشتر، گوشی سبک تر هم شده و جنس این طراحی هم، یه جورایی خوب و جذابه و گوشی رو خیلی خوش دست تر کرده. گوشی رو که باز میکنیم، پشت چرمی گوشی رو میتونین ببینین. توی اکثر نسخه های این گوشی، این پشت چرمی رو داریم که از جنس چرم مصنوعی تولید شده. همین چرم بودن جنس پشت بدنه، باعث میشه که اثر انگشت روی بدنه نمونه ولی خوب یه مقدار هم استرس خط و خش افتادن روی این چرم داریم که اونجوری که وان پلاس گفته، این نگرانی، بی مورد هست و توی این بخش، خبری از خط و خش نیست.

جزیره دوربین های پشت گوشی One Plus Open، توی یه دایره بزرگ قرار گرفته که به نظرم این بزرگ بودن پکیج دوربین ها، آزاردهنده اس و یه بخش زیادی از پشت گوشی رو گرفته. توی این جزیره، سه تا لنز دوربین قرار گرفتن ولی وان پلاس، فلش LED این گوشی رو بیرون این جزیره و توی بخش بالایی و سمت چپ بدنه قرار داده! گوشی رو دوباره که باز کنین، قسمت پایین بدنه، دو تا اسپیکر می بینیم که توی بخش چپ و راست بدنه هستن و نزدیک اسپیکر سمت راست هم درگاه تایپ سی شارژ گوشی هست. دکمه پاور، دکمه های تنظیم صدا، خشاب سیمکارت و یه میکروفون هم روی فریم و سمت راست قرار دارن و توی همین بخش هم، یه سری خطوط پلاستیکی قرار گرفتن که برای تقویت آنتن دهی گوشی استفاده شدن. توی بخش بالایی بدنه هم، دوباره ۲ تا اسپیکر دیگه، ۱ میکروفون و IR Blaster (گیرنده و فرستنده مادون قرمز) قرار دارن و توی بخش چپ فریم هم، یه دونه دکمه برای سوئیچ کردن بین حالت های بی صدا، زنگ و ویبره گوشی قرار گرفته به نظرم جذابه و قبلا فقط آیفون ها این قابلیت رو داشتن و حالا وان پلاس هم این ویژگی رو داره.

وقتی گوشی رو ببندین، نمایشگر جلویی گوشی، یه پنل تخت رو میبینین که نسبت تصویر ۲۰ به ۹ داره که توی گوشی های تاشو، واقعا نسبت تصویر جذابی به حساب میاد چون به طور مستقل میتونین باهاش کار کنین؛ دقیقا برعکس گوشی سامسونگ Z Fold 5 که صفحه نمایش باریک دارن ولی این صفحه نمایشگر توی گوشی OnePlus Open به تنهایی میتونه براتون کارایی داشته باشه و با توجه به ضخامت بدنه توی زمان تا شدن گوشی که آزاردهنده نیست؛ انگار که خودش یه گوشی مجزا هست.

وقتی وان پلاس اوپن رو باز میکنیم؛ یه نمایشگر بزرگ داریم که حاشیه های بیشتری نسبت به زد فولدهای سامسونگ داره ولی به چند علت خیلی جذابه. اول اینکه اون بخشی که ۲ تا تیکه گوشی رو بهم وصل میکنه، توی وان پلاس اوپن با اختلاف خیلی زیاد، بهتر از زد فولدها و هر گوشی تاشوی دیگه ای که دیدم طراحی شده. البته اینجوری هم نیست که بگیم اصلا همچین بخشی توی نمایشگر وجود نداره و نمایشگر کلا با همین ابعاد و یه تیکه ساخته شده؛ نه اونجوری نیست ولی خوب نسبت به بقیه گوشی های پرچمدار و تاشوی بازار، خیلی جذابه.

دوربین سلفی گوشی هم توی پانچ هول و بالای نمایشگر دیده میشه و وقتی گوشی رو باز میکنین، سمت راست و کنج پنل گوشی قرار گرفته و 20 مگاپیکسل دوربین بهتون میده که البته، دوربین خوبی هم هست. سامسونگ توی این زمینه، یه فناوری به کار برده و یه دوربین کوچیک زیر نمایشگر گذاشته که مثلا توی نگاه اول، معلوم نباشه ولی واقعا کارش ضرورتی هم نداشت و به نظرم یه کار بیهوده ای بود که سامسونگ انجام داد!

لولای گوشی یا همون بخش تاشو، توی گوشی های این مدلی خیلی اهمیت داره و این لولا، ۵۰ درصد به نسبت تمام گوشی های فولد، عملکرد بهتری داره و هم نازک تره و هم سبک تره و همین نازک بودنش باعث میشه که کار با این گوشی، حس خوبی بهتون بده. گوشی One Plus Open گواهی IPX4 (گواهی IPX، مربوط به سنجش مقاومت گوشی در مقابل آب هست و از صفر برای کمترین مقاومت تا ۸ برای بیشترین مقاومت، درجه بندی میشه.) داره و در مقابل IPX8 که زد فولد داره، یه مقدار ضعیف تره و باید حواستون باشه که گوشی خیس نشه (حالا پاشیدن چند قطره آب به گوشی موردی نداره ولی گوشی رو توی آب نندازین!)

پنل جلویی گوشی توی حالت بسته، با سرامیک گارد پوشش داده شده که به ادعای وان پلاس، ۲۰ درصد قوی تر از گوریلا گلس هست و میتونه خیالتون از مقاومتش راحت باشه اما وقتی که گوشی رو باز میکنین؛ اون نمایشگر داخلی خیلی حساس هست و یه محافظ شبیه پلاستیک داره ولی حواستون باشه که اصلا اینو از روی نمایشگر جدا نکنین. توی بخش امنیت گوشی وان پلاس اوپن هم، یه حسگر اثر انگشت روی دکمه پاور داریم که کار باهاش راحته و خیلی هم سریع عمل میکنه و با توجه به اینکه گوشی تاشو هست، کلا نمیشد هم حسگر رو زیر نمایشگر بذاره.

در مجموعه، به جرات میتونم بگم که طراحی این گوشی، از زدفولدهای سامسونگ خیلی بهتر، بهینه تر و باحال تره و به خاطر نسبت تصویر درست، تخت بودن وان پلاس اوپن، لولای نازک و کم بودن برآمدگی وسط نمایشگر، یه گوشی واقعا خفن و خوب توی بخش طراحی هست.

بررسی صفحه نمایش گوشی OnePlus Open

توی این بخش و توی حالت بسته گوشی، یه نمایشگر LTPO3 آمولد ۱۲۰ هرتزی با روشنایی و رزولوشن فوق العاده خوب و با کیفیت مناسب و عمق رنگ مشکی زیاد داریم که نسبت تصویر ۲۰ به ۹ داره که خیلی جذابه. حاشیه نمایشگر هم کمه و از این نظر هم خیلی خوبه. روشنایی صفحه نمایش وان پلاس اوپن تا بیشتر از ۲۵۰۰ نیت (حدود ۲۸۰۰ نیت در حالت پیک) هم میتونه برسه و زیر نور مستقیم آفتاب و هوای باز، عملکرد فوق العاده ای در اختیارتون میذاره. این نمایشگر ۶/۳ اینچی، قابلیت تغییر نرخ نوسازی از ۱۰ تا ۱۲۰ هرتز رو داره.

وقتی گوشی رو باز میکنیم؛ یه نمایشگر ۷/۸ اینچی اینجا می بینیم که باز هم یه صفحه نمایش LTPO3 اولد هست که روشنایی و کیفیت خیلی خوبی داره؛ البته یه ایراد داره و اونم اینه که جای اثر انگشت روی این نمایشگر خیلی میمونه و علتش هم همون روکش محافظ پلاستیکی هست که گفتیم نباید از روی این نمایشگر جدا کنین. همین اثر انگشتی که روی این نمایشگر میمونه، باعث میشه که نمایشگر یه کم چرب بشه و توی کیفیت تصویری که میبینین اثر میذاره و چاره ای جز تمیز کردن مداومش ندارین، به خصوص اگه مثل من، یه بک گراند مشکی هم گذاشته باشین که جای اثر انگشت رو خیلی واضح تر بهتون نشون میده! از این عیب که بگذریم، این نمایشگر از نظر نمایش جزئیات و کیفیت تصویر، واقعا نمایشگر با کیفیت و خوبی هست.

عملکرد باتری گوشی One Plus Open

گوشی وان پلاس، یه باتری با ظرفیت ۴۸۰۵ میلی آمپر ساعت داره و تقریبا میتونه ۱ روز کامل بهتون شارژ بده که البته اگه با گوشی بازی کنین یا با دوربین کار کنین یا برنامه های سنگین اجرا کنین یا حداکثر عملکرد (حالت High performance) رو توی بخش سخت افزاری داشته باشین؛ طبیعتا توی روز باید ۲ بار شارژش کنین ولی برای استفاده های معمولی، همون ۱ بار شارژ کافی هست. تقریبا ۱ ساعت کالاف دیوتی بازی کردن، یه چیزی در حدود ۱۲ تا ۱۵ درصد از شارژ باتری رو مصرف میکنه. عملکرد باتری توی بازی کردن، خوبه و بدک نیست اما میتونستن عملکرد باتری بهتری داشته باشه ولی بازم به نسبت بقیه گوشی های تاشو، توی شارژدهی حرف برای گفتن داره.

توی جعبه گوشی OnePlus Open یه آداپتور ۸۰ واتی بود که البته خود گوشی بیشتر از آداپتور ۶۷ واتی رو ساپورت نمی کنه. از نظر سرعت شارژ شدن باتری هم، سرعت خیلی خوبی داره و از زد فولد خیلی سریع تر هست و توی ۴۰ دقیقه، گوشی از صفر تا صد میره و توی ۱۵ دقیقه هم از صفر تا ۵۰ درصد میره و توی نیم ساعت هم، راحت گوشی تا ۸۰ درصد شارژ میشه.

بررسی دوربین گوشی OnePlus Open

توی بخش دوربین، یه سنسور سونی داریم که از بروزترین سنسورهای این برند هست و سونی خودش توی Xperia 5 V ازش استفاده کرده. این سنسور ۴۸ مگاپیکسلی، تصاویر رو با کیفیت پیشفرض ۱۲ مگاپیکسلی بهتون میده و میتونین توی تنظیمات دوربین، کیفیت رو تا ۴۸ مگاپیکسل هم ببرین. عکسایی که این دوربین میگیره، روشنایی و جزئیات خیلی خوبی دارن و بدون نویز ثبت میشن و کیفیت واقعا خوبی دارن. البته یه جاهایی توی نورسنجی به مشکل میخوره و نور رو زیادتر یا کمتر روی عکس میذاره ولی در کل، دوربین اصلی گوشی OnePlus Open واقعا خروجی تصاویر فوق العاده خوبی داره. این دوربین توی تصاویر پرتره هم عملکرد خوبی داره و عکس های بی نقصی رو بهتون تحویل میده و توی ۷۰ تا ۸۰ درصد مواقع، تصاویر پرتره رو بدون مشکل بهتون تحویل میده. این دوربین توی حالت شب هم عملکردش خوبه؛ البته نمیشه بگی خیلی عملکرد خارق العاده ای داره چون یه سری جاها اگه محیط خیلی تاریک باشه، تصاویر نویز داره ولی در کل، توی شب هم تصاویر خوبی براتون میگیره.

توی مجموعه دوربین های پشتی، یه لنز ۴۸ مگاپیکسلی اولترا واید هم داریم که عملکرد این لنز هم خوبه و واقعا میتونین باهاش عکس های خوبی بگیرین و حتی میتونین باهاش تصاویر ماکرو هم ثبت کنین. کنار این سنسور، یه دوربین ۶۴ مگاپیکسلی تله فوتو هم داریم که تا ۳ برابر زوم اپتیکال هم بهتون میده. تا زوم ۲ برابر، با همون دوربین اصلی براتون ثبت میشه و زمانی که زوم رو ۳ برابر کردین؛ میره روی دوربین تله فوتو و تصاویر واقعا با کیفیتی رو بهتون میده. توی این حالت، دوربین تله فوتو یه کراپ ۶ برابر هم میتونه بهتون بده که اونجا هم تصاویر خوبی میشن. در مجموع، پکیج دوربین پشتی توی بخش عکاسی، حرفای زیادی برای گفتن داره؛ البته قطعا به پای پرچمدارهای غیر فولد مثل گوشی S23 Ultra یا آیفون ها و شیائومی های پرچمدار نمیرسه ولی به عنوان یه گوشی فولد، عکس های فوق العاده خوبی میگیره.

توی بخش فیلمبرداری، میتونین با کیفیت 4K با سرعت ۶۰ فریم بر ثانیه و به صورت دالبی ویژن یا HDR10+ فیلمبرداری کنین. تنظیم رنگ و نور این دوربین، از همکاری وان پلاس با برند هسل بلد (Hasselblad) میاد. از اونور، ویدیوهای هم که میگیره با توجه به لرزش گیر اپتیکالی که روی ۲ تا سنسور تله فوتو و اصلی هست، کیفیت خیلی خوبی دارن.

این گوشی ۲ تا دوربین سلفی داره، یه دونه سنسور ۳۲ مگاپیکسلی روی نمایشگر اول و یه دونه ۲۰ مگاپیکسلی هم روی نمایشگر دوم گوشی داره. معمولا توی گوشی های فولد، دوربین سلفی اصلا اهمیتی نداره چون که شما میتونین با دوربین اصلی یا با دوربین اولترا واید سلفی های خفن تری بگیرید اما اون سلفی هایی که با دوربین سلفی این گوشی هم میگیرین خیلی خوبن، به خصوص عکس هایی که با دوربین سلفی نمایشگر دوم میگیرین که از نظر کیفیت، واقعا خوبن و کلا زد فولد توی این بخش، حریف گوشی OnePlus Open نمیشه و میتونین حتی تو حالت نیمه باز گوشی، از این دوربین استفاده کنین و ویدیو کنفرانس بگیرن و در کل، واقعا جذابه.

در مجموع بخوام بگم، کل دوربین های پشتی و سلفی این گوشی به عنوان یه گوشی فولد، خیلی خوبن و هم توی بخش عکاسی و هم فیلمبرداری، امکانات جذابی بهتون میدن اما اگه بخواین با پرچمدارها مقایسه اش کنین؛ خوب طبیعی هست که اونا حرفای بیشتری نسبت به وان پلاس اوپن برای گفتن دارن.

بررسی عملکرد پردازشی و سخت افزار گوشی One Plus Open

وان پلاس اوپن از تراشه اسنپدراگون ۸ نسل ۲ استفاده می کنه که تقریبا میشه گفت خفن ترین پردازنده ای رو داره که در حال حاضر توی بازار هست؛ البته الان، اسنپدراگون ۸ نسل ۳ رو هم روی بعضی گوشی های بازار داریم ولی هنوز خیلی فراگیر نشده و فعلا همون ۸ نسل ۲، پرقدرت ترین تراشه ای محسوب میشه که روی خیلی از پرچمدارها هست. یه حالت High performance توی این گوشی هست که توی بخش باتری هم بهش اشاره کردیم و باید این بخش رو فعال کنین تا این تراشه، حداکثر عملکرد خودش رو بهتون بده و اگه این حالت فعال نباشه، یه عملکرد مشابه اسنپدراگون ۸ نسل ۱ رو دارین که خوب حتی همین عملکرد هم برای انجام کاراهای روزمره، کافی هست اما اگه بیارین روی حالت High performance، دیگه نهایت قدرت تراشه رو دارین که برای بازی کردن خیلی بهتره و روان تر هست. پردازنده گرافیکی گوشی هم کلا و توی همه حالت ها، بیشترین خروجی رو بهتون میده و نمیشه این رو کم و زیاد کنین. عملکرد این پردازنده هم خیلی عالی هست و میشه گفت قوی ترین پردازنده گرافیکی حال حاضر بازار هست. این گوشی، با ۱۶ گیگابایت رم و ۵۱۲ گیگابایت حافظه داخلی از نوع UFS 4.0 عرضه میشه. در مجموع، عملکرد پردازشی و سخت افزاری گوشی OnePlus Open توی همه بخش ها، بی نظیر هست.

بررسی نرم افزار گوشی OnePlus Open

رابط کاربری توی گوشی های فولد، خیلی حساس تر از گوشی های معمولی هست؛ چون که شما گوشی فولدی میگیرید که بتونید مولتی تسکینگ داشته باشید. بخش نرم افزاری این گوشی هم، توسط اندروید ۱۳ و رابط کاربری OxygenOS 13.2 هدایت میشه. این رابط کاربری از نظرم محیط کاری، شباهت زیادی به اندروید خام داره؛ از اونور، از نظر شخصی سازی هم شبیه به گوشی های شیائومی و سامسونگ هست یعنی قابلیت های شخصی سازی جذاب و باحالی داره ولی خیلی روون و سبک اجرا میشه. در مورد قابلیت مولتی تسکینگ هم، میتونین مثلا ۳ تا برنامه رو همزمان کنار همدیگه باز کنین و مشکلی توی اجرای همزمان اینا وجود نداره و روی هر کدوم زوم کنین، میتونین پیش نمایش اون برنامه رو بزرگتر کنین و از این جور کارها. وانپلاس اوپن توی بخش اجرای برنامه های مختلف هم عملکرد خیلی خوبی داره و حتی یه قابلیتی داره که میتونین موقع باز بودن گوشی، یه فضایی شبیه ویندوز رو تجربه کنین و بین برنامه ها بچرخین. در کل بخوام بگم، گوشی One Plus Open نسبت به زد فولد سامسونگ چیزی کم نداره به جز یه نکته اونم نداشتن قلم لمسی هست که اگه طرفدار این آپشن نیستین؛ توی باقی موارد، وان پلاس اوپن خیلی عالی هست.

عملکرد اسپیکر گوشی OnePlus Open

خروجی صدای این گوشی، یه صدای Dolby Atmos از اسپیکرهای استریو هست که کیفیت خوبی داره و بلندی صدا هم در حد مطلوبی هست و اونقدر بلند و عجیب و غریب نیست. از اونور، جک ۳/۵ میلیمتری هم مثل خیلی از پرچمدارهای و گوشی های فولد دیگه نداریم که خوب نیازی هم بهش نداریم. در کل، اسپیکر وان پلاس اوپن هم، عملکرد خوبی داره و راضی کننده است.

جمع بندی

گوشی One Plus Open در زمان انجام این بررسی (۷ آذر ۱۴۰۲)، توی بازار ایران با قیمت حدود ۱۱۰ میلیون تومان معامله میشه و تقریبا یه ۳۰-۴۰ میلیون تومن از زد فولد 5 سامسونگ گرون تره ولی خوب به نظر من، اگه بخواین گوشی تاشو بخرین؛ وان پلاس اوپن اون پختگی که یه گوشی تاشو باید داشته باشه رو داره. وان پلاس توی اولین گوشی تاشویی که تولید کرد؛ از تجربه همه شرکت های تولیدکننده گوشی های تاشو استفاده کرده و یه محصول تقریبا بدون نقص تحویل شما داده؛ البته این گوشی هنوز امتحانش رو پس نداده و توی یه سری از ویدیوهایی که توی یوتیوب هست، میگن که توی نمایشگر داخلی این گوشی، پیکسل سوخته ایجاد میشه یا خط سبز میفته. این چیزا معمولا توی همه گوشی ها ممکن هست که پیش بیاد. حتی توی آیفون ۱۵ هم توی روزهای اول عرضه، با شکایت هایی مثل داغ شدن گوشی، موندن اثر انگشت روی بدنه، خم شدن گوشی، شکستن صفحه پشت گوشی و… هم بود و تقریبا برای هر گوشی که تازه وارد بازار میشه؛ همین داستان ها پیش میاد ولی میشه گفت که گوشی OnePlus Open، کم نقص ترین گوشی تاشویی هست که من تا حالا دیدم و بررسی کردم. به نظر من، اگه مشکل مالی ندارین و دنبال یه گوشی خاص هستین، وان پلاس اوپن به عنوان یه گوشی باحال، کم نقص، جذاب و با امکانات خوب، خیلی انتخاب جالبی هست.  نظر شما راجع به این گوشی تاشو چیه؟